กระทู้นี้ขอระบายความในใจกับเวลา05.05

นอนไม่หลับเลยค่ะ มันเหมือนมีอะไรในใจหลายๆอย่างที่คิดว่าเคลียร์หมดแล้วแต่มันก็เหมือนจะยังไม่หมด ร้องไห้ซ้ำๆวนไป หนูกับแฟนมีปัญหากันเรื่องความต้องการทางเพศไม่ตรงกันค่ะ หนูเป็นคนมีอารมณ์ง่ายและบ่อยมากๆหนูต้องการเยอะกว่าเขามากๆ ทีแรกหนูก็ตกลงกันว่าลดลงมาให้เหลือแค่ทุกวันวันละครั้ง แต่มันก็เหมือนจะยังไม่จบค่ะ ต้องเล่าย้อนกลับไปก่อนนะคะคือหนูกับแฟนอยู่ไกลกันค่ะ นานๆทีถึงจะได้เจอกัน ตอนนั้นทุกอย่างแฮปปี้ไปหมดค่ะ หนูได้ในสิ่งที่หนูต้องการ แฟนก็ดูจะแฮปปี้เหมือนกัน แต่พอมาอยู่ด้วยกันปัญหามันก็เกิดค่ะ หนูยังมีความต้องการเท่าเดิม แฟนก็ชอบพูดว่าถ้ามาอยู่ด้วยกันแล้วจะทำใฟ้ทุกวันเลยมันเลยยิ่งเพิ่มความหวังของหนูเข้าไปอีก พอเวลาผ่านไปจากวันละครั้งก็กลายเป็นนานๆครั้ง หนูนึกว่าเขาไม่มีความต้องการเรื่องแบบนั้นแล้ว จนหนูจับได้ว่าเขาแอบทำสิ่ง18+(เราตกลงกันว่าจะไม่ทำค่ะ เขาเป็นคนเสนอเอง)มันเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับที่แสดงออกกับหนูค่ะ มันทำให้หนูแตกสลายมาก หนูร้องไห้ไปสามวันเลยค่ะ แผลมันใหญ่จริงๆ หนูยอมรับเลยว่านาทีนั้นหนูเผลอทำร้ายตัวเองไปด้วย แล้วมันก็ค่อยๆดีขึ้นค่ะ หนูยอมให้เขาทำเรื่องแบบนั้นแต่ต้องอยู่ในกรอบ อยู่ในข้อตกลง ไม่ทำให้หนูแตกสลายขนาดนั้น ช่วงแรกๆมันดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ เขาทำการบ้านบ่อยขึ้นด้วย เราเหมือนจะแฮปปี้อีกครั้ง มันไม่ได้ทุกวันขนาดนั้นนะคะแต่หนูก็พอรับได้แล้ว แต่มันก็แฮปปี้ได้ไม่นานหรอกค่ะ เขาก็ไม่ค่อยทำการบ้านแล้ว ทั้งๆที่หนูมีความต้องการเท่าเดิม เขาเริ่มทำสิ่งที่หนูไม่โอเคอีกแล้ว หนูนอนไม่หลับเลยหนูยังไม่ได้คุยกันเขาหนูแค่ไม่รู้ต้องทำยังไง มันก็ไม่ได้มีแค่เรื่องนี้ยังมีเรื่องเล็กๆน้อยๆอีก หนูแค่อยากมาระบายเฉยๆค่ะ ในเวลานี้มันอยากหนีออกจากบ้านไม่ก็ทำยังไงก็ได้ให้ไม่มีลมหายใจแล้ว หนูกลัวมันจะแตกสลายซ้ำไปซ้ำมา เขาแค่รู้สึกผิดแต่เขาเผลอทำหรือเขาเลิกไม่ได้ หลายคนอาจจะมองว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่นะคะ ใช่ค่ะมันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยถ้าเราตกลงกันตั้งแต่แรกว่าทำแบบนี้ได้ แต่นี่มันนอกเหนือจากที่ตกลงกันแล้วค่ะ มันเสียใจตรงนี้ หนูยอมปรับแล้วปรับอีกมันก็ยังทำให้หนูแตกสลายไปได้อีก หนูท้อไม่รู้ต้องปรับไปแค่ไหน เท่าไหร่ นานขนาดไหนหนูถึงจะเลิกร้องไห้ได้สักที ขอบคุณค่ะสำหรับคนที่ทนอ่านเรื่องงี่เง่านี้จนจบ