เล่าก่อนนะคะว่าน้าของหนูไปอยู่อิตาลีนานมากแล้ว และมีครอบครัวอยู่ที่นั้นด้วย เขาจะติดต่อหาแม่หายายทุกสัปดาห์จนวันนี้ยายเข้ามาในห้องหนูตอนนั้นยายวีดิโอคอลกับน้าแล้วยายก็ถามว่าอยากไปเรียนอยากไปอยู่อิตาลีมั้ยไปอยู่กับน้าน้าอยากให้ไป หนูก็คุยกับน้าสักพักค่ะหนูเลยบอกว่าขอคิดก่อน เพราะหนูกังวลเรื่องของภาษาค่ะ หนูไม่เคยรู้ภาษาอิตาลีเลย พอคิดได้ว่าอยากไปมั้ยก็เลยบอกว่าอยากไปค่ะแต่จริงจริงก่อนหน้านี้หนูคุยกับแม่ว่าม.4อยากไปเรียนต่อที่กรุงเทพ(ตอนนี้หนูอยู่ม.2นะคะ)แม่ก็สนับสนุนค่ะ แล้วเรื่องไปเรียนอิตาลีหนูก็พึ่งคุยกับแม่ไปวันนี้ค่ะแม่ก็เหมือนจะโอเค ที่หนูอยากไปเรียนต่างที่เพราะรู้สึกว่ามันมีอะไรใหม่ใหม่น่าสนุกดีค่ะแต่ก็ไม่เคยนึกจะไปเรียนต่างประเทศจนน้ามาชวนวันนี้นี่แหละค่ะ พูดอีกเรื่องนึงนะคะคือหนูชอบภาษาอังกฤษมากเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้น อ่านออกบ้าง พอรู้คำแปลบ้าง พูดประโยคได้บ้างนิดหน่อย แต่ก็เป็นแค่วิชาที่ชอบค่ะหนูอยากไปสายแพทย์อะไรแบบนั้นตอนนี้หนูเลยเรียนอยู่ห้องพิเศษวิทย์คณิตค่ะน้าบอกว่าถ้าอยากไปสายแพทย์ไปเรียนที่อิตาลีจะดีกว่าที่ไทยจริงมั้ยคะ แล้วก็อยากรู้ว่าสังคมที่นั่นเป็นยังไงบ้างทั้งในที่สาธารณะและไฮสคูล วัยรุ่นที่นั่นใช้ชีวิตแบบไหน และถ้าหนูอยากศึกษาเรื่องของภาษาอิตาเลียนต้องเริ่มยังไงคะ