คนไม่รู้จักเข้ามานอนในเขตบ้าน แต่พ่อแม่ยอมให้เขาเข้ามาโดยที่ไม่ได้วางใจ ซึ่งเรารู้สึกไม่ปลอดภัยเลย จะทำไงดีคะ

คือเรื่องมีอยู่ว่า มีคนเมาแถวบ้านค่ะ หลังจากที่หมาบางแก้วของเราตาย เขาก็เริ่มมาหาพ่อเราเรื่อยๆ ทั้งที่ก่อนๆแทบไม่เคยมานอกจากเดินผ่านหน้าบ้าน 

แรกๆที่เขาเริ่มมา เขามาคุยเรื่อยเปื่อยกับพ่อ เราก็เฉยนะคะ แต่ยิ่งนับวันเข้า เขายิ่งมาบ่อยขึ้น นั่งเล่นอยู่ที่บ้านเราเป็นครึ่งวันเลยก็มี
บางวันพ่อแม่เราไม่อยู่ ไปทำงาน(ซึ่งเป็นส่วนมาก) เราอยู่บ้านคนเดียว เขาก็มานอนเปลของพ่อ แต่เราต้องคอยระแวงตลอดว่าเขาจะทำอะไรมั้ย เพราะของใช้หลายๆอย่างก็วางอยู่นอกบ้าน ด้วยความที่ในบ้านไม่มีที่เก็บ
และก่อนหน้านี้ที่เราอยู่บ้านคนเดียวก็เห็นเขาหยิบของของพ่อไปโต้งๆเลยค่ะ โดยที่ไม่ขอหรือพูดอะไรกับเราก่อนเลย แต่ก็ยังดีที่พ่อตามของกลับมาได้

บางวันที่เรานอนอยู่ เขาที่คุยกับพ่อ อยู่ๆก็ร้องเสียงดังเหมือนเลียนแบบเสียงหมาหอน 
เราไม่สบายใจจนพยายามบอกพ่อหลายครั้งว่าอย่าให้เขาอยู่เลย ไล่เขาได้มั้ย แต่พ่อเราก็บอก “อย่าสนใจคนเมาเลย” “มันบ้าๆบอๆ” หรือบางทีก็ไม่พูดอะไร แถมเขาดูไม่จริงจังกับคำพูดของเราเลย 

แม่เราก็ทั้งๆที่ไม่น่าจะวางใจกับเขา ก่อนที่แม่จะไปทำงาน แม่เราก็บอก“ปิดประตูล็อคดีๆนะ ตาคนนั้นนอนอยู่ที่เปล” เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ถึงไม่พูดให้เขากลับบ้านตัวเองไป

คือเราอึดอัดใจมาก เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราไม่มีความกล้าที่จะไปพูดกับเขาตรงๆด้วย แต่ถึงอย่างนั้นเราก็ควรเผชิญหน้ากับเขาด้วยตัวเองหรือเปล่า? หรือจริงๆแล้วเราคิดมากไปเองและควรจัดการความรู้สึกตัวเองแทน 

สุดท้ายนี้ฝากช่วยแนะนำหน่อยนะคะ