อขณะอสมัย ๙ อย่าง, ขณะสมัย ๑

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑ ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑ ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ๑. พรหมชาลสูตร ข้อที่ ๗ /๑๗.

คำว่า เดียรถีย์ นั้นหมายถึง เจ้าลัทธิ ขยายความไปอีก ว่า เจ้าลัทธิ ตั้งท่ารอสอน แต่ พระพุทธเจ้าไม่เคยตั้งตัวเองเป็นเจ้าลัทธิ เพราะ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสรู้ ซึ่งความจริง ในเมื่อ ผู้ตรัสรู้ความจริง ค

" ธรรมอย่างหนึ่งที่ควรละเป็นไฉน คืออัสมิมานะ นี้ธรรมอย่างหนึ่ง ที่ควรละ ฯ" https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=11&A=7037&w=%CD%D1%CA%C1%D4%C1%D2%B9%D0 (ฆ) ธรรม&

สัมมัตตะ ๑๐ ได้แก่ อริยมรรคมีองค์ ๘ + สัมมาญาณะ และ สัมมาวิมุติ  -- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=24&A=4857&w=%CA%D1%C1%C1%D1%B5%B5%D0 ธรรมขันธ์ ๕ ได้แก่ ศีลขันธ์ สมาธิข

https://84000.org/tipitaka/download/ https://84000.org/tipitaka/download/mcu/

เนโสหมสฺมิ(นั่นไม่ใช่เป็นเรา) มสฺมิ เป็นคำที่ผสมแล้วซึ่งมาจากคำว่า อสฺมิ บทว่า อสฺมิ ได้แก่ การถือว่าเรามีอยู่ (อัสมิมานะ). ดังนั้นคำว่า ​อสฺมิ ​จึงแปลว่า (เรา) บทวิเคราะห์ พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑