กำลังจะสูญเสียบุคคลที่รักที่สุดในชีวิตไป

รู้นะคะว่า “ ความตายเป็นกฏของธรรมชาติ ที่ไม่มีใครหนีพ้น “
ทุกอย่าง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
ทำไมถึงรู้สึกว่าการพบเจอถึงเป็นการนับถอยหลังวันลาจาก

เรากำลังจะพบกับความสูญเสียและความเสียใจครั้งใหญ่ในชีวิตอีกครั้งค่ะ   
เขาไม่ใช่ลูกของเรา เรารับเขามาเลี้ยง เรารู้สึกว่าเรารักเขามากๆ รักเหมือนว่าเขาเป็นดวงใจของเรา
เขาสำคัญและมีค่าที่สุดในชีวิตเรา
ตอนนี้กำลังป่วยหนักหมอรักษาไม่ได้แล้ว และอาการป่วยที่รักษามาค่อนข้างนานพอสมควร
ที่ผ่านมาพยายามดูแลอย่างที่ดีสุด
โรงพยาบาลไหนที่ว่าดี ไม่ว่าจะไกลแค่ไหนก็พาไปรักษา หมดค่ารักษาเท่าไหร่ไม่เป็นไร
ขอแค่ให้เขาดีขึ้น อยากให้เขาหายดีกลับมาแข็งแรงและมีความสุข
แต่พอรู้ว่าเข้าสู่ช่วงสุดท้ายของชีวิตเขา
รู้สึกมึนงงและชาตามมาด้วยความเจ็บปวดในหัวใจของเรา น้ำตาไหลออกมากลั้นไว้ไม่ได้เลย
ความรู้สึกในหัวใจเราตอนนี้มันเจ็บและทรมานมากๆ  เจ็บเหมือนหัวใจกำลังจะสลายไป  
ช่วงนี้ร้องไห้ทุกวันทุกเวลาเลยค่ะ
ขนาดหลับไปตกใจตื่นมาก็ยังร้องไห้
ส่วนตัวเรามีภาวะซึมเศร้าอยู่แล้ว
ความจริงที่เรากำลังเจอส่งผลต่อสภาพจิตใจและสุขภาพกายเราอย่างหนัก
กำลังจะพยายามทำใจและเตรียมรับมือกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น  เสียใจมากๆบอกไม่ถูกอธิบายไม่หมดเลยค่ะ
ช่วงนี้อยู่ในช่วงที่ดูแลเขา และนับถอยหลังวันที่เขาจะจากเราไป    ไม่รู้เลยว่าหากเขาหมดลมหายใจไป  เราจะดำรงชีวิตต่ออย่างไรในวันที่ไม่มีเขาแล้ว  ทุกข์และเสียใจเป็นอย่างมาก