"ต้องอาชีพอะไรวะ ถึงยุ่งขนาดไม่มีเวลาอ่านไลน์ ต้องยุ่งเบอร์ไหนกูถามจริงๆเหอะ" เป็นประโยคของน้าแน็คที่ดังในติ้กตอก เราได้ยินแล้วได้แต่ยิ้มและมองมาเูตัวเองที่ทำงานจนไม่มีเวลาให้ครอบครัว ไม่มีเวลาให้แฟนและคนรอบข้าง เพื่อนบางคนทำวานร้านสะดวกซื้อแบบเดียวกับเราแต่อยู่คนละที่ บางคนมีเวลาไปไหนมาไหนบางคนก็ควงทุกวัน การควงกะของพนักงานที่นี้นั้น ไม่สมัครใจก็ต้องควง ยิ่งร้านเรามียอดขายน้อย ก็ห้ามรับคน ห้ามรับเด็ดขาด โดยไม่สนใจถึงพนักงานที่ต้องอยู่ในร้าน ให้ทำงานกะละ2คน ไม่สนใจเลยว่าจะเหนื่อยแค่ไหน หัวหมุนแค่ไหน กับลูกค้าที่มากหลายอารมณ์ ยิ่งพนักงานน้อยพอลูกค้าเข้ามาเห็นว่าพนักงานน้อย ทำให้บริกาคล้าต่อมาลูกค้าก็เบือกไปเข้าร้านอื่น ทำให้ยอดน้อยลงไปอีก พนักงานในร้านต้องมาทำงานตั้งแต่ก่อนเที่ยงวัน กลับบ้านหลังเที่ยงคืน ไม่มีองค์กรไหนมาสนใจดูแล ถ้ามีธุระนั้น การบาเป็นเรื่องยากมาก เพราะไม่มีคนทำงาน บางทีเราปวดท้องประจำเดือนก็ห้ามลาต้องไปทำงานเพราะผู้จัดการไม่ให้หยุด ยิ่งบางเทศกาล เช่น สงกรานต์ พวกเราทำงานกันโดยที่ไม่มีวันหยุดเลย มันเหนื่อยมากๆเลยนะ
การมาทำงานสายทำให้คนที่อยู่ร้านต้องกลับบ้านล่าช้า แต่ก็ว่าอะไรไม่ได้ เพราะถ้าว่าไปกลัวเขาลาออกแล้วไม่มีคนมาทำงาน เก้อชีวิตพนักงานร่านสะดวกซื้อ ทั้งคิดเงิน แนะนำขาย(ต้องได้ยอดตามที่ตั้งใว้ ไม่มีไม่ได้นะคะ) ต้องทำข้าวขาย ต้องชงกาแฟ ต้องขายของออนไลน์ให้องค์กร(ถ้าขายไม่ได้ต้องออกไปขับรถกะเตงหาขายนอกร้าน ) ไหนจะไปส่งเดริเวอรี่ ไหนจะต้องจัดสินค้าเดริเวอรี่ ถ้าสินค้าไม่ทีต้องไปเอาที่สาขาอื่นซึ่งไม่ใกล้เลย
1 อาทิตย์ได้หยุดแค่1วัน บางครั้งเข้ากะดึกเลิกงานเที่ยง แล้วหยุดอีกวันติองเข้าเช้า เหมือนไม่ได้หยุดเลย วันหยุดนขัตฤท ยิ่งไม่มีโอกาสได้หยุด
แรงงานมันหายากใช่มั้ย ได้!! สร้างแรงงานขึ้นมาเองเลย สร้างโรงเรียนค่าเทอมแพงหูฉีก แล้วให้เรียนฟรีโดยให้ทำงานให้เค้า ถ้าไม่ทำงานก็จ่ายมาจ้ะค่าเทอมที่ทั้งชีวิตไม่รู้จะหามาจากไหน แล้วเงินก็ให้น้อยๆจะได้ไม่เปลือง ค่าชม.ไม่มีวันถึง50 ทำงานแทบสายตัวขาด เห้อออ จะมีมั้ยนะที่งานนี้จะได้หยุดอาทิตละ2วัน ไม่บังคับควง มันเหนื่อยมากนะ ไปละแค่มาบ่นให้ฟัง ในฐานะที่เราก้าวเข้ามาแล้ว เราถอยไม่ได้อีกแล้ว เห้อ
ชีวิตพนักงานร้านสะดวกซื้อ
การมาทำงานสายทำให้คนที่อยู่ร้านต้องกลับบ้านล่าช้า แต่ก็ว่าอะไรไม่ได้ เพราะถ้าว่าไปกลัวเขาลาออกแล้วไม่มีคนมาทำงาน เก้อชีวิตพนักงานร่านสะดวกซื้อ ทั้งคิดเงิน แนะนำขาย(ต้องได้ยอดตามที่ตั้งใว้ ไม่มีไม่ได้นะคะ) ต้องทำข้าวขาย ต้องชงกาแฟ ต้องขายของออนไลน์ให้องค์กร(ถ้าขายไม่ได้ต้องออกไปขับรถกะเตงหาขายนอกร้าน ) ไหนจะไปส่งเดริเวอรี่ ไหนจะต้องจัดสินค้าเดริเวอรี่ ถ้าสินค้าไม่ทีต้องไปเอาที่สาขาอื่นซึ่งไม่ใกล้เลย
1 อาทิตย์ได้หยุดแค่1วัน บางครั้งเข้ากะดึกเลิกงานเที่ยง แล้วหยุดอีกวันติองเข้าเช้า เหมือนไม่ได้หยุดเลย วันหยุดนขัตฤท ยิ่งไม่มีโอกาสได้หยุด
แรงงานมันหายากใช่มั้ย ได้!! สร้างแรงงานขึ้นมาเองเลย สร้างโรงเรียนค่าเทอมแพงหูฉีก แล้วให้เรียนฟรีโดยให้ทำงานให้เค้า ถ้าไม่ทำงานก็จ่ายมาจ้ะค่าเทอมที่ทั้งชีวิตไม่รู้จะหามาจากไหน แล้วเงินก็ให้น้อยๆจะได้ไม่เปลือง ค่าชม.ไม่มีวันถึง50 ทำงานแทบสายตัวขาด เห้อออ จะมีมั้ยนะที่งานนี้จะได้หยุดอาทิตละ2วัน ไม่บังคับควง มันเหนื่อยมากนะ ไปละแค่มาบ่นให้ฟัง ในฐานะที่เราก้าวเข้ามาแล้ว เราถอยไม่ได้อีกแล้ว เห้อ