ขอเกริ่นก่อน ว่านี่เป็นเรื่องราวของเราเมื่อ 4 ปีมาแล้ว ตอนนี้เราเรียนมหาลัยปีสุดท้าย
เรื่องแฟนเก่าเราเนี่ย เป็นอะไรที่คาใจสุดๆ เหมือนคอยตามรังควานตลอด
ย้อนไปเมื่อตอนเรากับเขาเริ่มคบกันตอนเราเรียนม.6 ใกล้จบแล้ว แล้วตัวเขา ณ. ตอนนั้นเรียนอยู่ม.5
อะไรๆมันก็ดีอะนะ ช่วงแรก แต่แม่เราไม่ค่อยปลื้มมันเท่าไหร่ เพราะมันยังเด็ก และเป็นเชิงเด็กแว้น
คือเค้าเนี่ย เป็นลูกครึ่ง ฝรั่ง & ไทย
แม่เป็นคนบุรีรัมย์ ที่บ้าน ไม่มีฐานะดีอะไรมาก เพราะเงินที่ใช้ตอนนั้นคือเงินเกษียณของพ่อเค้าที่เป็นฝรั่ง
ส่วนแม่ ไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านเฉยๆ
ส่วนบ้านเรา ขายของ เวลาเลิกเรียน เราต้องแสตนบายไปขายของที่ตลาดให้แม่ ประมาณ15:30 ของทุกวัน
แม่ส่งเราเรียนด้วยน้ำพักน้ำแรงของแกเอง มีกันอยู่แค่สองคน จนเราได้มาคบกับอีเด็กนี่
มันก็ดี ช่วงแรก ช่วยทำงาน แต่เหมือนจะไม่เต็มใจเท่าไหร่หรอก ทรงแบบ ไม่อยากทำมาหากิน ขี้เกียจ ขอเงินพ่อแม่ใช้ไปวันๆ
ตอนนั้นเราไม่รู้ตัวเลย ว่าเราเอาเปรียบแม่มากแค่ไหน เราหลงมันมากๆ เรียนจบม.6 ไม่ต่อมหาลัย
งานไม่ช่วยแม่ เกี่ยง นั่นโน่นนี่ เพราะเราเอาเวลามาช่วยแฟน ที่กำลังขึ้นม.6 ทำงานบ้าน ทำการบ้าน รีดผ้า ซักผ้าให้
คอยเก็บกวาดห้องให้ตลอด จนกระทั่งเริ่มมีปากเสียงกัน เวลาเราไปขายของ
บางวัน เราติดงาน มัวทำการบ้านให้มัน ทำทุกๆอย่างให้ ซึ่งตัวมันอ่ะ นอนอยู่จ่ะ ไม่ทำไร
เราไม่มีเวลากินข้าว ไปคลาดได้ 1-2 ชั่วโมงเลยจะให้มันมาเฝ้าร้านให้ ก็เริ่มมีทีท่าหงุดหงิดไม่พอใจ
บวกกับแม่มัน วันดีคืนดี ตี1-2 เราจะชอบได้ยินเสียงแก แบบ เหมือนม้าร้องอ่ะ ไม่แน่มจว่าคืออะไร แต่จะออกมาร้องหน้าห้อง น่ากลัวนะดกทง
เหมือนคนเล่นของ
ไม่พอ มีอยู่วันนึง เรานั่งกินข้าวหน้าบ้านกับลูกแก แกก็เดินมาบ่นว่าเนี่ย จาน ชาม ช้อนส้อม หายไปเยอะมาก
เราก็ถามไปแบบ เอ้า หายไปได้ไงแม่ งี้ ชีก็จะบ่ายเบี่ยงแบบ ไม่รู้ อยู่มาตั้งนานไม่เคยหาย พึ่งจะมาหายช่วงนี้
ไม่พอ!!
วันถัดมา เสต็ปเดิม เรากิรข้าวอยู่ แล้วแกถือถุงผ้าเล็กๆมา (ถุงใส่เหรียญ) แล้วมาโวยวายหน้าบ้าน ว่าใครขโมยไป
เงินกูหายไปไหน
ปล. ถุงนั้น ชั้นยังไม่เคยเห็นเลย คบกันมา ปีกว่า ไม่เคยเข้าห้องนอนแกเลยสักครั้ง
พอเราถามว่า เหรียญอะไร เงินอะไร
แกบอกว่า เหรียญสลึง... เราอะ คิดในใจละ สองรอบแล้วนะ ที่มาว่นแบบนี้ คือจะหาว่าเราขโมยให้ได้เลยใช่ไหม
ลืมบอกว่า แฟนเก่าเรา มันด้าแม่ทุกวันว่าเป็นการีส์ เป็นคนโง่
ช่วงแรกๆเราก็บอกมันนะ ว่าอย่าด่าแม่ มันจะบาป มีนก็เล่าให้ฟังว่า แม่มันอะ หลอน เวลาไปซื้อของให้เงินไปซื้อ ก็หาว่าเราขโมย
มาต่อ.. เราทนไม่ไหว เลยถามแกไปว่า
ที่มาพูดบ่อยๆนี่ คือจะหาว่าใครขโมยหรอคะ ห้ะ?
ก็มีแค่หนูที่พึ่งเข้ามาอยู่ ถ้าแม่ไม่ว่าหนูแล้วจะว่าใคร
เราก็ขับรถกลับบ้านเลย ไปเล่าให้แม่ฟัง
แม่เราโมโหมาก ตอนรุ่งเช้า เลยกดกริ่งแล้วเอาเหรียญ5 เหรียญ10 ไปเทไว้หน้าบ้านแก
แม่เราบอกว่า อยากได้มากก็เอาไป เนี่ย มีค่ากว่าของที่ทำหายอีก!!!
กูไม่เคยสอนให้ลูกกูขโมยของใคร ถ้าจะหลอนขนาดนี้ไปห่อยู่คนเดียวจะดีกว่ามั้ย ระแวงไปหมด!!
หลังจากเจอเรื่องนี้ เราก็ไปขอโทษแม่สำหรับทุกอย่าง
ไม่ว่ายังไงแม่ก็คือคนที่อยู่กับเราเสมอ
เราตัดสินใจกลับไปเรียนที่มหาลัย แม้กระทั่งตอนไปเรียน เรายังจ้องทำการบ้านให้มัน
แล้วมีอยู่ครั้งนึง มันเคยโดนโกงโทรศัพท์
โง่ไปโอนเงินให้เขา แล้วโดนเขาหลอก, ตัวเราก็ไม่ว่สง ทั้งทำงานทั้งเรียน
แล้วเหมือนระยะเวลามันเลยมา1-2 อาทิตย์แล้ว มันก็ทีกมาถามเราแบบ แล้วจะทำยังไงๆๆ(มันจะให้เราพาไปแจ้งตำรวจแต่เราไม่ว่างจริงๆ)
เราก็บอกมันว่า ก็เอาแม่เธอไปสิ มันก็เถียง เอาแม่ไปก็อ่านหนังสือไม่ออก เราเลยถาม อ่าส แล้วจะทำยังไง?
มันก็บอกว่าต้องให้เราไป
เราเลยบอกไปว่าเราว่าอีก 3-4 วัน แต่ๆๆๆ
มันเถียงมาอีกจ้า บอกว่าวันนั้นมันไม่ว่าง มันต้องไปออกกำลังกาย เราเลยเริ่มแบบ ห้ะ??
สรุปอยากได้เงินคืนป้ะ หรือยังไงอะหนุ่ม มันก็บอกว่ามันไม่รู้ส่าต้องทำยังไง ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดี
(มีแชทนะ , เป็นภาษาอังกฤษ ส่วนมากสื่อสารเป็นอัง, แต่เวลาด่า เราโมโห เราด่าเป็นไทย) นั่นแหละ
เราเลยรัวๆด่ามันไปว่า ไม่รู้ ก็ไม่มีใครรู้กับชีวิตแล้วแหละ จะมารอแต่กู กูบอกกูไม่ว่างก็บอกเดี๋ยวสายเกินไป คงไม่ได้เงินคืนหรอก
น้ำเสียงประมาณว่า คงไม่ได้เงินคืนเพราะเราไม่ว่างพาไปแจ้งตำรวจ เก็ทป้ะ รอบนั้นก็ด่าไปชุดใหญ่ไฟกระพิบ
มีอีกรอบนึง ที่โมโหสุดๆ คือ เราอยู่มหาลัยแล้วแกละ เข้าปี 1
แต่มันอะ จะมีสอบ แล้วมันโมโหอะไรมานี่แหละ บอกว่าสอบก็จะสอบแล้ว หนังสือยังไม่ได้อ่านเลย
เราเลยบอก ก็ไปหาอ่านสิ จะได้ทบทวนไป *น้ำเสียงดีนะ*
มันก็ย้อนมาอีกว่า
หัวร้อนขนาดนี้ จะให้อ่านหนังสือได้ยังไง
เราเลยบอก
ถ้าหัวร้อนขนาดนั้น งั้นก็ไปหาดูหนังก่อนไป สัก 1-2 ตอนแล้วค่อยมาอ่าน
สรุป ย้อนเราอีกจ้ะ
มันบอกว่า
ถ้าดูหนัง ก็จะไม่ได้อ่านหนังสือ แล้วจะสอบยังไง
อันนี้คือสุดขีดจำกัดของเราละ เราด่าไปเลยตอนนั้นว่า
ไม่รู้ก็ไม่มีใครรู้กับแล้วแหละ บอกไรไปก็ไม่ได้ๆ ไปจัดการเองแล้วกันอีควราย
คือ หัวร้อนมาก ไม่เคยพบเจออะไรแบบนี้
เดี๋ยวมาต่อ: ตอนมันมีชู้
แฟนเก่าสุดห่วย กับแม่สุดหลอนของมัน
เรื่องแฟนเก่าเราเนี่ย เป็นอะไรที่คาใจสุดๆ เหมือนคอยตามรังควานตลอด
ย้อนไปเมื่อตอนเรากับเขาเริ่มคบกันตอนเราเรียนม.6 ใกล้จบแล้ว แล้วตัวเขา ณ. ตอนนั้นเรียนอยู่ม.5
อะไรๆมันก็ดีอะนะ ช่วงแรก แต่แม่เราไม่ค่อยปลื้มมันเท่าไหร่ เพราะมันยังเด็ก และเป็นเชิงเด็กแว้น
คือเค้าเนี่ย เป็นลูกครึ่ง ฝรั่ง & ไทย
แม่เป็นคนบุรีรัมย์ ที่บ้าน ไม่มีฐานะดีอะไรมาก เพราะเงินที่ใช้ตอนนั้นคือเงินเกษียณของพ่อเค้าที่เป็นฝรั่ง
ส่วนแม่ ไม่ได้ทำงาน อยู่บ้านเฉยๆ
ส่วนบ้านเรา ขายของ เวลาเลิกเรียน เราต้องแสตนบายไปขายของที่ตลาดให้แม่ ประมาณ15:30 ของทุกวัน
แม่ส่งเราเรียนด้วยน้ำพักน้ำแรงของแกเอง มีกันอยู่แค่สองคน จนเราได้มาคบกับอีเด็กนี่
มันก็ดี ช่วงแรก ช่วยทำงาน แต่เหมือนจะไม่เต็มใจเท่าไหร่หรอก ทรงแบบ ไม่อยากทำมาหากิน ขี้เกียจ ขอเงินพ่อแม่ใช้ไปวันๆ
ตอนนั้นเราไม่รู้ตัวเลย ว่าเราเอาเปรียบแม่มากแค่ไหน เราหลงมันมากๆ เรียนจบม.6 ไม่ต่อมหาลัย
งานไม่ช่วยแม่ เกี่ยง นั่นโน่นนี่ เพราะเราเอาเวลามาช่วยแฟน ที่กำลังขึ้นม.6 ทำงานบ้าน ทำการบ้าน รีดผ้า ซักผ้าให้
คอยเก็บกวาดห้องให้ตลอด จนกระทั่งเริ่มมีปากเสียงกัน เวลาเราไปขายของ
บางวัน เราติดงาน มัวทำการบ้านให้มัน ทำทุกๆอย่างให้ ซึ่งตัวมันอ่ะ นอนอยู่จ่ะ ไม่ทำไร
เราไม่มีเวลากินข้าว ไปคลาดได้ 1-2 ชั่วโมงเลยจะให้มันมาเฝ้าร้านให้ ก็เริ่มมีทีท่าหงุดหงิดไม่พอใจ
บวกกับแม่มัน วันดีคืนดี ตี1-2 เราจะชอบได้ยินเสียงแก แบบ เหมือนม้าร้องอ่ะ ไม่แน่มจว่าคืออะไร แต่จะออกมาร้องหน้าห้อง น่ากลัวนะดกทง
เหมือนคนเล่นของ
ไม่พอ มีอยู่วันนึง เรานั่งกินข้าวหน้าบ้านกับลูกแก แกก็เดินมาบ่นว่าเนี่ย จาน ชาม ช้อนส้อม หายไปเยอะมาก
เราก็ถามไปแบบ เอ้า หายไปได้ไงแม่ งี้ ชีก็จะบ่ายเบี่ยงแบบ ไม่รู้ อยู่มาตั้งนานไม่เคยหาย พึ่งจะมาหายช่วงนี้
ไม่พอ!!
วันถัดมา เสต็ปเดิม เรากิรข้าวอยู่ แล้วแกถือถุงผ้าเล็กๆมา (ถุงใส่เหรียญ) แล้วมาโวยวายหน้าบ้าน ว่าใครขโมยไป
เงินกูหายไปไหน
ปล. ถุงนั้น ชั้นยังไม่เคยเห็นเลย คบกันมา ปีกว่า ไม่เคยเข้าห้องนอนแกเลยสักครั้ง
พอเราถามว่า เหรียญอะไร เงินอะไร
แกบอกว่า เหรียญสลึง... เราอะ คิดในใจละ สองรอบแล้วนะ ที่มาว่นแบบนี้ คือจะหาว่าเราขโมยให้ได้เลยใช่ไหม
ลืมบอกว่า แฟนเก่าเรา มันด้าแม่ทุกวันว่าเป็นการีส์ เป็นคนโง่
ช่วงแรกๆเราก็บอกมันนะ ว่าอย่าด่าแม่ มันจะบาป มีนก็เล่าให้ฟังว่า แม่มันอะ หลอน เวลาไปซื้อของให้เงินไปซื้อ ก็หาว่าเราขโมย
มาต่อ.. เราทนไม่ไหว เลยถามแกไปว่า
ที่มาพูดบ่อยๆนี่ คือจะหาว่าใครขโมยหรอคะ ห้ะ?
ก็มีแค่หนูที่พึ่งเข้ามาอยู่ ถ้าแม่ไม่ว่าหนูแล้วจะว่าใคร
เราก็ขับรถกลับบ้านเลย ไปเล่าให้แม่ฟัง
แม่เราโมโหมาก ตอนรุ่งเช้า เลยกดกริ่งแล้วเอาเหรียญ5 เหรียญ10 ไปเทไว้หน้าบ้านแก
แม่เราบอกว่า อยากได้มากก็เอาไป เนี่ย มีค่ากว่าของที่ทำหายอีก!!!
กูไม่เคยสอนให้ลูกกูขโมยของใคร ถ้าจะหลอนขนาดนี้ไปห่อยู่คนเดียวจะดีกว่ามั้ย ระแวงไปหมด!!
หลังจากเจอเรื่องนี้ เราก็ไปขอโทษแม่สำหรับทุกอย่าง
ไม่ว่ายังไงแม่ก็คือคนที่อยู่กับเราเสมอ
เราตัดสินใจกลับไปเรียนที่มหาลัย แม้กระทั่งตอนไปเรียน เรายังจ้องทำการบ้านให้มัน
แล้วมีอยู่ครั้งนึง มันเคยโดนโกงโทรศัพท์
แล้วเหมือนระยะเวลามันเลยมา1-2 อาทิตย์แล้ว มันก็ทีกมาถามเราแบบ แล้วจะทำยังไงๆๆ(มันจะให้เราพาไปแจ้งตำรวจแต่เราไม่ว่างจริงๆ)
เราก็บอกมันว่า ก็เอาแม่เธอไปสิ มันก็เถียง เอาแม่ไปก็อ่านหนังสือไม่ออก เราเลยถาม อ่าส แล้วจะทำยังไง?
มันก็บอกว่าต้องให้เราไป
เราเลยบอกไปว่าเราว่าอีก 3-4 วัน แต่ๆๆๆ
มันเถียงมาอีกจ้า บอกว่าวันนั้นมันไม่ว่าง มันต้องไปออกกำลังกาย เราเลยเริ่มแบบ ห้ะ??
สรุปอยากได้เงินคืนป้ะ หรือยังไงอะหนุ่ม มันก็บอกว่ามันไม่รู้ส่าต้องทำยังไง ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดี
(มีแชทนะ , เป็นภาษาอังกฤษ ส่วนมากสื่อสารเป็นอัง, แต่เวลาด่า เราโมโห เราด่าเป็นไทย) นั่นแหละ
เราเลยรัวๆด่ามันไปว่า ไม่รู้ ก็ไม่มีใครรู้กับชีวิตแล้วแหละ จะมารอแต่กู กูบอกกูไม่ว่างก็บอกเดี๋ยวสายเกินไป คงไม่ได้เงินคืนหรอก
น้ำเสียงประมาณว่า คงไม่ได้เงินคืนเพราะเราไม่ว่างพาไปแจ้งตำรวจ เก็ทป้ะ รอบนั้นก็ด่าไปชุดใหญ่ไฟกระพิบ
มีอีกรอบนึง ที่โมโหสุดๆ คือ เราอยู่มหาลัยแล้วแกละ เข้าปี 1
แต่มันอะ จะมีสอบ แล้วมันโมโหอะไรมานี่แหละ บอกว่าสอบก็จะสอบแล้ว หนังสือยังไม่ได้อ่านเลย
เราเลยบอก ก็ไปหาอ่านสิ จะได้ทบทวนไป *น้ำเสียงดีนะ*
มันก็ย้อนมาอีกว่า
หัวร้อนขนาดนี้ จะให้อ่านหนังสือได้ยังไง
เราเลยบอก
ถ้าหัวร้อนขนาดนั้น งั้นก็ไปหาดูหนังก่อนไป สัก 1-2 ตอนแล้วค่อยมาอ่าน
สรุป ย้อนเราอีกจ้ะ
มันบอกว่า
ถ้าดูหนัง ก็จะไม่ได้อ่านหนังสือ แล้วจะสอบยังไง
อันนี้คือสุดขีดจำกัดของเราละ เราด่าไปเลยตอนนั้นว่า
ไม่รู้ก็ไม่มีใครรู้กับแล้วแหละ บอกไรไปก็ไม่ได้ๆ ไปจัดการเองแล้วกันอีควราย
คือ หัวร้อนมาก ไม่เคยพบเจออะไรแบบนี้
เดี๋ยวมาต่อ: ตอนมันมีชู้