คนบ้าบุกรุกบ้านทำอะไรไม่ได้

แค่อยากลองมาแชร์ ประสบการณ์ตัวเองสมัยอยู่มัธยม ตอนนั้นเราน่าจะเรียนอยู่ไม่ม.5ก็ม.6 เทอม2 ใกล้จะปิดเทอมละ พวกเราในห้องก็พากันชวนไปทำอะไรกินกันบ้านใครซักคน เพื่อส่งท้ายการเรียน เลยชวนกันจะทำกินกันช่วงเย

สวัสดีค่ะ คืออยากจะมาเล่าประสบการณ์ที่เจอมาแบบสดๆร้อนๆเลย ละคือเราช็อกมากๆรู้สึกกลัวคนบ้าหรือคนเมาไปเลย ตอนนี้ไม่สามารถเอาความกลัวจากเหตุการณ์นี้ออกไปได้เลย.... เรื่องของเรื่องคือเมื่อวานวันที่28 ก.ค

คือเราเเอบชอบเพื่อนคนนึง ซึ่งเรากับเขาก็คุยกันเเทบจะทุกวัน เเต่พักหลังๆมานี้ได้คุยกันไม่มากเท่าไหร่ เพราะว่าต่างฝ่ายต่างก็เคลียงาน เเละสอบกัน เราเคยคิดที่จะลองจีบเขาดู เเต่ดูๆเเล้วเขาไม่เล่นกับเราเลย5

เรื่องมีอยู่ว่าบ้านเราทำธุรกิจค้าขายเเละทำอสังหาริมทรัพย์ค่ะ มีลูกจ้างในบ้าน 1 คน เมื่อไม่กี่วันก่อนมีคนโทรมาหาพ่อเราเเล้วอ้างชื่อว่าจบดอกเตอร์ พ่อไม่สบายอย่างหนักเพราะชาติที่เเล้วสมัยพระเจ้าอู่ทอง (ร

จะมาเล่าประสบการณ์การติ่งของเรา เริ่มเเรกเราติ่งไม่จริงจังนะคะ ติ่งเเบบไม่เสียเงิน ติ่งเเเบบดูอย่างเดียว ไม่เคยคิดเลยว่าจะไปคอนหรืออะไร หรือจะซื้อบั้มเอย ของที่มันไม่ค่อยจำเป็นกับชีวิต เเต่ในความชอบเร

ขอเล่าก่อนว่าตอนนั้น ณ ​วัน 6-8/5/68 ที่ไปเข้าค่ายที่วัดวัดหนึ่งชื่อดังในอุดรธานีได้ สบตา ​กันครั้ง เ​เรกก็รู้สึกไม่ชอบขี้หน้าเลย เเต่ความรู้ก็มันบอกว่าเพื่อนกลุ่มนั้นเป็นยังไง พอเปิดเรียนวันเเรกเพื่อ

พอดีผมขับรถมอไซร์ ไปจอดไว้ที่งาน เป็นงานกาชาติ จังหวัดพัทลุง ก็เดินเที่ยวงานปกติ เเต่พอออกจากงาน รถหาย ก็เลยเดินทางไปเเจ้งตำรวจ ที่สภพัทลุง เเต่ก็ดันไปเห็นรถตัวเอง จอดอยู่ที่โรงพัก เลยถามเจ้าหน้าที่ว่

ตั้งเเต่จำความได้ เราอยู่กับตายายตั้งเเต่เกิด เเต่เเม่เเละพ่อขายของ อยู่ต่างจังหวัด เราก็ไปหาเเม่บ้างตอนประถม เเม่ก็เคย ให้ตังเราตอนไปหา มาเก็บไว้มันก็เป็นจำนวนไม่มาก เเต่ เราไม่ชอบเเม่เเละ พ่อ พวกท่า