ติดอยู่กับความรักครั้งแรก 18ปีที่แล้ว

ก่อนอื่นต้องบอกว่าระยะที่ผ่านมา ก็มีแฟน และก็รักแฟนนะ
แต่!!!
ยังคิดถึง ยังพยายามตามหา
ยังหวังว่าจะกลับมาเจอกัน และมีความรู้สึกดีๆ มันมีความรู้สึกเล็กๆที่ติดค้างอยู่....

มันเป็นความรักครั้งแรกในสถานะแฟน เป็นรัก ญ/ญ เป็นรักที่อายุต่างกัน ที่ละมุนอบอุ่น เป็นคนที่เราตามหา เป็นรักที่เราเข้าไปจีบเขาเอง และไม่คิดว่าจะได้เป็นแฟนกัน มันดีมากจริง ๆ
แต่ด้วยความแตกต่างกันทางอายุ ทางสังคม ทางหน้าที่การงาน (เขาทำงานแล้ว เรายังเรียนอยู่) และทางครอบครัวด้วยส่วนหนึ่ง ซึ่งสมัยนั้นยังไม่เปิดกว้าง แล้วเรายังเด็ก (เราเด็กกว่าเขา 9 ปี) สถานะที่บอกใครไม่ได้ แต่ไม่ถึงกับปิด เราไม่เข้าใจ เราอาจวู่วาม ใจร้อน เรียกร้องมากไป เราทำเขาร้องไห้ทุกวัน เพื่อเรียกร้องความสนใจ ทำให้มันมีจุดที่ไม่ได้ไปต่อ เขาก็ค่อยๆห่างเราไป  ระหว่างนั้นเขามีคนอื่นเข้ามาดูแล มาจีบ ในตอนนั้นเราโวยวาย งี่เง่า จนเขาหนีหน้าเรา กระทั่งไม่ได้เจอกันอีก ... เวลาผ่านไปพอเราโตขึ้นมาหน่อยก็กลับมาคิด เรารู้สึกผิดกับตัวเอง ว่าจริงๆแล้วต้นเหตุอาจเป็นเรา แต่เราติดต่อเขาไม่ได้แล้ว คุยกันไม่ได้แล้ว ตั้งแต่วันนั้นมัน 18 ปีแล้ว

ล่าสุดไม่นานมานี้ เราเจอเขาในโซเชียล
รวบรวมความกล้าแอดไป แต่เขา บล็อค! เศร้าเลย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่