ดูยังไงว่าประตูไหนได้มาจากความสามารถเฉพาะตัวของผู้เล่น หรือได้มาจากแทคติกของทีม

ผมมองว่าอนาคตวงการฟุตบอลไทยเรามันต้องพัฒนาไปให้ยิ่งขึ้นกว่านี้ ทั้งในเรื่องแทคติก ทีมเวิร์ค ทักษะความสามารถเฉพาะตัว และรูปแบบสไตล์การเล่น ซึ่งจะมาย้ำชัยชนะอยู่กับที่แค่อาเซียนมันไม่ได้ ซึ่งสิ่งเหล่านี

แทคติกระดับโลกจะรีดศักยภาพออกมาและเติมด้วยนักเตะหน้าใหม่ไม่ใช่พวกติดมาแบบลูกรักตระกูล จะเห็นว่าวันนี้หรือตั้งแต่นัดแรกในรอบนี้ความสามารถเฉพาะตัวเราพอสู้ได้แต่ขาดแทคติค วันนี้โค้ชยูเออีลาออกทันที่หลังเ

วัดเฉพาะตัวผู้เล่นไม่นับแทคติกทีมไหนดูดีกว่ากัน

ไม่มีเจตนาจะเปรียบเทียบเพื่อความร้าวฉานน่ะครับ แต่แต่มันอดไม่ได้เมื่อเห็นผลงานฟุตบอลชายไทยชุดคัดโอลิมปิค อยากเทียบให้เห็นว่าก่อนหน้านี้ทีมฟุตบอลชายไทยก็เปลี่ยนโค้ชมาหลายคนทั้งโค้ชชาวไทยและโค้ชต่างชาติ

แมตช์แรกแพ้เละ 1-4 อันนี้ต้องแย่กว่าแน่ๆ จะโดยแทคติคหรืออะไรก็ตาม แมตช์สองชนะ 1-0 แต่โดยภาพรวมที่ออกมา ทางบาห์เรนก็ยังเหนือกว่าทั้งจากสถิติ และความสารถเฉพาะตัวนักเตะทั้งทีม แมตช์สามเสมอ 1-1 ดูจากสถิติ

- อย่างแรกที่เห็นได้ชัดเจนมากที่สุด นักเตะเล่นได้ด้วยความสามารถเฉพาะตัว ไม่ใช่เพราะแผนการเล่น - สังเกตุดีๆ ลูกที่ยิงได้ทั้งสองลูกไม่ใช่เพราะแทคติก แต่เป็นความสามารถเฉพาะตัวของเด็กล้วนๆ เช่นลูกแรกยิงไ

สมควร ที่ผ่านมานักเตะแบกโค้ช ไม่เห็นแก้เกมห่านไรเลย นึกไรไม่ออกก็เปลี่ยนตัว แก้เกมแบบใช้แทคติกไม่เคยเห็น บอลยัดออกแต่ข้าง เล่นบอลแม่มไม่ผ่านกลางเลย เล่นจนเขาเดาทางโคตรง่าย จ่ายออกปีกซ้ายขวา ไม่

ในยุคที่เปเล่เล่นก็เป็นฟุตบอลอีกรูปแบบหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นแทคติก ความเป็นทีมwork การพึ่งพาความสามารถเฉพาะตัวของนักเตะซึ่งต่างจากสมัยนี้มาก แทคติกเปลี่ยนไปเยอะ จะให้วันแมนโชว์ยังไงก็ต้องอยู่ภายใต้แผนผู้จ

ผมเศร้า เซ็ง ปวดกะบาลแทคติคกับตัวผู้เล่น โดยเฉพาะแดนกลาง ถ้าแผน 4-2-3-1 บรูโน่ต้องตัว AM10 อีกอย่าง wingback ตอนนี้ลูกครอสดีๆ ไม่ค่อยมี เขร้! ริมไม่เปลี่ยน บอร์ดก็อาจต้องเปลี่ยน

ณ ตอนนี้ วันนี้ เรายังเห็น จับบอลลั่น ส่งบอลขาด เลี้ยงบอลห่างตัว แม้แต่คนพากษ์ทางช่องไทยรัฐ ยังพูดออกอากาศ ก็คงต้องให้ความเห็นเหมือนเดิม บอลไทย เปลี่ยนโค้ช แล้ว.....แต่ เบสิคนักฟุตบอล ยังเหมือนเดิม