ช่วยทอดคำประพันธ์หน่อยค่ะ

๑. 💖 ฉากที่ ๑: กามตัณหาเร่าร้อน (ของพระเจ้าปเสนทิโกศล) ฉันท์บาลี (วสันตดิลกฉันท์ ๑๔) นาคินฺทฺรเกสา รุจิรา โอฏฺฐา สุวณฺณา วิวิธํ วณฺณา ปสาโท สิริโช โสภํสุ กามา หทเย อิจฺฉามิ นารี ปรมํ สํเสว สยิยํ จุม

หมอกบางขาวลอยเหนือทุ่งแสงแรกของวันเลียผิวข้าวอ่อนเสียงระฆังวัดไกลพาใจฉันกลับไปสู่ความเงียบขณะที่เสียงควายลากไถยังเป็นบทสวดของผืนดิน ฉันเคยนั่งฟังเสียงลมผ่านรวงข้าวเหมือนฟังคำสอนของฤๅษีในถ้ำหิมาลัยแต่แ

ผู้โดยสาร สามคน นั่งบนเครื่อง ต่างมีเรื่อง แสนสนุก มุกขำขัน คนญี่ปุ่น ขอผ้าห่ม พัลวัน ตัวหนาวสั่น เขานี้ มีเงิน "เย็น" หญิงด้านหลัง ร้องโอ๊ย โหยร่ำไห้ คือหญิงไทย สไบห่ม สวยสมเห็น เธอบอกแอร

ตั้งปลุกไว้ ตีห้า สี่สิบห้า ตื่นได้คว้า โทรศัพท์ จับไว้มั่น ลงทะเบียน "คนละครึ่ง" จะต้องทัน ไม่แปรงฟัน ไม่อาบน้ำ ลงทะเบียน เข้าแอปนี้ "เป๋าตัง" ตั้งไว้แล้ว หายใจแผ่ว ลุ้นสุดใจ ไม่

เด็กหญิงน้อย หิวข้าว วิ่งอ้าวหา นั่งลงมา เปิดกล่องนั่น ข้าวมันไก่ พอเห็นแล้ว น้ำตาริน แทบสิ้นใจ เธอร้องไห้ เสียใจ ไก่ไม่มี ร้องไห้พลาง ต่อว่า แม่ค้านั่น โกงหนูนั้น ให้ข้าว ไก่ไปไหนนี่ คุณแม่ขา แม่ค้า