สวัสดีทุกคนที่ชอบเรื่องผี วันนี้จะมาเล่าเหตุการ น่ากลัวๆใน รร.มัธยมมแห่งหนึ่งให้ฟัง ปัจจุบัน รร.นี้ ใหญ่และสร้างตึกใหม่มาให้นักเรียนได้เรียนหนังสืออย่างเต็มอิ่ม
เรามาเริ่มกับเรื่องที่ 

1. ฆ่าตัวตายในห้องน้ำ 
สมัย30ปีก่อน รร.นี้จะมีห้องน้ำอยู่ตรงข้างๆของสนาม รร.
แบ่ง ช - ญ มีนักเรียนหญิงในยุคนั้นคนหนึ่งเสียใจเรื่องความรักจึงฆ่าตัวตายในห้องน้ำนี้ ในวันศุกร์ช่วงเย็น มันทำให้ทุกๆคนไม่ได้สังเกตุหรือเห็นอะไรเลยเพราะเป็นวันสุดท้ายของการเรียนแต่ละอาทิตย์ (และอย่างลืมนะ ยุคนั้นยังไม่มีโทรศัพท์พกพา ถึงมีก็คือคนมีตังจริงๆเท่านั้น) เช้าวันจันทร์ นักเรียนหลายคนเดินผ่านได้กลิ่นรุนแรงมากจึงบอกให้พานโรงโรงเรียนช่วยเปิดประตูห้องน้ำห้องหนึ่งที่ล๊อกไว้ พอเปิดออกมา ถึงกับตกใจทั้งพานโรง และครูที่ยืนอยู่ตรงนั้น สภาพศพคือ ขึ้นอึดแล้ว เลือดไหลออกมาเต็มห้องน้ำ ตัวซ้ำเลือดซ้ำหนอง และเริ่มมีหนอนมาไชตามร่างกาย  ในวันนั้นทุกคนทั้งนักเรียนและครูไม่มีใครมีอารมในการสอนหนังสือหรือตั้งใจเรียนกันเลย   

หลายวันต่อมา เริ่มมีนักเรียนเกเรชายกลุ่มหนึ่งชอบท่าทายสิ่งที่มองไม่เห็น มากัน3คน ห้องน้ำทั้งชายและหญิง จุดตรงนั้นมีเพียงแค่ อย่างละ3ห้อง  ชาย3 หญิง3 แต่ห้องน้ำหญิงจะเหลือแค่2 เพราะอีกห้องที่นักเรียนหญิงฆ่าตัวตายไม่เปิดให้เข้า เด็กชาย 3 คนนั้นด้วยความคึกคะนอง เลยหาก้อนหินมาทุบประตู เพื่ออยากเห็นสภาพข้างในและคงคิดว่าจะได้เจอผี  ประตูพังและมองข้างในก้ไม่เห็นมีผีเลยพากันพูดว่า ***โถ่วไม่เห็นมีไรเลยว่ะ ถ้ามีก็มาดิวะผีอ่ะ***

นั้นคือคำพูดสุดท้ายที่ เด็ก 3 คนนั้นจะอยู่ในโรงเรียนที่นี้ เพราะ3คนนี้เจออะไรไม่รู้ ขาลาออกเพื่อไปเรียนที่อื่น 

ปัจจุบัน รร.นี้และที่ตั้งห้องน้ำข้างสนามก็ได้ทุบทิ้ง และเป็นตึก ICT แล้ว  แต่เชื่อไหม ว่าทุกวันนี้เด็กนักเรียนบางคนยังเห็นผีผู้หยิงคนนั้นอยู่ตรงจุดตึก ICT อยู่เลย...

2.ห้องนาฏศิลป์
เชื่อว่าห้องนาฏศิลป์หลายๆ รร. น่ากลัวทุกที่แหละ ไม่ว่าจะ รร.ไหนก็ตาม มาเล่าเรื่องของ รร.แห่งนี้มีอยู่ว่า

รร.แห่งนี้ ห้องนาฎศิลป์จะอยู่อาคารที่4 ชั้นที่2   ทุกคนรู้อยู่แล้ว ว่าตกเย็นลงมาห้องนี้ จะมีนักเรียนมาซ้อมรำกัน ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ยันถึง 2ทุ่ม แต่ถ้าครั้งไหนที่มีการแสดงใหญ่ในวันพรุ้งนี้ จะได้นอนที่รร.เลยก็มี 

เหตุการณ์เกิดขึ้นในปี 2557 นักเรียนที่เป็นนางรำกลุ่มหนึ่งรำสวย แต่ดื้อ มักชอบเล่นนู้นนี้ ไม่เคารพครู ถึงแม้ทางครูผู้สอนคอยเตือนแล้วแต่ก็ไม่ฟัง  มาอยู่วันหนึ่งเด็กนักเรียนกลุ่มนั้นต้องมานอนที่ รร. มีกันอยู่ 5 คน ครูประจำวิชาก็บอกไว้ว่า **ครูมานอนที่รร.กับพวกหนูๆไม่ได้นะครูต้องกลับบ้านไปดูแลลูกครู ลูกของครูไม่สบาย เด็กนักเรียน 5 คนตอบตกลง แต่ครูคงไม่ใจร้ายให้เด็กนักเรียน 5 คนนอนที่รร.กันหรอก ครูเลยให้พานโรงผู้หญิงชื่อ ป้าเอ มานอนเป็นเพื่อน ให้ผู้ใหญ่ อยู่คุม  นักเรียนก็ตอบตกลง

ห้องนาฏศิลป์มีตู้เย็นมีกะทะไฟฟ้าพร้อม 6คนรวม ป้าเอ ก็พากันทำอาหารกินกันและเล่าเรื่องนู้นนี้อย่างสนุกสนาน 
พอเวลาผ่านไปถึง เที่ยงคืน ป้าเอบอกให้ทุกคนรีบนอน บอกว่าพรุ้งนี้ต้องตื่นแต่เช้ามาแต่งหน้าแต่งชุด ทุกคนจึงพากันนอน แต่อยู่ๆก็เห็นเพื่อนคนหนึ่งลุกมารำกลางดึกๆคนเดียวภายใต้การมืด เห็นรางๆจากไฟนอกห้อง ทุกคนเลยรีบวิ่งไปเปิดไฟ จึงได้รู้ว่า คนที่รำไม่ได้เป็นอะไร แค่แกล้งเพื่อให้ทุกคนได้ตกใจเล่นๆก่อนนอน พอรอบที่2 ปิดไฟสนิท ก็เริ่มมีเด็กนักเรียนคนเดิมรำอีกแล้ว แต่คราวนี้ไม่มีใครสนใจเพราะคิดว่าแกล้ง แต่ไม่ใช่เลย การรำของนักเรียนครั้งนั้น ทุกคนพูดน้ำเสียงเดียวกันว่า รำสวยกว่าปกติ เพราะเห็นแต่เงามือ มืออ่อนซ้อยกว่าเก่า รำได้สวย แต่ไม่มีใครสนใจกว่านี้แล้วเพราะทุกคนจะนอน ตื่นเช้ามาเวลาตี 5 ก็เห็นนักเรียนคนนั้นยืนอยู่ตรงกระจก เห็นสภาพคือแต่งตัวทำผมแต่งหน้าเรียบร้อยแล้ว  ถามว่าตื่นตอนไหน ก้ไม่ตอบ พอถึงช่วงการแสดงหน้าเวทีก็รำสวยกว่าคนอื่น สีหน้าไม่ยิ้มเลย จำครูประจำวิชาสังเกตุเห็นเลยรีบเอาเฒ่าแก่มาครอบหัวนักเรียนคนนั้น เลยหายจากการทำกิริยาผิดปกติไป

ครูเลยถามเด็กนักเรียนคนั้นเกิดไรขึ้น เด็กก้เล่าให้ฟังว่าจะแกล้งเพื่อนและป้าเอ ว่าโดนผีเข้า แต่พอแกล้งเสร็จอยู่ๆก็ได้ยินเสียงหัวเราะแล้วก็บังคับตัวเองไม่ได้ แต่ได้ยินเสียงในหูว่า ***ต้องการแบบนี้เอง***  พูดซ้ำๆ รำจนถึงเวลาตี4น่าจะได้ก็หยุดรำแต่แต่งตัวแต่งหน้าเอง ก้ตอนนี้ก็ยังบังคับตัวเองไม่ได้ 

ครูเลยบอกให้เด็กนักเรียนได้รู้ว่า **รู้ไหมทำ รร.ของเราถึงนาฏศิลป์ดัง เพราะแต่ก่อนมีครูที่เป็นหัวหน้ากลุ่มสาระนาฏศิลป์ที่คอยสอนเด้กอย่างเคร่งคัด เขาตั้งใจมากๆในการรำนี้ จนมาวันหนึ่งครูก็ป่วยแล้วได้เสียชีวิตลง เด็กนักเรียนที่เคยเป็นเด็กนางรำในตอนนั้นก็เสียใจกันมาก  แต่เด็กนางรำยุคนั้นเริ่มทยอยลาออกกันเพราะ ว่าทุกเย็นจะมีนักเรียนคนใดคนหนึ่งอยู่ๆก็ขยับตัวเองไม่ได้แล้วรำตามเพลงที่เปิด ให้นักเรียนคนอื่นรำตาม เหมือนเข้ามาสิงร่างเพื่อที่จะมาสอนรำ จนทำให้เกิดหวาดกลัวกัน นิมนพระมา พระก็ได้บอกไว้ว่า เขาเป็นครูเขามาดี แต่ถ้าใครที่ดื้อไม่ฟังครูบาอาจารก็สมควรที่จะโดนสั่งสอนนะ 

นั้นเลยทำให้นักเรียน ทั้ง5 และ พานโรงป้าเอ ไม่กล้าไปนอนที่ห้องนาฏศิลป์อีกเลย

3.ห้องพักครูภาควิชาภาษาไทย
หมวดวิชาภาษาไทยจะอยู่อาคาร2 ชั้น3 เป็นชั้นสุดท้ายของอาคารนี้  เรื่องมีอยู่ว่า
ครูที่เป็นเวณต้องนอนเฝ้ารร.ต้องเป็นคนคอยเดินตรวจ รร.หรืออาจจะลงไปกินข้าวกินอะไรกับ รปพ.ของ รร.ก็ได้ แต่ที่รร.นี้มีกฎ (ไม่ใช่กฎหลายหัวข้อนะ) อันนี้จะเป็นกฎเดียวคือต้องขึ้นไปชั้นหมวดตัวเองก่อน 3 ทุ่ม ไม่งั้นจะเจออะไรที่ไม่อยากเจอ 

แล้วเรื่องนี้มักจะเกิดขึ้นกับครูคนใหม่ทีพึ้งเข้ามาสอนใน รร.แห่งนี้ ครูชื่อครูโม เรียนจบมาก็สอบเข้าครูได้เลย เก่งมากๆ เดือนหน้าเวณครูโมก็มาถึง ครูโมต้องมานอนที่รร. แต่โชคดีอยู่ที่วันนั้นเป็นวันศุกร์พอดี เลยไม่มีเด็กๆมาจุ่นจ่านให้ห้องพักครูเท่าไหร่นัก 

ตกเย็นครูแต่ละคนก็เริ่มทยอยกับกลับบ้าน เหลือเพียงแค่2คน นั้นก็คือครูโมกับครูอีกคน ครูนั้นก่อนจะกลับบ้านได้บอกครูโมไว้ว่า ตอนดึกให้รีบเข้าห้องนี้ก่อน 3 ทุ่มนะ แล้วก้เดินออกจากห้องไปเลย ครูโมก้ได้แต่สงสัยแต่ก้ไม่คิดอะไรมาก 

เวลาถึงช่วง 5โมงเย็น ครูโมก็เดินไปอาบน้ำ ในห้องน้ำครู อาคาร2จะมีห้องน้ำครูที่เดียวคือชั้นล่างสุด  ชั้นล่างจะเป็นของโหมดวิชาสุขศึกษาและพละศึกษา ชั้นที่2เป็นของโหมดสังคม 

ครูโมก้เดินลงมาอาบตามปกติ จากนั้นก็ขึ้นห้องมาเก็บเสื้อผ้าเก่าของตนเอง แล้วก็คิดว่าเราไปซื้อของกินก่อนมันจะดึกดีกว่า จากนั้นก็เดินไปพร้อมกระเป๋าตังตนเอง ผ่านป้อม ปรพ ของ รร. ลุงยามก็ถามว่า **เอ้าครูโมวันนี้เวณครูหรอ**  ครูโมเลยตอบไปว่า *ใช่ครับ*

ลุงยามเลยบอกไว้ว่า **ครูโมครับถ้าเป็นไปได้ครูรีบเดินตรวจ รร.ให้เสร็จก่อน3ทุ่มนะครับ  แต่ถ้าไม่ทันหรือยังไงก็ค่อยมาอยู่ข้างล่างกับผมก้ได้ ผมไม่พากินเหล้าหรอกครับ 5555*** 
ครูโมเลยหัวเราะไปด้วย จากนั้นครูโมก็ออกจากข้างนอกไปซื้อของกินจากตลาด เข้ามาในรร. แล้วให้ขนมโค้กให้กับลุงยาม 

พอหลังจากที่ครูโมกินข้าวกินอะไรเสร็จก็เดินดูตามอาคาร 1,2,3,4,5 ตึกICT อาคารห้องสมุด อาคารหอประชุม อาคารโรงอาหาร ทุกที่แล้ว เวลาตอนนี้ คือ 20.45 ครูเลยรีบเดินไปอาคาร2  แล้วเห็นลุงยามเลยคุยกับลุงยามก่อนว่า ผมตรวจเสร็จหมดแล้วนะครับ 

ลุงยามมองแต่ไม่พูดอะไร ครูก็สงสัยว่า ทำไมตอนเย็นคุยด้วยดีจังแต่พอดึกมาเงียบใส่เราไม่คุยด้วยเลย 

ถึงห้องพักครูเวลา 3 ทุ่มตรงพอดี เปิดไฟเปิดแอร์ในห้องแล้วนอนเล่นก็คิดในใจว่าก็ไม่มีอะไรผิดปกติหนิไม่น่าหลงเชื่อ ครูอีกคนและลุงยามเลย หลอกกันนี้หว่า (ห้องพักครูจะเป็นห้องที่ข้างในมีห้องแยก ห้อง1มีโซฟาใหญ่เอาไว้ให้ครูเวณนอน 2เป็นโต๊ะทำงานของครูแต่ละคน) 

คิดได้แค่1นาที ก็ได้ยินเสียงจากข้างนอก เหมือนมีคนเดินขึนมา แล้วร้องโหยหวน ไม่เป็นภาษา แล้วเสียงเดินก็มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องที่ครูโมนอน แต่เสียงโหยหวนยังอยู่ มันทำให้ครูโมหลอนมาก ในใจคิดว่าโดนแกล้งต้อนรับน้องใหม่จากครูและลุงยาม แต่ไม่ใช่เลย นั้นเป็นของจริง 

ครูโมผว่าจนสลบไป  เช้ามาก็สะดุ้งตื่น แล้วเดินออกจากห้องเห็นครูที่เตือนมาคนแรก (วันเสาร์นะ ที่มาเพราะมีงานค้าง) ครูโมเลยถามว่าเมื่อวานคุณแกล้งผมหรอ ครูนั้น เลยบอกว่าไม่ได้แกล้งตอนผมเข้ามาใหม่ผมก็โดน และโดนทุกคน 

ที่นี้มีผีอยู่ เป็นแฝดของลุงยามคนนั้น เขาตายใน รร.เพราะมีอยู่วันหนึ่ง มีโจรเข้ามาในชุดครูโหมดภาษาไทยเรานี้แหละพาพวกหลายคนมาจะขโมยคอม รร. และอุปกรณ์ทุกอย่าง ลุงยามคนนั้นเขาจับได้เลยจะพยายามสกัดไว้ แต่สุดท้ายเขาโดนทำร้ายร่างกาย  แขนหัก หน้าเละ สภาพศพคือจำไม่ได้เลย แล้วก่อนเขาจะตาย เห็นมีแต่คนบอกว่า เขายืมดูคนจากข้างล่างอาคาร2นี้แหละ  

ครูโมตกใจหนักกว่าเดิมเพราะคนที่คุยด้วยเมื่อคืนไม่ใช่ลุงยามที่อยู่ป้อม รปพ. แต่เป็นผี 

ก็จบลงไปแล้วนะกับเรื่องที่น่ากลัว ในรร. ถ้าชอบก้บอกด้วยนะ