ขอพื้นที่ในการระบายนะคะแจ้งความดำเนินคดีเรื่องรถหายเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม 2566 เข้าใจในส่วนของสืบสวนสอบสวนในการตรวจสอบกล้องภายในสน.ซึ่งมันเป็นเรื่องยากในการตรวจสอบกล้องย้อนหลังซึ่งเมื่อ 3 อาทิตย์ก่อนเรายังเจอรถเราจอดอยู่ที่โรงพัก กล้องจะรีเซตตัวมันเองภายใน15-30 วัน ก็เข้าใจในตรงนี้ว่ามันยากในการตรวจสอบกล้องแต่บอกตัวเองว่าให้ใจเย็นๆไว้ และตั้งใจว่าหากไม่มีความคืบหน้าภายในหนึ่งเดือนนี้จะฟ้องให้หมดไม่สนลูกใคร หลักฐานในการลงบันทึกประจำวันมีทุกอย่างในเรื่องที่ชี้ว่ารถเราเป็นของกลางอยู่ในสน. ส่วนร้อยเวรนั้นไม่เคยพูดถึงข้อที่ว่าหากตรวจสอบกล้องไม่เจอเบาะแสเรื่องรถแล้วจะรับผิดชอบอย่างไร โทรไปทุกครั้งก็พูดจาห่วนมากๆแบบปัดๆไปตลอดบอกแค่ว่ารอๆๆ เข้าใจว่ารอแต่เราไม่มีรถใช้ในการทำงานตอนนี้อารมณ์คละผสมปนเปไปหมด หงุดหงิด ร้อนใจ เศร้าใจ รถอยู่ในการดูแลของตำรวจแท้ๆแต่กลับหายสะได้ สิ้นเดือนนี้ยังไม่คืบหน้าจะไม่ขอทนอีกแล้ว
รถจักรยายนต์หายในสน.หนึ่ง (กทม.)