เราเป็นลูกคนเดียว ดูแลพ่อแม่เจ็บป่วยมาตั้งแต่เรียนจบ 20 กว่าปีแล้ว ครอบครัวฐานะไม่ดี พยายามตั้งใจทำงานหาเงินมารักษาพ่อแม่ เจ็บป่วย ค่ารักษาพยาบาลเอกชน ค่ายา ค่าใช้จ่ายในบ้านต่างๆ ขวนขวายไปเรียนป.โท จนจบ และเปลี่ยนงานมาเรื่อย ได้รับความก้าวหน้าจนตอนนี้เป็นอยุ่อย่างสุขสบายแล้ว พ่อจากไปแล้ว เหลือแม่ที่ต้องดูแลให้ดีที่สุดต่อไป 
เรารุ้สึกเหนื่อยกับชีวิต ทั้งต้องทำงานหาเงิน เลี้ยงดูพ่อแม่ ดูแลพาไปหาหมอ ดูแลตอนจ็บป่วย ซื้อยา ทำงานบ้าน ซื้อของเข้าบ้าน เรายินดีทำให้พ่อแม่เรานะ มีความสุขที่เห็นพ่อแม่มีความสุข ได้กินอิ่มนอนหลับสบาย 
น้าเราหย่ากับสามี เกษียณทำงาน แล้วมาคาดหวังให้เราเลี้ยงดูรับผิดชอบค่าใช้จ่าย อยากจะมาอยู่กับเรา เราไม่สบายใจเลย เราอยากอยู่กับแม่แค่ 2 คน ถ้าแม่ไม่อยู่เราก็อยากจะอิสระ ให้รางวัลกับชีวิตบ้าง ไปท่องเที่ยว รักษาสุขภาพ ไม่ต้องกดดันกับชีวิตที่ต้องทำงานหาเลี้ยงชีพ ไปทำบุญเข้าวัด ทำสมาธิ ของเราอย่างสบายใจ แต่น้าเรามากดดันเราแบบนี้ตลอดๆเลย 
ตอนแม่เราป่วย เข้ารพ.ต้องออกมารักษาตัวที่บ้าน น้ายังบอกว่าต้องจ่ายค่าจ้างเค้าเพื่อมาดูแลแม่ ยังดีกว่าไปจ้างคนอื่นไว้ใจไม่ได้ เราก็คิดในใจแล้วว่าเป็นญาติกันขนาดนี้ยังต้องมาคิดเป็นค่าจ้างอีกเหรอ เราก็ไม่ว่าอะไรนะถ้าคิดว่าวิธีนี้มันแฟร์ เราก็ให้ได้ แต่ถ้าถึงเวลาของน้าจะมาให้เรารับผิดชอบไม่ได้นะ
แล้วก็มาจริงๆ เราไม่สบายใจเลย คิดวนไปวนมาอยุ่แต่เรื่องนี้ เพราะเค้าพูดบ่อยมาก เราเป็นทุกข์มากๆเลย เราเคยพูดด้วยเหตุผลไปแล้นะ ว่าเราไม่ไหว ให้ต่างคนต่างอยู่ เดือดร้อนแล้วค่อยมาว่ากัน เค้าก็ยังจะพูดซ้ำๆอยู่เรื่อยๆ เราไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ