ผมคุยอยู่กับคนคนนึงครับ เราเจอกันทุกอาทิตย์(วันหยุด) แต่เราไม่ได้มีสถานะเป็นอะไรกันนะครับ แค่อยู่ด้วยกันแล้วสบายใจมั้งเลยคุยกันเรื่อยมา เราสองคนก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปเที่ยวต่างจังหวัดกันบ้าง แรกๆมันก็มีความสุขดีนะครับ ผมคิดว่าผมหลงเค้ามากๆ แต่ไปๆมาๆคนที่ไม่สบายใจแล้วก็คือตัวผมเอง ผมแค่อยากมีคนรักที่ดีไม่ใช่คนคุยที่ดีมั้ง? นิสัยคนที่ผมคุยอยู่ด้วยก็ดีนะครับ แต่ที่ผมทำใจไม่ค่อยได้คือเค้าชอบแอบไปนัดมีอะไรกับคนอื่น(ผมจับได้ครั้งนึง(เห็นเค้ากับอีกคนกำลังมีอะไรกัน) แต่ผมก็ให้โอกาสเค้า คงเพราะผมรักเค้ามากไปจนลืมที่จะรักตัวเองมั้ง แต่มีอีกหลายๆครั้งที่จับไม่ได้ เค้าคงคิดว่าผมไม่รู้มั้ง แต่ก็นั่นแหละเพราะผมลืมที่จะรักตัวเองตลอดมาจนจะตลอดไปมั้ง55555) ผมพยายามที่จะทำใจให้ได้แต่มันทำใจยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ(กับเรื่องความรักนี่ผมยอมรับว่าผมโง่จริงๆ) ผมคิดแล้วบอกกับตัวเองว่าผมจะบอกเลิกสถานะการคุยที่เป็นอยู่แบบนี้กับเค้า แต่เสียดายความผูกพันที่มีมาร่วมกัน มันค่อนข้างทำใจยาก ผมคิดว่าจริงๆแล้วที่เค้าไม่คิดจะมีสถานะจริงจังอะไรกับผมก็เพราะเค้าจะได้เป็นอิสระนัดใครเจอใครก็ได้มั้ง เค้าเคยบอกผมว่าเคยจริงจังแล้วมันไม่เวิร์คสำหรับเค้า วันนี้ผมคิดได้แล้วว่าผมจะจบเรื่องนี้ซักที ผมไม่อยากรักคนที่ไม่เคยรักผมอีกแล้ว ผมจะรักตัวเองให้มากๆ ใครเคยมีปสก. แบบนี้ก็มาแชร์กันได้นะครับ
ผมจะรักตัวเองให้มากกว่านี้