วันนี้มาเล่าประสบการณ์มีแฟนเรียนสถาปัตย์(ไม่ถือว่าเล่าบ่นมากกว่าครับ5555) ผมกับแฟนผมคบกันตั้งแต่มัธยมจนเราทั้งสองขึ้นปี1 ผมกับแฟนเรียนคนละที่ อุบล-รังสิต เขาเคยถามว่าถ้าเรียนแล้วอาจจะไม่มีเวลานะรับได้มั้ย ตอนนั้นไม่รู้ว่าจะหนักขนาดนี้555อ่ยยย ผมก็บอกรับได้ จนเปิดเรียนความก็บังเกิดเลยครับ แฟนทำงานหนักมากแทบจะไม่มีเวลาคุยเลย คิดว่าทุกคู่น่าจะมีเรื่องไม่มีเวลาให้เหมือนกัน เราก็ทะเลาะบ่อย ผมนี่แหละตัวเปิดชอบชวนทะเลาะ..รู้สึกผิดเลยครับแงง แต่แฟนก็พยายามหาเวลาให้ผม แฟนผมใจเย็นมากปลื้มม เราเกือบจะเลิกกันหลายรอบแล้ว แต่ก็ประคองกันไป ผมเป็นคนงี่เง่าชอบคิดมากอันนี้ข้อเสียร้ายแรงเลยครับ จนแบบไม่ไหวแล้วไปหาเลยดีกว่า ก็ไปหาเขาบ่อยๆ ผมก็เอ้อองานหนังจริงก็เริ่มเข้าใจเขามากขึ้นไม่งอแงบ่อย ผมเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังตีนเลยครับ จากนั้นก็ดูแลเขาทำงานบ้านแทนทั้งหมดช่วยทำงาน ช่วยตัดโม ก็ยังมีเรื่องให้ทะเลาะเหมือนเดิมแต่ก็ดีกว่าแต่ก่อน ตอนนี้เป็นพ่อบ้านประจำตัวแฟนแล้วครับ;~; ใครมีแฟนเรียนสถาปัตย์ก็ลองเปิดใจคุยดูครับ ลองไปใช้ชีวิตกับเขาดู เราจะเข้าใจเด็กสถาปัตย์มากขึ้น ใครเรียนสถาปัตย์ก็สู้ๆนะครับ ใครมีแฟนเป็นเด็กสถาเหมือนผมก็สู้ๆเหมือนกันครับ555 เราต้องเป็นกำลังใจให้เขาดูแลเขา ผมเข้าใจทั้งสองฝ่ายนะครับ เลยอยากให้ลองเปิดใจคุยกัน ใครที่มีปัญหาเรื่องนี้ก็ขอให้ผ่านไปด้วยดีนะครับ มาพูดคุยกับผมได้น้าาหาเพื่อนด้วย555