เรียนดีก็มีความผิด?

ผ่านมา2-3ปีแล้วนะคะที่หนูไม่ได้ร้องไห้หนักมากๆ และในก็วันนี้เป็นวันที่ผิดหวังมากที่สุด จากปัญหาเรื่องแม่ในกระทู้ก่อนๆ ตอนนี้หนูสอบเข้าเรียนที่รร.ขื่อดังได้แล้วค่ะ เข้าเรื่องเลยละกัน ตอนนี้หนูอยู่ม.3 วันนี้ก็เรียนตามปกติ จนมาถึงวิชาๆนึง หนูก็นั่งเรียนมาจนใกล้หมดคาบ ด้วยความที่ใกล้สอบแล้ว ครูก็จะทวงงานเป็นปกติ งานแรก แก้กลางภาค ครูเรียกคนที่ไม่ผ่านยืนขึ้น แต่กลับเรียกหนูขึ้นมาด้วยซะงั้น ช็อตแรก หนูถามครูว่า "ครูคะ หนูผ่านแล้วนะคะ" ครูก็ยังให้ยืน ก็ไม่ได้อะไรค่ะแต่หัวครูเริ่มร้อน แล้วด้วยความที่เพื่อนที่นั่งข้างหน้าเขาหวังดีเปิดสมุดให้ดูว่างานอันนี้ใช่มั้ย เราก็ยืนอ่าน สักแป๊บ ครูเรียกเราแล้วด่าเลยค่ะเพราะครูหันมาเห็นตอนเราหันไปหาเพื่อนพอดี "เธอ หันไปคุยกับเพื่อนทำไม" หนูก็เถียงสิคะ "หนูยังไม่ได้พูดเลยครู" รู้มั้ยคะ คำพูดจากปากครูผู้ชายคนนั้นคืออะไร55555 "เธอมีอภิสิทธิ์อะไรมาคุยได้ คนอื่นเขายังไม่คุยกัน มารยาทในการฟังครูพูด เธอรู้จักมั้ย" ครูจ้องเราแบบไม่พอใจมากๆ กลัวนะคะ แต่จ้องกลับ555 บวกกับจังหวะนั้นคือหนูน้ำตาไหลแบบไม่หยุด หันไปมองเพื่อนในห้องคือเขาน้ำตาคลอแล้วมอง คงสงสารหนูแหละค่ะ แค่นั้นแหละ น้ำตาไหลพรากเลย แต่ต้องกลั้นเสียงไว้ มันกระทบจิตใจมากนะคะ ชอบวิชานี้มาก ความรู้สึกตอนนั้นคือ หนูทำอะไรผิดหรอ หนูสอบผ่านแล้วก็โดนครูด่าได้ด้วยว่ะ ยังไม่ได้คุยก็โดนด่าเฉย โดนด่าคนเดียวเลยค่ะกี่นาทีก็ไม่รู้ ตั้งใจเรียนมาตลอด ชอบวิชานี้ สอบคะแนนดีก็วิชานี้ แต่หนูกลับมาโดนด่าแบบไม่แฟร์เลย ปกติครูเป็นคนอารมณ์ร้อน ใครคุยใครเล่น ขัดใจนิดๆหน่อยๆก็ตะคอกแล้ว ที่หนูมาระบายเรื่องนี้ไม่ได้จะสื่อว่าครูด่าแรง ครูแย่ หรือทำให้สถาบันดูไม่ดีนะคะ แต่หนูแค่รู้สึกผิดหวังที่อุส่าห์ตั้งใจเรียนของครูคนนี้ แต่พอเผลอที โดนเข้าใจผิดแค่แว๊บเดียวโดนด่าจนหมดศรัทธาเลยค่ะ หนูมองหน้าครูคนนี้ไม่ติดแล้ว นอยด์ไปแล้วค่ะ ความรู้สึกเคารพที่มีให้มันไม่เหลือแล้ว ควรทำไงดีคะ ยิ้มอ่อนๆให้เวลาเจอแบบนี้หรอ ฝืนมากเลย หนูคงยังไม่ถึงขั้นซึมเศร้าหรอก ขอให้ทุกคนใจดีกับหนูบ้างนะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ