สวัสดีครับ ผมขอใช้นามแฝงชื่อ ตังกวนนะครับ ผมเป็นนักดนตรีคนนึง วันนี้ผมได้ไปเล่นดนตรีที่ร้านแห่งหนึ่ง ผมก็ไปเล่นตามปกติ ผมหันไปเจอผญ.คนนึงใส่หมวกสีขาว เสื้อสีดำ เขามาดื่มคนเดียว ตอนผมเล่นผมก็มองเขาแบบไม่ได้คิดอะไร แต่พอไปซักพักเหมือนเขามองกลับมา แต่ผมก็ยังคิดว่าเขาคงมองดูดนตรีปกติทั่วไปแหละ555 (แต่เอาตรงๆนะเขาน่ารักมากเลยครับ555) พอผมเล่นเสร็จ ผมก็กำลังจะกลับ แต่รุ่นพี่ในวงชวนผมนั่งดูวงศิลปินเล่นต่อ ตอนแรกผมจะกลับก่อนเพราะผมต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัด แต่เพื่อนผมอีกคนก็ชวน เลยนั่งดูซักพัก เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญนะ เขานั่งดูติดกะโต๊ะที่รุ่นพี่ผมไปนั่งเลย ตอนแรกผมก็ดื่มไป มีบางทีที่ผมกะเขาหันมาสบตากัน ผมจะละลายอ่ะ แต่ผมก็พยายามไม่คิดอะไรนะ แต่มีจังหวะที่เพลงมันเป็นท่อนที่ทุกคนร้อง ผมกะเขาก็ได้สบตากัน เป็นความรู้สึกที่นานมากกก ผมจำได้ทั้งรอยยิ้ม สายตาของเขา ผมอยากจะหยุดเวลาตรงนั้นไว้เลย จนศิลปินเล่นจบ ผมก็ขอตัวกลับก่อน ผมรู้สึกเสียดายมากๆที่ผมได้เจอเขาแค่นิดเดียวเอง ถ้าวาสนามีจริงผมก็อยากเจอเขาอีกนะ5555