คือเราตั้งแต่เด็กๆค่อนข้างชอบวาดรูปเลยเพราะมันเป็นอะไรที่ฆ่าเวลาและเพลินมาก แต่พอเราโตมาอีกนิดๆก็รู้จักกับการวาดรูปขายแบบ ค.ม.ช ค่ะ ทั้งแต่ป.4เราก็ทำเป็นงานเลยค่ะเพราะทางบ้านการเงินไม่ค่อยดีด้วยเลยอยากจะช่วยทางบ้าน แต่ยิ่งเราทำเป็นงานมากๆมันเริ่มไม่เพลินไม่สนุกแล้วค่ะ เราทำแบบนี้มา6ปีแล้วจนเราไม่รู้สึกว่าการวาดรูปเป็นอะไรที่สนุกอีกแล้ว คงเพราะเรากดดันตัวเองทำงานด้วยบ่อยๆค่ะ ตอนนี้คือเราถ้าไม่มีบรีฟหรือโจทย์เราจะวาดอะไรไม่ออกเลยต่อให้มีภาพในหัวก็วาดไม่ออกแล้ว ยอมรับเลยว่าการทำงานบ่อยๆจากบรีฟลูกค้ามันทำให้เราไม่ได้ใช้จินตนาการเลยจนตอนนี้เราจินตนาการน้อยกว่าเมื่อป.4มากแบบมากๆ แล้วเรารู้สึกว่าถ้าเรายังเป็นแบบนี้อยู่เราจะวาดรูปไม่ได้อีกแล้วเพราะช่วงนี้เราเริ่มกดดันตัวเองกนักจนวาดๆอยู่ช.ม 2 ช.มก็สะอิดสะเอียนแล้ว ปวดหัวหนักมาค่ะ เราเลยอยากจะกลับไปวาดแบบมีฟิลลิ่งกับมันอีกครั้งค่ะ เพราะช่วงนี้มันทรมานมากค่ะ
.
.
เสริมๆเพราะเรามีการแข่งวิชาการด้วยค่ะเลยต้องทำงานและฝึกควบคู่กันไปช่วงนี้เลยหนักมากๆ เพราะครูเราก็กดดันเราก็กดดันตัวเองหนักกว่าเดิมด้วย ช่วงนี้เลยสุขภาพกายและสุขภาพจิตไม่ดีเลยค่ะ แทบจะวาดรูปไม่ออกเลย🥲