พ่อของครอบครัวเรา:(

พ่อผมเป็นคนที่ดีมากนะครับทั้งเรื่องงานเเละในทุกๆเรื่องทำกับข้าวก่อร่อย เเต่ผมไม่ชอบอย่างนึงครับ..คือตอนที่พ่อผมเมาเหล้าครับ คือพ่อจะเป็นคนอีกคนไปเลยเเล้วทำขอพูดนะครับนิสัยเ*ี้ยๆออกมา ซึ่งผมถูกปลูกฝังตั้งเเต่เด็กโดนด่าเห็นพ่อเเม่ทะเลาะกันทุกๆวันทุกๆวัน จนตอนนี้ผมได้อายุ 16อคติที่ผมมีกับพ่อตอนนี้ค่อนข้างแย่มากๆบางทีผมก็ปล่อยไปไม่อยากไปคิดมากแต่บางทีมันก็เกินไปทำให้ผมรู้สึกอยากฆ่าให้มันตายๆไปผมรู้นะครับว่าเป็นพ่อผมรู้นะครับว่ามีด้านดีแต่บางครั้งมันนำมาสู่การทะเลาะกันโดยที่เขายังไม่เมาด้วยซ้ำเพราะเรื่องที่เขาเมานี่แหละบางทีผมก็รักเขามากแต่บางทีผมก็เกลียดเขามากเหมือนกันกลายเป็นว่าตอนนี้ผมมองพ่อผมเป็น 2 อย่างเป็นคนละคนผมเกลียดที่สุดเลยครับเกลียดมากๆ ตั้งเเต่ผมจำความได้จนถึงตอนนี้ผมได้ปฏิญาณตัวเองไว้ว่า ยังไงก็ตามถ้าผมโตไปถ้าผมมีครอบครัวเเล้วผมจะไม่ทำเหมือนพ่อ ผมจะไม่ทำร้ายครอบครัวตัวเอง ผมจะไม่ทำให้เมียผมร้องไห้ ผมจะไม่ทำให้เมียผมเจ็บ ผมจะไม่ทำทุกๆสิ่งที่พ่อผมทำลงไป ผมเห็นทุกๆอย่างที่พ่อผมทำมันไว้มันจะไม่มีวันลืมมันจะจดจำไว้ทุกๆการกระทำทุกๆกิริยา คนอย่างพ่อ ผมจะไม่มีวันทำตาม มันฝังเข้าไปในใจผมเเล้ว เคยเห็นตั้งเเต่เด็กจนถึงทุกวันนี้ก็ยังเหมือนเดิม เกลียดมากจริงๆ ผมพึ่งเคยเห็นเเม่ตัวเองร้องไห้เพราะพ่อ ร้องไห้ต่อหน้าผม เเล้วบอกว่า.."ลูกเเม่อยู่ไม่ไหวเเล้วนะลูก เเม่จะกลับบ้านเเม่เเล้วนะ' จนทำให้ผมได้รู้อีกอย่าง..เเม่อยู่เพื่อผม เเม่อยู่เพื่อไม่ให้ลูกคนนี้ขาดเเม่ ขาดความอบอุ่น ...ผมเล่าไปผมเองก็รู้สึกจุกที่อกทุกครั้งที่ผมเล่าหรือคิดมัน ยิ่งนึกถึงตอนเเม่ร้องไห้ต่อหน้าผม คิดที่ไรจุกที่อกมากๆจุกจนพูกไม่สามารถอธิบายได้ครับ เเค่นี้นะครับผมไม่ไหวจริงๆ..ขอบคุณครับ