ตอนนี้กำลังทุกข์ใจกับความคิดตัวเองที่ชอบจับผิดร่างกาย กลัวว่าตัวเองจะเป็นโรคนั้นโรคนี้
กลัวอยู่กับลูกได้ไม่นาน (คือเราเข้าใจนะว่าวันนึงคนเราก็ต้องตายจากกัน) แต่ตอนนี้ชีวิตเราทุกข์มาก
สมัยวัยรุ่นเป็นคนใช้ชีวิตโลดโผน ไม่รักตัวกลัวตาย แต่พอมีลูกเท่านั้นแหละทุกอย่างเปลี่ยนไปค่ะ
ทุกวันนี้ค้นหาแต่โรคนั้นโรคนี้ มันเป็นความรู้สึกที่แบบว่า ไม่อยากตายตอนนี้ ขออยู่เลี้ยงพวกเค้าให้โตก่อนได้มั้ย
ตอนนี้มีลูกสองคน คนเล็กกำลัง8เดือนน่ารักเชียวค่ะ อยากออกจากความรู้สึกนี้มากๆ แม่คนอื่นๆคงไม่คิดแบบนี้ใช่มั้ยคะ 
ปล.ประวัติเป็นโรควิตกกังวลหลังคลอดคนแรก ทานยาแพนิคลดกังวลมาตลอด ตอนนี้ให้นมบุตรค่ะไม่สามารถทานได้เลย