ต้องบอกก่อนว่าตอนนี้เราทำงานที่ห้างเล็กแห่งหนึ่ง เราเจอลูกค้ามาหลายประเภทแต่รอบนี้หนักสุด เรื่องมีอยู่ว่าเราช่วงประมาณ2ทุ่มเศษๆเราได้ยืนเครื่องอยู่คนเดียวและให้คนอื่นๆไปทำงานของเขา มีลูกค้าผู้หญิงมาคิดเงิน ซึ่งเราก็คิดเงินตามปกติ ลูกค้าเลือกแบบสแกนจ่าย จังหวะที่ลูกค้าก้มหน้าสแกนก็มีลูกค้าผู้หญิงอีกคนมาวางหมูตรงเคาเตอร์ถัดไป (สาขานี้ถ้ามีลูกค้าสแกนจ่ายอยู่แล้วให้ไปคิดเงินช่องถัดไปต่อได้เลย ต่อให้ลูกค้าสแกนยังไม่เสร็จก็ตาม) เราก็ได้คิดเงินให้ลูกค้าผู้หญิงที่มาวางหมูไว้ พอเสร็จแล้วกลับมาที่ลูกค้าผู้หญิงที่สแกนต่อ สักพักผ่านไปเกือบ1นาทีมีพี้ที่เป็นเกย์วัยกลางคนบอกว่า " น้อง พี่มาก่อน คิดเงินอีนั่นก่อนได้ไง " เราก็งงไปสักพักเราคิดอะไรไม่ทันจริงๆ เราเลยตอบว่า "ขอโทษค่ะพี่ ขอโทษจริงๆค่ะ หนูไม่เห็นพี่ หนูไม่ได้สังเกตเอง ขอโทษค่ะ " เราอธิบายเขาไปเพราะเรามองไม่เห็นเขาจริงๆ แต่เขาก็ตอบมาว่า " นี่ไม่ใช่คนหรอ นี่คือผีหรอ ทำไมจะไม่เห็น " เขาตะโกนเสียงดังมาก เราก็พูดขอโทษซ้ำๆมากกว่า10รอบ ระหว่างที่ยืนฟังเขาด่าเราคิดเงินให้เขาตามปกติ พอคิดเงินเสร็จเราก็ขานเงินทอนและกล่าวขอบคุณแบบที่เราทำประจำทุกวัน เราคิดว่านี่จะทำให้เขาเย็นลง แต่เปล่าเลย เขายังด่าเราต่อ แถมยังด่าแรงขึ้น เรียกเราว่าอี ด่าประโยคเดิมๆซ้ำๆ เราก็ขอโทษเขาอีก จนลูกค้าคนอื่นเริ่มมามุงที่เรากับเขา เขาก็ยังไม่หยุดด่า รอบนี้เราเลยไม่ขอโทษแล้วมองหน้าเขานิ่งๆจนเขาก็เดินออกไป แล้วเขาก็ไปด่าเราข้างนอกให้คนอื่นฟังต่อ ในตอนนั้นเราแทบจะร้องไห้ แต่ก็กลั้นมันเอาไว้ มือสั่น ใจเสียไปหมด เราบอกกับพี่ๆว่าเราผิดเองที่ลัดคิวลูกค้า แต่เราไม่ได้ตั้งใจ เรามองไม่เห็นเขาจริงๆ แต่พี่พนักงานอีกคนที่ได้ยินและเห็นเหตุการณ์ (เขาทำงานอยู่ระแวกนั้นพอดี) เขาบอกเราว่าลูกค้าคนนี้ยืนต่อแถวจริง แต่ยืนแค่แปปเดียวแล้วก็เดินออกไปดูของที่อื่นต่อ พอกลับมาเจอเราคิดเงินให้คนอื่นก่อนเลยโมโห เขายิ่งกินเหล้ามาด้วยเลยโมโหง่าย จนตอนนี้เราก็นอนไม่หลับก็เอาแต่นึกถึงเหตุการณ์นี้ ระหว่างที่เราเขียนกระทู้นี้เรารู้สึกอยากลาออก เรารู้สึกไม่อยากไปทำงานแล้ว เราควรผ่านมันไปยังไงดีคะ เรารู้สึกแย่จนไม่มีจิตใจจะทำอะไรเลย