สวัสดีค่ะ เป็นเรื่องความสัมพันธ์แบบ FWB ที่ขอใช้พื้นที่เล่าระบาย ไม่งั้นมันนอนไม่หลับจริงๆ 

เรื่องคือ เราได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งผ่านออนไลน์ เขาทักเรามาก่อนและเราก็ได้พูดคุยกัน ต้องยอมรับตรงๆว่าภายนอกเขาเป็นสเปคเราทุกอย่าง ก็เลยลองคุยดู และก็เป็นไปตามคาดมาแนวหยอกไก่ หยอดคำหวานตลอดจนเราต้องบอกตรงๆว่า เราชอบเธออ่ะใช่ แต่ไม่จำเป็นต้องพูดคำว่ารักหรือคิดถึงให้เราติดกับดัก ถ้าไม่ได้รู้สึกจริงๆ เราอยู่ราชบุรี เขาอยู่เพชรบุรี ห่างกันประมาณ 70 กิโล เขารบเร้าอยากเจอ อยากใช้เวลาด้วยเผื่อจะไปกันต่อได้ (เราชอบเขามากแต่พยายามสงวนท่าที) พูดคุยกันมาเกือบ 3 เดือน เขาก็เปิดใจคุยว่าโสดและเคยนัด ONS และเคยมีผู้หญิงเสนอเงินให้เขาด้วย (ไม่ได้ถามไม่รู้เล่าทำไม) และมีวันหนึ่งที่เราจะไปเที่ยวหัวหิน เลยแวะเพชรบุรีจึงได้นัดเจอกัน เขาทำงานเลิก 5 โมงเย็น เราจึงตกลงว่าเดียวจะเที่ยวในเมืองรอจนเขาเลิกงาน (พักหลังๆเราสังเกตว่าเขาจะตอบห้วนๆดูไม่ค่อยสนใจ เราย้ำเสมอว่าไม่หา ONS เราโอเคกับ FWB แต่ถ้าถ้าเขาไม่ได้คิดเหมือนเรา ถ้าจะหา ONS มันดีกว่าถ้าเขาหาใกล้ๆเพราะเราอยู่ไกลกัน แต่ก็ยังอยากจะเจอ)  

เมื่อเรามาถึงเมืองเพชรบุรี ทักไปบอกเขาก็ไม่ได้มีท่าทีตื่นเต้น แต่เราก็คิดว่าเขาทำงาน ก็คุยกันแล้ว เวลาเราไปเที่ยวไหนก็ใช้รถสาธารณะเอา จนเวลาถึง 5โมง จึงทักไปถามว่าจะเลิกงานแล้วใช่ไหม ? เจอกันตรงไหน ? มารับได้หรือไม่ ? และจะกินข้าวด้วยกันไหม ? / เขาไม่มารับ ไม่กินมื้อเย็นด้วย ไม่ให้เวลาที่แน่นอน บอกแค่อาจจะอยู่ด้วยได้ไม่นาน ( งงๆแหละ) เขาบอกว่าให้เราไปพักที่โรงแรมเพื่อรอเขาเลย เราก็คิดว่าเขาจะจัดการจองให้แล้วแต่ไม่ใช่เลย พอถามว่าควรจองที่ไหน ก็ตอบว่าไม่รู้เลย ( ถิ่นตัวเองไม่รู้ได้ไง ? ) เราทะๆกลัวโดนเท จะเสียความรู้สึก เสียเวลา เสียเงินจองโรงแรม เพรสะความตั้งใจเราคือจะพักหัวหิน เราพักที่เพชรเพราะเขา จึงคิดว่าเขาควรเป็นคนออกค่าใช้จ่าย เราจะออกค่าอาหาร ด้วยความกังวลเลยติดต่อโรงแรมขอชำระก่อนเข้าพักและส่ง QR โค้ดโอนชำระไปให้เขาที่แรกราคา 1,300฿ เขาก็บอกให้เราออกไปก่อนเดียวเขาโอนให้ตอนถึงโรงแรม แต่เราก็ยังไม่โอน เลยคิดว่าราคามันอาจจะสูงไป เลยหาที่ใหม่ราคา 700฿ ส่งไปให้โอน เขาก็ยังเงียบอยู่จนเวลา 18:00 น. เราจึงถามเขาว่าโอนหรือยังเราจะเข้าไปพักแล้ว เขาจึงส่งข้อความมาว่า "กลัวไม่โอนให้หรือไง ทำไมไม่ออกไปก่อน" เราก็ตอบว่า กลัวเขาไม่มาโดนเท เสียทุกอย่างมันไม่ไหว และบัญชีก็เป็นของที่พัก ไม่ใช่บัญชีเรา จะโอนไปโอนมาทำไม เขาก็เงียบ จนเวลาใกล้ 19:00 น. 

เราจึงส่งข้อความไปถามว่าจะเอายังไง ทำไมถึงกล้าให้เรารอแบบนี้ เขาหาเซ็กได้ง่ายๆมีถึงขนาดผู้หญิงเสนอเงินให้ แต่ไม่ใช่เรา แล้วปกติเวลาเพื่อนมาเที่ยวหาก็ต้องต้อนรับเพื่อนอย่างดี หรืออย่างน้อยก็อย่างมีมารยาท เขาตอบว่าเย็นชาสุดๆว่า ต้องขนาดนั้นเลยหรอ.. คิดดูว่าเราเป็นผู้หญิงมาเพชรบุรีครั้งแรก ไปเองเที่ยวเองหากินเองแค่ให้แนะนำว่าอะไรอร่อยยังไม่ทำเลย เขาไม่อ่าน จนเวลา 19:15 น.เราตัดสินใจนั่งรถไปหัวหินโดยที่ไม่บอกเขา อารมณ์คือนอยสุดๆ แต่ก็ไม่อยากเสียอารมณ์เวลามาเที่ยวพักผ่อนเพราะยังมาอีกหลายที่ต้องไป เวลา 19:30 น. เขาทักมาถามว่าอยู่ไหน เราเห็นแต่ไม่อ่าน เวลา 20:00 น. เราบอกเขาว่านั่งรถมาหัวหินแล้ว และบอกด้วยว่าอย่าทำแบบนี้กับใครอีก วันนี้อาจไม่รู้สึกแต่รอวันที่มีลูกสาวจะเข้าใจ ไม่ขอพบเจออีกชาตินี้หรือชาติไหน เขาตอบมาว่า "เคร" เรานี่ใจสั่นไปหมด ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเจอคนแบบนี้ เลยตอบกลับไปว่า "จนขนาดนี้ยังไม่มีคำขอโทษสักคำ เหลือเกินจริงๆคนเรา" เขาตอบกลับมาว่า "คับ" ถือว่าเป็นอันจบการสนทนาและจบไม่ขอพบเจออีกคนแบบนี้ 

มาใช้เวลาเที่ยว พักสมองเลยไม่อยากคิดเรื่องเขาแล้ว แต่จะเล่าให้ใครฟังก็เวทนาตัวเอง เลยขอใช้พื้นที่หน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ