ชีวิตที่ไม่มีอะไรเลย นอกจากปัญหาและภาระ

บ่นลงกระทู้เฉยๆแหละไม่มีไรมาก ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ แค่เราต้องprojectในมหาลัยเป็น 10 กว่าอย่างใหญ่ๆภายในเวลาไม่ถึง 1 เดือนนี้ รายงาน + พรีเซนต์ 4 วิชา คลิปอีก 2 วิชา++ แบบฝึกหัดอีก 10 อัน สอบ quiz อี

วันนี้อยากมาแชร์มุมมอง ที่เชื่อว่าหลายคนคงเคยเจอ ทั้งในฐานะที่เป็นเด็กมาก่อน หรือในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ​เวลาที่เด็กๆ ไม่ว่าจะลูก หลาน หรือน้องๆ มาบ่นกับเราว่า "เหนื่อยจังเลย/เครียดมาก" คำ

ยายเรามีลูก 5คน คนแรกป้า อยู่หมู่บ้านเดียวกัน (ชนบทในภาคอีสาน) ก็ดูแลยามเจ็บป่วยและทำอาหารมาให้กินบ้าง ป้าก็มีหลานน้อยเลี้ยง คนที่2 เสียแล้ว คนที่3 ลุง ซึ่งก็มีเอาปูปลามาให้บ้าง คนที่4 แม่เรา ทำงานเป

สวัสดีค่ะทุกคน เราคือมนุษย์คนนึงที่อยากมีความสุข มีลูกมีครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนกับที่ผู้หญิงทุก ๆ คนใฝ่ฝัน แม้หนทางมันจะดูยากก็ตามที ไม่ได้จะมาหาคำตอบอะไรจากกระทู้นี้ แต่อยากมาหาเพื่อนคุยแลกเปลี่ยนควา

สวัสดีครับ เราเรียนอยู่ปี3แล้ว จะได้ออกฝึกงานแล้ว เราอยู่บ้านมาตั้งแต่ปี1 เราอยู่กับแฟน มาตั้งแต่สมัยมัธยม ตอนปี1 เราอยากอยู่หอมาก แต่เราไม่กล้าบอกที่บ้าน เพราะกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย จนกระทั่ง คณะที่เร

ผมคบกับเเฟนได้ 5 ปี ช่วง 1-2 ปีเเรกเขาก็ดูจะปกติตอนนั้นอยู่มหาลัยปี 1 พอคบไปสักพักเขาก็บอกว่าเป็นโรคซึมเศร้าเวลาที่เขาโกรธหรือโมโหมักจะพิมพ์คำพูดมาว่าเหนื่อยเเล้วไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ ผมก็ให้กำลังใจเข

ว่ามันสวัสดีค่ะ เรามีปัญหาจะมาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเรื่องของอาของเจ้านายเรา เราทำงานอยู่ที่ๆนึง ซึ่งเราต้องเขาไปทำที่บ้านเจ้านาย แล้วเราก็ต้องเจอกับอาของเจ้านายเราตลอด ตอนแรกๆที่เราไปทำอาของเจ้านายเราก็

ผมทำงานอยู่ที่รีสอร์ทที่หนึ่งในจังหวัดกาญจนบุรีงานที่นี่ค่อนข้างเยอะและเหนื่อยผมต้องทำห้องในรีสอร์ทต้องปัดกวาดเช็ดถูต้องไปทำงานก่อสร้างของรีสอร์ทวันหยุดมีให้แค่4วันแต่ห้ามหยุดช่วงเทศกาลห้ามหยุดช่วงวัน

อย่างที่เราเคยตั้งกระทู้ไป เรามีอายุมา 27 ปี ปัญหามีมาแบบลูทีน เรลไทม์เลย ส่วนใหญ่จะเกิดจากที่บ้าน หรือครอบครัวเป็นหลัก พ่อแม่ น้อง พ่อก็เป้นคนยิ่งทนงในศักดิ์ ซื้อรถ 3คัน ผ่อนไม่ไหวแต่ก็อยากให้คนเห็นว