เราคิดถึงคนที่เราแอบชอบมา 5-6 ปี ไม่อยากคิดถึง ไม่อยากรอแล้ว มันเหนื่อยมันทรมานจิตใจ มันเลิกคิดถึงไม่ได้ เราทำทุกอย่างพยายามหาสิ่งอื่นทำเช่นออกกำลังกาย ไปร้านหนังสือ หาหนังสืออ่าน ไปช็อปปิ้ง ทานของอร่อย ร้องเพลง เล่นเกมส์ ขายของ ทำงาน ทำกิจกรรมทุกอย่างที่ชอบและอยากทำ แต่ก็ลืมไม่ได้ เวลาคิดถึงก็คิดถึงประมาณว่าเขาคิดถึงเราบ้างไหม เขาเป็นยังไงบ้าง เขามีแฟนไปแล้วรึเปล่า ทำอะไรก็คิดถึงเขาไปหมด เราพยายามทำให้ความคิดถึงเป็นสิ่งสวยงามหรือความทรงจำดีๆเพราะเราเคยคุยกับเขาช่วงหนึ่งแล้วอยู่ๆก็หายจากกันไป ไลน์ก็หาย ค้นหาไม่เจอ ไม่มีเบอร์โทร ติดต่อกันไม่ได้ เราเสียดายตอนนั้นน่าจะบอกความรู้สึกทั้งหมดไปให้เขารู้ไปเลย ถึงตอนนี้ถ้ารู้ว่าเขามีแฟนคงตัดใจได้ง่ายมากๆ เรามีแฟนไม่ได้เพราะมีเขาอยู่ในใจ ใครมาจีบต่อให้ตรงสเปคแค่ไหนหล่อดีขนาดไหนก็ไม่ใช่ เหมือนกรรมเราผูกกับเขาไว้ยังยังงั้น เหมือนเราต้องไปบอกความรู้สึกกับเขาแล้วถ้าเขามีแฟนหรือตอบมาว่าไม่ชอบเรา ทุกอย่างที่ค้างคาใจจะหาย ความรู้สึกรอ รู้สึกคิดถึงนี้ก็จะหายไปด้วย ไม่มีความสุขเลย พยายามโฟกัสและดึงตัวเองออกมาพอก่อนนอนรึอยู่คนเดียวก็คิดถึงเขา
สมองอยากลืมแต่ใจยังรอ