คิดถึงคนที่อยู่ไกล

เริ่มจาก ผมแอบชอบครู เเต่ครูสอบบรรจุได้ ซึ่งผมที่ไปเรียนทุกวันผมจะเจอครูเขาทุกเช้า พอรู้ว่าครูเขาจะไปบรรจุผมเศร้าไปสองอาทิตย์ วันที่ครูกล่าวลานักเรียนเสร็จ ผมเดินไปห้องครูบอกว่าเอาดอกไม้มาไห้ครับ หลังนั้นครูเขาก็ยิ้ม ผมก็เดินออกไปพอถึงตรงบันไดผมรีบวิ่งลงเพราะผมเขินมาก หลังจากนั้นผมก็ไปเรียนปกติเหลืออยู่ประมาณอาทิตย์์สุดท้ายก่อนปิดเรียน เเล้วผมก็ทำรุปเก็บใว้ไห้ครูแต่ไม่รุ้ว่าครูเขารับไปยัง  วันที่สุดของการปิดเรียนผมเจอครูเขา ครูยิ้มให้ เเล้วก็มองไปหาครูเขาหลังจากนั้นก็ไม่เจอครูเขาอีกเลย ปิดเทอมเล็ก ผมคิดถึงครูเขาทุกวันเลย
เวลาจะทำไรก้คิดถึง อยากบอกว่าชอบครูมาก
ถึงจะไม่ได้เจอครูทุกวัน ถ้าเข้ามาอ่านอยากบอกว่าคิดถึงนะคับคือผูกพันไปเเล้วทำงานอยู่ฝั่งนั้นดูเเลตัวเองด้วยครับ ไปอยู่จ.พังงา อาชีวะ
มีวิธีทำไห้หยุดคิดถึงครูเขาไหม?