เรากับแฟนอายุห่างกัน 2 ปีค่ะ เค้าเป็นแฟนคนแรกขเงเรา แฟนของเราพึ่งเข้ามหาลัย ซึ่งตัวเราได้ทำงานแล้ว ช่วงแรกที่คบกันคือจะทำอะไรเราก็จ่ายตลอด เช่นนอนโรงแรม ค่ากิน นู้นนี่นั่น คือต้องบอกก่อนว่าเราตกลงนอนโรงแรมกันตอนแรกเพราะเรายังไม่มีใครพร้อมที่จะพากันและกันเข้าบ้านไปเจอครอบครัว แต่ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเราต้องออกเอง ซึ่งเราเข้าใจเค้า เพราะเค้าเรียนเค้าไม่ได้มีเงินมาก แล้วเค้าก็เริ่มอยากได้นู้นนี่ ซึ่งขอให้เราซื้อให้ ด้วยความที่เรารู้สึกว่าน้องก็คงไม่มี เราก็รู้สึกว่าแฟนที่ดีต้องซัพพอร์ตแฟนได้ เลยซื้อให้ จ่ายให้ จนช่วงหลังๆ เราเริ่มช้อต เพราะมีค่าใช้จ่ายที่มากขึ้น เค้ารู้สถานการณ์ของเราดี ว่าตอนนี้เราไม่มีเงินเลย เค้าก็ยังขอให้เราซื้อของให้ มันทำให้เราอึดอัดขึ้น เค้าเริ่มไม่ทำการบ้านเอง คือเค้าเคยทำการบ้านชิ้นนึงไม่ทัน เพราะเค้าลืม การบ้านนั้นต้องทำให้เสร็จภายในวันนั้น เพราะเดดไลน์ เป็นงานภาษาอังกฤษซึ่งเค้าไม่เก่งอังกฤษเลย เค้าเลยขอให้เราช่วยเพราะเราเก่งอังกฤษ เราเห็นว่าเค้าเดือดร้อนจริงๆ เลยช่วยทำให้ไป ตั้งแต่วันนั้น เหมือนมีการบ้านอะไรเค้าก็ขอให้เราทำให้ตลอด ซึ่งตัวเราก็มีงานของเราที่เราต้องรับผิดชอบ ซึ่งเราเคยพูดกับเค้าไปแล้วว่าเราทำงานเหนื่อย แต่เค้าก็ยังขอให้เราทำให้อยู่ดี มันทำให้เรารู้สึกเหนื่อย อึดอัดขึ้นเรื่อยๆ เราเป็นแฟนที่แย่มากมั้ยที่รู้สึกแบบนี้ หรือเราจะต้องทำให้เค้าเป็นการซัพพอร์ตให้เค้าเรียนจบแบบนี้ดีแล้ว ตอนนี้เราเหนื่อยมากๆ แต่เราไม่รู้จะแบบไหนคือการเป็นแฟนที่ดี เราไม่รู้เลยว่าควรต้องทำยังไง ช่วยแนะนำหน่อยค่ะว่าเราควรเป็นแบบไหน วิธีไหนคือวีธีที่ถูกต้อง