การบอกลาตรงๆกับการไม่พูดไรเลยอันไหนเสียใจกว่า?

แฟนเรา กับเราคุยโทรศัพท์กัน  จะเป็นช่วงเวลา 21.00 น. นอกเวลานั้นเราก็จะไม่โทรไปเพราะเรารู้ว่าต่างคนก็ต่างทำงานในช่วงเวลาระหว่างวันก็จะไม่โทร เว้นแต่จำเป็นจริงๆ เราจะพิมพ์ไลน์ไปหาเค้า พอถึงเวลา 21

ตอนนี้เราอายุ15ปีค่ะ ตั้งแต่เราป.5พอแม่เลิกกัน ตอนนั้น11ปี ทนฟังเสียงทะเลาะกันมาหลาย โดนตั้งคำถามมาหลายปี ว่าจะอยู่กับใคร ต่างคนต่างด่าอีกฝ่ายให้ฟังต่างๆนาๆ จนเลิกกัน เอาตรงๆเราก็เสียใจ แต่ในตอนนั้นเร

มีคนคุยคนนึงค่ะ ตอนคุยในแชทโอเคมากๆ สบายใจมากๆเข้ากันได้ดีมากๆค่ะ เขาดีกับเรามากๆ ทุกเรื่องเลยค่ะใส่ใจ เทคแคร์ พูดดีมากๆตามใจทุกอย่าง แต่เวลาคุยกันต่อหน้า มันมีครส อึดอัดในใจมากๆค่ะ อึดอัดแบบไม่อยากคุ

เราคบกับแฟนคนนี้เป็นคนแรก ตลอดที่ผ่านมาเราไม่เคยมีแฟนเลย ทุกอย่างใหม่มากๆสำหรับเรา เราเป็นคนคิดมาก มีอะไรไม่ค่อยพูดไม่ค่อยเล่า เวลาเศร้า โกรธ เสียใจ เราจะไม่แสดงออกเลยชอบเก็บเอาไว้และจัดการตัวเอง เราแ

เราจะปฎิเสธยังไงกับคนที่เข้ามาคุยด้วยให้เสียความรู้สึกน้อยที่สุด เพราะเรายังไม่พร้อมที่จะเปิดรับใครเข้ามาในตอนนี้ แต่เราก็ไม่กลัาที่จะปฏิเสธเค้าไปตรงๆเพรากลัวเค้าเสียใจ

เราเพิ่งเสียกระต่ายที่รักไป 11 วัน วันนี้ยังร้องไห้คิดถึงเค้าอยู่เลยค่ะ แต่ไม่ถึงขั้นใจแย่สุด ดิ่งสุด หรือ จะเป็นซึมเศร้าแต่อย่างใดนะคะ แต่มันคิดถึงจริงๆ และเราเสียใจมาก ที่อุตส่าห์มาเจอกันแล้ว แล้ว

ตามนั้นเลยค่ะ อารมณ์แบบพยายามแล้วนะแต่เราทำได้แค่นี้ ก็ได้แต่นั่งเสียใจอยู่เงียบๆคนเดียว