ผมต้องบอกก่อนเลยว่าผมไม่เคยสมหวังเรื่องความรักเลย ครั้งนี้ก็เช่นกัน เรื่องมีอยู่ผมได้เข้าไปคุย(จีบ)คนคนนึง ซี่งเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียน ตอนมัธยม แต่ย้อนไปเมื่อสัก 4-5 ปีที่แล้ว เขาเข้ามหาลัยปี 1 แต่ผมเรียนอยู่ปี 3 (เรียนคนละมหาลัยนะครับ) ผมได้ทักไปจีบเขาได้ 2-3 วัน ซึ่งเขาก็โอเคคุยดีมาก แต่ผมก็เลิกคุย ด้วยความที่ว่าตอนนั้นผมค่อนข้างคุยมั่วทั่วไม่เคยคิดจริงจังกับใคร เอาง่ายๆคือผมคุยนิสัยแย่อยู่แหละครับ ก็เลิกคุยกันไป
ตัดภาพมาประมาณกันยายนปี 2565 ได้เจอกันอีกครั้งที่งานแข่งศิลปหัตถกรรมนักเรียนของอำเภอนึง ซึ่งเขาฝึกสอน ผมเป็นครูอัตราจ้าง แต่ก็ไม่ได้ทักทายเขา เพราะผมคิดว่าเขาคงเกลียดผมไปแล้ว จนวันนึงผมก็รวมความกล้าทักไปถามเขาว่า ฝึกสอนหรอสบายดีไหม เขาก็ตอบมาตามมารยาทมั้งครับ เพราะ ณ ตอนนั้น เขามีแฟนอยู่ (คบกัน4-5ปี)
พอมาต้นปี 2566 เหมือนเขาจะเลิกกับแฟน ผมก็เลยทักไปคุยและก็หายๆกันไป จนมาประมาณเดือนมิถุนายน ผมก็ได้ทักไปคุยกับเขาจริงๆจังๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ติวเตรียมสอบครูผู้ช่วยกันด้วยครับ คุยกันคอลกันเกือบ ตี 2-3 ทุกคืน ติวหนังสือกันบ้าง เขาก็สอบติดรอเรียก ส่วนผมตกภาค ก ซึ่งผมก็ไม่ได้อะไร ดีใจกับเขาด้วยซ้ำ แต่พอมาช่วงปลายเดือนกรกฎาคมถึงต้นเดือนสิงหาคม ทะเลาะกันบ่อยขึ้น อาจจะเป็นเพราะความงี่เง่าของผมเองมั้งครับ
สุดท้ายก็ได้เลิกคุยกันไป โดยที่ว่าเขาคืนดีกับแฟนเขานานแล้ว ตั้งแต่ติวด้วยกันด้วยซ้ำมั้งครับ
คุยกันได้เกือบ 4 เดือน มีไปไหนด้วยกันบ้างกับเขา 4-5 ครั้ง ก็พาเข้าบ้านมาเจอแม่และคนในครอบครัว (ซึ่งผมอยากแสดงให้เห็นว่าผมจริงจังกับเขาจริงๆ) แต่พอผมขอเป็นแฟนเท่าไหร่ก็ไม่เคยสำเร็จ ผมก็เริ่มเอะใจแล้ว แต่ถามก็ไม่เคยได้คำตอบ ก็ปล่อยผ่าน จนวันนึงเพื่อนสนิทผมแคปบางสิ่งมาให้ดูคือผมช็อค ทำไรไม่ถูกเลย จุกมาก ไม่มีอันจะทำอะไรเลย
เขาเป็นคนที่ทำให้ผมอยากดีขึ้น อยากพัฒนาตัวเอง อยากซัพพอร์ตเขา ทำให้เขามีความสุขในทุกๆเรื่อง
แต่กับกลายเป็นว่าผมเป็นชู้เขามาตลอด ซึ่งผมก็คิดมาตลอดแต่ผมก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้จริงๆ
ผมอยากจะบอกว่าผมรู้สึกผิดหวังและท้อกับทุกๆอย่างเลย ผมไม่เคยคิดไม่ดีกับเขาเลย และก็ไม่คิดด้วยว่าเขาจะทำแบบนี้ ขนาดผมเผื่อใจไว้พอสมควร ผมยังรู้สึกเจ็บโครตๆ
ผมบอกเขามาตลอดว่าเกลียดคนโกหกที่สุดในโลก แต่ผมกลับกลายเป็นได้รับสิ่งนั้นเต็มๆ ความจริงมันโหดร้ายก็จริงครับ แต่การพูดตรงๆยังไงมันก็ดีกว่า เพราะความจริงก็คือความจริง เขาบอกผมเหมือนกันว่าเขาไม่ชอบคนโกหก แต่เขาก็ทำซะเอง
สุดท้ายนี้.. ผมอยากจะบอกว่าที่ผมทำดีกับเขาไม่ใช่ให้เขามารักหรอกครับ แต่ผมทำเพราะผมรักเขาจริงๆ ผมอยากเกลียดเขาแทบตาย แต่ผมทำไม่ได้เลยสักนิด และผมก็ยังหวังดีกับเขาเสมอ
เกิดมา 25 ปี ครั้งนี้
เจ็บสุดแล้วครับ ตั้งแต่มีความรักมา ทั้งๆที่ผมยังไม่เคยได้คบกับเขาด้วยซ้ำ
ขอบคุณทุกๆท่านที่เสียเวลาอ่านครับ
สวัสดีครับทุกๆท่าน วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์ความรักครั้งล่าสุดของผมให้ฟัง...
ตัดภาพมาประมาณกันยายนปี 2565 ได้เจอกันอีกครั้งที่งานแข่งศิลปหัตถกรรมนักเรียนของอำเภอนึง ซึ่งเขาฝึกสอน ผมเป็นครูอัตราจ้าง แต่ก็ไม่ได้ทักทายเขา เพราะผมคิดว่าเขาคงเกลียดผมไปแล้ว จนวันนึงผมก็รวมความกล้าทักไปถามเขาว่า ฝึกสอนหรอสบายดีไหม เขาก็ตอบมาตามมารยาทมั้งครับ เพราะ ณ ตอนนั้น เขามีแฟนอยู่ (คบกัน4-5ปี)
พอมาต้นปี 2566 เหมือนเขาจะเลิกกับแฟน ผมก็เลยทักไปคุยและก็หายๆกันไป จนมาประมาณเดือนมิถุนายน ผมก็ได้ทักไปคุยกับเขาจริงๆจังๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ติวเตรียมสอบครูผู้ช่วยกันด้วยครับ คุยกันคอลกันเกือบ ตี 2-3 ทุกคืน ติวหนังสือกันบ้าง เขาก็สอบติดรอเรียก ส่วนผมตกภาค ก ซึ่งผมก็ไม่ได้อะไร ดีใจกับเขาด้วยซ้ำ แต่พอมาช่วงปลายเดือนกรกฎาคมถึงต้นเดือนสิงหาคม ทะเลาะกันบ่อยขึ้น อาจจะเป็นเพราะความงี่เง่าของผมเองมั้งครับ
สุดท้ายก็ได้เลิกคุยกันไป โดยที่ว่าเขาคืนดีกับแฟนเขานานแล้ว ตั้งแต่ติวด้วยกันด้วยซ้ำมั้งครับ
คุยกันได้เกือบ 4 เดือน มีไปไหนด้วยกันบ้างกับเขา 4-5 ครั้ง ก็พาเข้าบ้านมาเจอแม่และคนในครอบครัว (ซึ่งผมอยากแสดงให้เห็นว่าผมจริงจังกับเขาจริงๆ) แต่พอผมขอเป็นแฟนเท่าไหร่ก็ไม่เคยสำเร็จ ผมก็เริ่มเอะใจแล้ว แต่ถามก็ไม่เคยได้คำตอบ ก็ปล่อยผ่าน จนวันนึงเพื่อนสนิทผมแคปบางสิ่งมาให้ดูคือผมช็อค ทำไรไม่ถูกเลย จุกมาก ไม่มีอันจะทำอะไรเลย
เขาเป็นคนที่ทำให้ผมอยากดีขึ้น อยากพัฒนาตัวเอง อยากซัพพอร์ตเขา ทำให้เขามีความสุขในทุกๆเรื่อง
แต่กับกลายเป็นว่าผมเป็นชู้เขามาตลอด ซึ่งผมก็คิดมาตลอดแต่ผมก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้จริงๆ
ผมอยากจะบอกว่าผมรู้สึกผิดหวังและท้อกับทุกๆอย่างเลย ผมไม่เคยคิดไม่ดีกับเขาเลย และก็ไม่คิดด้วยว่าเขาจะทำแบบนี้ ขนาดผมเผื่อใจไว้พอสมควร ผมยังรู้สึกเจ็บโครตๆ
ผมบอกเขามาตลอดว่าเกลียดคนโกหกที่สุดในโลก แต่ผมกลับกลายเป็นได้รับสิ่งนั้นเต็มๆ ความจริงมันโหดร้ายก็จริงครับ แต่การพูดตรงๆยังไงมันก็ดีกว่า เพราะความจริงก็คือความจริง เขาบอกผมเหมือนกันว่าเขาไม่ชอบคนโกหก แต่เขาก็ทำซะเอง
สุดท้ายนี้.. ผมอยากจะบอกว่าที่ผมทำดีกับเขาไม่ใช่ให้เขามารักหรอกครับ แต่ผมทำเพราะผมรักเขาจริงๆ ผมอยากเกลียดเขาแทบตาย แต่ผมทำไม่ได้เลยสักนิด และผมก็ยังหวังดีกับเขาเสมอ
เกิดมา 25 ปี ครั้งนี้
ขอบคุณทุกๆท่านที่เสียเวลาอ่านครับ