เราฝันว่าอยู่ๆวันหนึ่ง ในซักที่ เราไปเจอกับญาติคนหนึ่งที่เสียไปแล้ว ด้วยอีเว้นท์อะไรซักอย่างทำให้เราไปเจอกับเขาเราจำได้ว่า บรรยากาศ ความรู้สึก มันอย่างกับของจริง มันเหมือนมากๆ เหตุการณ์มันก็จะประมาณว่า เราเจอป้ากับน้องสาว แล้วก็ไปที่บ้านหนึ่งมันเหมือนกับโรงบาลกับโรงเรียน เราไปเพื่อหาญาติคนนั้นที่เสียไปแล้ว เราเดินตามหลังป้าไปแล้วเหมือนกับคลาดกัน บริเวณสระว่ายน้ำ ผ่านเข้าไปก็หลุดเข้าไปเหมือนหอพักหญิงเค้าก็มองมาทางเราแบบเหมือนเรากำลังเป็นโจรเป็นคนร้ายในซีรีส์เรื่องใดเรื่องหนึ่ง เราก็เดินหาพวกเขาจนไปเจอแผนกนึงมันคือแผนกอะไรซักอย่างเราก็ไม่ได้สนใจ แต่ระหว่างนั้นก็เหมือนฟันมันหลุดออกมาซี่หนึ่งแล้วเราก็พยามใส่มันกลับเข้าไปในปากแล้วก็กัดฟันไว้จนมันปกติ เราก็เริ่มไปเจอญาติทางฝั่งแม่เป็นพี่สาวที่ไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว ก็อารมณ์เหมือนเรากำลังได้เจอญาติในวันรวมญาติของสองบ้าน ซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้นในชีวิต ก็เหมือนเดินผ่านแล้วก็ถามสารทุกข์สุขดิบเหมือนอีกไม่นานเรากำลังจะไปรวมเจอกันที่บ้าน เราก็เจอป้าอีกครั้งกับน้องสาว เราก็เจอพ่อแม่ ย่าทวด คุณย่า เราเดินไปข้างนอกตึกมันก็เหมือนกับข้างหน้าเป็นทางขึ้นเขาแล้วเราลงมาเจอพวกเขาพอดีแล้วเราก็เจอญาติคนนั้นแล้วเราก็เจอแฟนเก่าเราชื่อพ.ในนั้นเราเลิกกันแล้วเหมือนในโลกจริง เราไม่ได้เจอลูก และก็ไม่ได้ความรู้สึกว่าเหมือนเรามีลูก เหมือนลูกของเราไม่ได้เกิดมา เพราะถ้าที่บ้านไปไหนงานสำคัญรวมญาติหรืออะไรก็ต้องไปหมดทั้งครอบครัว แต่แปลกที่ไม่มีลูกในความทรงจำนั้นเลย เราก็คุยกันถามสารทุกข์สุขดิบกันเหมือนคนที่ปล่อยวางกันแล้วทั้งคู่คุยกันปกติจนน่าตกใจแล้วเราคุยกันเสร็จเราก็ไม่ได้สนใจอะไรก็เดินออกมาแล้วเหมือนคนอื่นๆก็หายไปชั่วขณะอีกครั้ง เราก็เดินไปหาคนอื่นๆ เหมือนเดินหามาซักพักแล้วก็ยังไม่เจอใคร เหมือนเดินอยู่ในโรงเรียนโรงบาลสถานที่เดิน เพียงแต่เป็นชั้นล่างที่ไม่มีอะไรเลยแล้วก็เป็นแบบข้างๆตามระหว่างโถงทางเดินไรงี้มีห้องแบบหอนักศึกษาเพียงแค่ไม่มีประตู แล้วเราก็เดินวนมาเจอกับพ.อีกครั้งเรากันตามลำพังสองคน ที่เราจำได้คืออยู่ๆเราก็คุยกันดีๆได้แล้วเราก็ได้จูบกันอย่างดูดดื่มพักใหญ่จนมีอารมณ์แล้วเราก็คุยกันว่าพ.มาทำอะไรมันก็บอกว่าก็อยากมา ความรู้สึกเราจำได้ประมาณว่าเหมือนมางานรวมญาติเราหรืองานอะไรซักอย่างที่ใกล้เคียงกับงานศพเพราะแปลกอย่างนึงถ้าเกิดว่าถ้าเขาไม่ได้ผูกพันธ์หรือเกี่ยวข้องกับเรากับคนสำคัญเขาคงไม่มา เรากับเขาก็เหมือนจะไม่ไหวกันแล้วเราจูบกันอีกแปปนึง แล้วเราก็นัดว่าเดี๋ยวค่อยเจอกันใหม่อีกที เค้าบอกกับเราว่าเค้าจะรับพี่สาวเรานั่งรถไป เหมือนคนเยอะแล้วรถไม่พอเค้าเลยให้นั่งไปกับพ. แต่สองคนนี่ในโลกความเป็นจริงไม่เคยเจอกัน เดี๋ยวไปเจอกันที่บ้านทีเดียว พอออกมาจากตรงนั้นเราเดินผ่านแล้วอยู่ๆก็กลับไปแผนกนั่นที่เราจำไม่ได้ว่าแผนกอะไรที่ตรงนั้น แต่พอเราเดินออกมาข้างหน้าห้องเราก็เจอกับญาติคนนั้นที่เราจะมาหาเค้ากัน เราก็ไม่รู้ว่ามาหาทำไม แต่ตอนที่เราเจอแล้วเหมือนเราตกใจ เหมือนเจอผี แต่เค้าเสียไปแล้วในโลกจริง เราตกใจมาก เราก็สลบไป พอตื่นมาก็เจอพ่อแม่ เจอป้าน้องสาว คุณย่า ย่าทวด ที่เตียงนอน ปรากฎว่าเราตกใจสลบหน้ามืดไป แล้วฟันเราล่วงหมดปาก แต่หมอใส่ให้แค่เฉพาะที่เป็นกามกับเขี้ยวเพื่อประคองทรงใบหน้าเราไว้ เราก็หาถุงใส่ฟันเราเพื่อจะใส่ฟันเข้าที่ใหม่ พ่อเราบอกให้ไปเอาที่หัวเตียงเค้า แล้วปรากฎว่า พอเราลุกมา เหมือนอยู่ในโรงบาลโรงเรียนนั้นในชั้นสองมันไม่มีห้องกั้น แต่มีเตียงวางแล้วแต่ละเตียงอยู่ห่างกันมาก เราจำได้ว่าในฝันมันเหมือนจริงๆมากๆ เราเมายาสลบแล้วตื่นมาเดินอาการแบบนั้นจริงๆ ทำไรสติเหมือนยังไม่เต็มร้อย เราก็พยามเดินไปเตียงพ่อ พอถึงก็หยิบฟันมาใส่ แต่ใส่ยังไงก็ไม่เต็มทุกซี่สักที เราก็เดินออกมาพยามตามหาพ.แต่พ.ไม่อยู่แล้ว ทุกคนก็เริ่มหายไป จนเราเดินวนอยู่ในโรงบาลนั้น ที่แปลกคือเราบอกกับคนอื่นตอนตื่นว่ารู้สึกอะไรยังไง อย่างกับเราเป็นคนที่นั่น แถมเราบอกว่า ที่นี่เหมือนในฝันที่เคยมาแล้ว และวันนี้เหมือนประมาณว่าเป็นสถานที่จริง อารมณ์แบบแดจาวู แล้วจากนั้นเราก็ขึ้นไปบนรถ ซึ่งในรถก็เหมือนรถบ้านแบบฝรั่ง เรานั่งที่โซฟา รถคล้ายๆในเบ็นเท็น แล้วเราก็เจอลูกว่ามาด้วย เราก็หยอกล้อเล่นกับลูก จนรถจอดลงรถมาเราก็ไปเจอพ.อีกรอบ เราก็ไปแอบจูบกันเหมือนเดิมเสร็จแล้วก็ลงด้วยไดอะลอคเดิมว่าไปเจอกันที่บ้าน แล้วเขากับพี่สาวเราก็อยู่ด้วยกันแล้วก็ขับรถแยกกันไป พอจากนั้นเราก็กลับไปบนรถแล้วก็สลบไปอีกครั้ง แล้วก็ตื่นมาในโรงบาลนั้นอีกเพราะเราฟันหลุดพุ่งออกมาจากปากหมดปากเลย แล้วเราก็บอกกับพวกเขาว่าเหมือนเราฝันไปแต่เขาบอกว่ามันคือจริงนะที่สลบไปเพราะฟันหลุดหมดปาก เราก็งงๆ ทุกอย่าง บรรยากาศหรืออะไรแบบนี้มันเหมือนจริงมาก เหตุการณ์ย้อนกลับไปวนลูปอีกคือเราพยามเอาหันใส่ปากให้หมดเหมือนเดิม เราแล้วก็ออกจากตรงนั้นเพื่อตามหาพ. พ่อแม่เดินผ่านเราแล้วพูดเหมือนว่าโชคดีนะเนี่ยได้หมอดี พอเห็นชื่อก็แบบเป็นพวกกัน แล้วคนๆนั้นหมอคนนั้นเป็นเหมือนเจ้าของโรงบาลเลยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายอะไรเลย เราก็พยามเดินตามหาพ.พอไกลจากคนอื่นมากขึ้นเรื่อยๆ เราก็ไม่เจอซักที เหมือนเดินอยู่ในโรงบาลชั้นสองที่ชั้นล่างมีแต่โต้ะนั่ง รถเข็น เปิดไฟอยู่แต่ชั้นสองไม่ได้เปิดไฟ อย่างกับเดินอยู่ในโรงบาลร้าง ซึ่งเราเดินหาใครไม่เจอแล้ว แล้วเราก็รู้สึกบีบหัวใจมากเพราะเหมือนเรากำลังโครตคิดถึงแฟนคนนี้ แต่เดินตามหาเท่าไหร่ไม่เจอซักที แล้วจากนั้นเราก็เดินไปเรื่อยๆ แล้วมีเหตุการณ์ที่แบบเราจะตกตึกตายหลายครั้งมากแต่ก็ชิวเฉียดเกือบตกไปตายเราเดินเลาะๆไปตามชั้นที่ไม่มีอะไรกั้น แล้วเราก็ตกลงไปตาย เหตุการณ์ก็รีกลับไปตอนที่ตื่นมาแล้วรู้ว่าตัวเองสลบไปเพราะช็อคเพราะเจอกับญาติที่เสียไปกับฟันหลุดแล้วเสียเลือดไปมากอีกครั้ง แล้วเราก็บอกกับคนอื่นว่า เมื่อกี้ฝันโครตประหลาดเหมือนจริงมาก คุยกับคนอื่นๆ ให้ความรู้สึกแบบโลกจริงคือความฝัน โลกความฝันคือเรื่องจริง แล้วอยู่ๆเราก็รู้สึกเคว้งๆในอก ใจมันหวิวๆ สั่นมาก แล้วก็เริ่มรู้สึกตัวว่าเราไม่ใช่คนที่นี่ ฝั่งคนอื่นก็บอก เออมันไม่ใช่ฝันแต่นี่แหละเรื่องจริง เราก็งงแล้วก็ตื่น แล้วคือโครตเหมือนจริง ฟีล บรรยากาศต่างๆ ความทรงจำเหมือนเราไม่เคยอยู่ในโลกความเป็นจริงเลย ไม่รู้จักตัวตนตัวเองที่ผ่านมาเป็นยังไงหรืออะไร พอตื่นมาแล้วใจหวิวสุดๆ จนเหมือนจะร้องไห้ แล้วก็รีบเขียนเพื่อที่จะให้ตัวเองจำความรู้สึกตอนฝันว่าเป็นยังไงก่อนจะลืม555เราตื่นมาตอนตี5.40++ ซึ่งโครตแย่ แล้วก็หวิวๆ ไม่รู้จะตกใจกับอะไรก่อนดี แล้วก็รู้สึกอีกอย่างคือเรายังต้องการเขา เราอยากกอด เราเหมือนขาดเค้าไม่ได้ แต่จริงๆในโลกความเป็นจริง เราพยามจะตัดเขาแล้วก็ทำได้ดีด้วย ในวันนี้ไม่ได้ต้องการอะไรในตัวเขาแล้ว แล้วก็มีชีวิตที่กำลังจะดีขึ้น มั้ง. สุดท้ายเราอยากจะให้ช่วยตีความเกี่ยวกับฝันเราหน่อยเราเกิดอะไรขึ้น จะเกิดเรื่องไม่ดีกับเรามั้ยหรือมีเรื่องที่ดีกำลังเข้ามา ช่วยแสดงความเห็นหน่อยนะ
ช่วยแนะนำหน่อยครับ อยากรู้ว่าทุกคนจะตีความยังไง