มีใคร ไม่มีเพื่อน เหมือนเราบ้าง

ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเรา เป็นคนที่ไม่มี เพื่อนสนิทเลย เรารู้สึกอิจฉาเพื่อนอื่นๆ ที่เค้าไปไหนมาไหนมีเพื่อน เฮฮาปาร์ตี้กัน ซึ่งเรามองมาที่ตัวเราเอง เราไม่มีเพื่อนเลย เพื่อนไม่ครบเรา หรือเราไม่ครบเพื่อนกันแน่(คิดในใจมาตลอด) ยิ่งเรามีแฟนครบกันมาเกือบ 10 ปีแล้ว ส่วนมากเราสนิทกับเพื่อนแฟนแทบทุกคน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนสมัยเรียน ม.ต้น ปวส หรือ ป.ตรี เรารู้จักเพื่อนเค้าแทบทุกคน ยิ่งเค้าเป็นคนที่ชอบนัดดื่มกับเพื่อน ก็จะมีเราไปด้วยแทบทุกครั้ง แต่ผิดกับเรามากเลยที่ไม่มีเพื่อน เราคิดอยู่นะ ถ้าวันนี้เกิดเราแต่งงานขึ้นมา เรานี่ไม่มีเพื่อนฝ่ายเจ้าสาวเลยอ่ะ แต่กับแฟน เราพูดกับเค้าอยู่เสมอเลย ว่าเพื่อนเธอตัดๆออกไปบ้างนะ บางคนเข้ามาหาก็มาเอาผลประโยชน์จากเรา ถ้าไม่เดือนร้อนก็ไม่ทักมาหา ซึ่งเราไม่มีเพื่อนเลยตั้งแต่สมัยเรียน ตอน ม.ต้น ม.ปลายก็พอมีบ้าง แต่พอจบออกมา ก็ไม่ได้ติดต่อกัน มีแค่บางคุยที่ยังมีแซวๆสตอรี่หรือแชทคุยกัน(บ้างครั้ง) ไม่ได้นัดเจอกัน พอ ปวส.กับ ป.ตรี เราเรียนวันอาทิตย์วันเดียว ซึ่งเราก็มีเพื่อน แต่เรารู้สึกว่าพวกนี้ไม่น่าครบ เพราะมันมีเหตุการณ์ที่คนในกลุ่ม(กลุ่มเรามีประมาณ 5-8คน สมัยเรียน)มาเล่าให้เราฟัง ว่าเค้า(2 คนนั้น)ด่าเรา นินทาเราลับหลัง แต่ต่อหน้าเราพูดดีบ้าง เป็นกำลังใจให้ พอเรารู้สึกได้ เราเลือกที่จะออกมา เลือกที่จะไม่ครบเพื่อความสบายใจของตัวเราเอง

แต่พอมาทำงาน เรารู้สึกว่า เราจะหาเพื่อนที่ทำงานที่ดีๆ โอเคกับเราได้ยังไง เรารู้สึกว่านิสัยส่วนตัวของเรา คือถ้าไม่สนิท พูดด้วยน้อยมาก ถ้าไม่ชวนคุยก็เลือกที่จะเงียบ หรือบางทีพูดอะไรไปก็ไม่ทันคิดให้ดี เราพูดไปไม่ได้คิดอะไร แต่คนฟังบางคนเค้าก็ไม่ชอบ แต่เรามั่นใจว่าถ้าคนที่รู้จักสนิทกับเราจริงๆ เราแฟร์มากนะ แต่เราก็ไม่สามารถไปอธิบายสิ่งที่เราเป็นได้ให้กับทุกคนได้ฟัง แต่ทุกวันนี้ก็ไม่ได้เดือนร้อนอะไรนะ แต่ก็จะลำบากหน่อยเวลามีเรื่องอะไร ก็ไม่ค่อยมีใครให้ปรึกษา นอกจากแฟน แล้วถ้าแต่งงาน "คงไม่มีเพื่อนฝ่ายเจ้าสาว"