อยากฟังความคิดเห็นดูค่ะ เรื่องของเรากับเขา
คือเรารู้จักกันมา 1 ปี 9 เดือนค่ะ ความทรงจำมันดีมาก อะไรก็ดี เขาเป็นคนแรกด้วยแหละค่ะ ที่คอยสอนคอยบอกอะไรต่าง ๆให้เรา เมื่อมันนานวันเข้า ความรู้สึกก็ยิ่งเปลี่ยน จากคนที่รู้จักเป็นพี่น้อง ก็เริ่มสนใจกันอยากรู้จักกันมากกว่านี้ คือความรู้สึกเขาบอกเราชัดเจนนะคะว่าเขาคิดยังไง อะไรต่าง ๆคือเขาขัดเจนไปหมดเลยค่ะ เราเองก็คิดค่ะ แต่เราแค่ไม่ได้แสดงออกไป ตอนนั้นเราคิดว่าเราไม่ได้ดีอะไรสำหรับเขาเลยจริง ๆค่ะ แล้วเรา
ไม่เคยมีแฟนหรืออะไรเลยค่ะ เราก็คิดว่าปล่อยเวลามันผ่านไปเดี๋ยวมันก็ไม่ใช่เอง พอมันผ่านมาเรื่อย ๆ ช่วง 1ปี ตอนนั้นปัญหาเราเริ่มเข้ามา เครียด เรื่องเรียน งาน ต่าง ๆ ก็มีเขาที่คอยอยู่ด้วย คอยเป็นกำลังใจอะไรให้ มันทำให้เรารู้สึกว่า เรากลัวจะเสียเขาไปจริง ๆ เราอยากให้เขาเป็นคนที่เราพักพิง ฟีลแบบ safe zone มันไม่อยากเสียเขาไป ไม่อยากให้เขาไปไหนเลย เราเป็นห่วงเขาตลอด ไม่อยากให้เขาเสียใจอย่างนั้นอย่างนี้ ตอนนั้นมันรู้สึกแบบนี้ค่ะ
"
เราก็ไม่รู้ว่ามันคือความรู้สึกอะไร จนตอนนี้เราก็ไม่รู้เลยค่ะ ว่ามันคืออะไร เราหาคำตอบไม่ได้ "
แล้วมาปัจจุบัน ตอนนี้ก็ 4 กว่า ๆจะเข้า 5 ปี
โซเชียลอะไรต่าง ๆเราก็ยังไม่ลบ ยังฟอลยังอะไรอยู่ค่ะ แต่แค่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวไม่ติดต่ออะไรกันเลย เพื่อนเราก็บอก " ไม่ต้องไม่นึกถึงเขาแล้ว ผ่านไปแล้วก็เก็บให้มันเป็นความทรงจำดี ๆยอมรับความจริง " เราคิดมาตลอดว่าอยากให้เขาอยู่กับเรา ไม่อยากให้หายไปไหน ผ่านมาเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะเพลง กิจกรรมที่เคยทำร่วมกับเขา มันก็มีเขาอยู่ในความทรงจำตลอด พอนึกถึงมันก็ซึม บางทีก็น้ำตาไหลออกมาบ้าง เป็นห่วงโน่นนี่ ไม่ได้หน่วงที่ใจแต่บางครั้งมันก็รู้สึกชา ๆในใจค่ะ ตอนนี้ก็เข้า 23 แล้วค่ะ แล้วแต่ละคนที่เข้ามาคือมันไม่มีใครเหมือนเขา ก็พอรู้ค่ะว่ามันทดแทนกันไม่ได้ พอคุยกับใครอยู่กับใคร มันก็สะท้อนถึงเขาตลอดเราอยากเจอคนที่นิสัย ลักษณะเหมือนเขา อะไรที่มันคล้าย ๆ เหมือน ๆเขา จะกี่คน ๆที่เข้ามาก็นึกถึงแบบนี้ตลอด.
เราควรทำยังไงดีอยากได้ความคิดเห็นจากหลาย ๆคนดูค่ะ 😀
อยากรู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไร ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้
คือเรารู้จักกันมา 1 ปี 9 เดือนค่ะ ความทรงจำมันดีมาก อะไรก็ดี เขาเป็นคนแรกด้วยแหละค่ะ ที่คอยสอนคอยบอกอะไรต่าง ๆให้เรา เมื่อมันนานวันเข้า ความรู้สึกก็ยิ่งเปลี่ยน จากคนที่รู้จักเป็นพี่น้อง ก็เริ่มสนใจกันอยากรู้จักกันมากกว่านี้ คือความรู้สึกเขาบอกเราชัดเจนนะคะว่าเขาคิดยังไง อะไรต่าง ๆคือเขาขัดเจนไปหมดเลยค่ะ เราเองก็คิดค่ะ แต่เราแค่ไม่ได้แสดงออกไป ตอนนั้นเราคิดว่าเราไม่ได้ดีอะไรสำหรับเขาเลยจริง ๆค่ะ แล้วเราไม่เคยมีแฟนหรืออะไรเลยค่ะ เราก็คิดว่าปล่อยเวลามันผ่านไปเดี๋ยวมันก็ไม่ใช่เอง พอมันผ่านมาเรื่อย ๆ ช่วง 1ปี ตอนนั้นปัญหาเราเริ่มเข้ามา เครียด เรื่องเรียน งาน ต่าง ๆ ก็มีเขาที่คอยอยู่ด้วย คอยเป็นกำลังใจอะไรให้ มันทำให้เรารู้สึกว่า เรากลัวจะเสียเขาไปจริง ๆ เราอยากให้เขาเป็นคนที่เราพักพิง ฟีลแบบ safe zone มันไม่อยากเสียเขาไป ไม่อยากให้เขาไปไหนเลย เราเป็นห่วงเขาตลอด ไม่อยากให้เขาเสียใจอย่างนั้นอย่างนี้ ตอนนั้นมันรู้สึกแบบนี้ค่ะ
" เราก็ไม่รู้ว่ามันคือความรู้สึกอะไร จนตอนนี้เราก็ไม่รู้เลยค่ะ ว่ามันคืออะไร เราหาคำตอบไม่ได้ "
แล้วมาปัจจุบัน ตอนนี้ก็ 4 กว่า ๆจะเข้า 5 ปี
โซเชียลอะไรต่าง ๆเราก็ยังไม่ลบ ยังฟอลยังอะไรอยู่ค่ะ แต่แค่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวไม่ติดต่ออะไรกันเลย เพื่อนเราก็บอก " ไม่ต้องไม่นึกถึงเขาแล้ว ผ่านไปแล้วก็เก็บให้มันเป็นความทรงจำดี ๆยอมรับความจริง " เราคิดมาตลอดว่าอยากให้เขาอยู่กับเรา ไม่อยากให้หายไปไหน ผ่านมาเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะเพลง กิจกรรมที่เคยทำร่วมกับเขา มันก็มีเขาอยู่ในความทรงจำตลอด พอนึกถึงมันก็ซึม บางทีก็น้ำตาไหลออกมาบ้าง เป็นห่วงโน่นนี่ ไม่ได้หน่วงที่ใจแต่บางครั้งมันก็รู้สึกชา ๆในใจค่ะ ตอนนี้ก็เข้า 23 แล้วค่ะ แล้วแต่ละคนที่เข้ามาคือมันไม่มีใครเหมือนเขา ก็พอรู้ค่ะว่ามันทดแทนกันไม่ได้ พอคุยกับใครอยู่กับใคร มันก็สะท้อนถึงเขาตลอดเราอยากเจอคนที่นิสัย ลักษณะเหมือนเขา อะไรที่มันคล้าย ๆ เหมือน ๆเขา จะกี่คน ๆที่เข้ามาก็นึกถึงแบบนี้ตลอด.
เราควรทำยังไงดีอยากได้ความคิดเห็นจากหลาย ๆคนดูค่ะ 😀