คนเราจะไม่ชอบคนในครอบครัวได้ถึงขนาดนี้ไหมคือเราก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าเขาทำไรเราขนาดที่เราต้องโกรธแค้น ขนาดนั้นเลยหรอเรื่องมันมีอยู่ว่าเค้าชอบพูดว่าอาหารเราเราแพงไม่อร่อยตั้งแต่จำความได้จนเราต่อแบบเรากำลังกินอยู่กับแบบแพงไม่อร่อยมันทำ ให้เสียบรรยากาศในการกิน ชอบว่าเราตอนเราสั่งของเยอะ เรื่องที่เราชอบไปอยู่ในห้องว่าแบบขึ้นไปทำไรวะมันมีอะไรดีขนาดนั้นเลยหรอ หรือเราไปเที่ยวก็แบบไปอีกละ คือเรื่องมีแค่นี้จริงๆค่ะ แต่เราถึงขนาดที่ว่าไม่อยากเห็นหน้าเขาเลย พยายาม หลีกเลี่ยงการกินข้าวกับเขาถ้าเขามากินข้าวด้วยก็จะรีบกินให้เสร็จรีบไปไม่อยากคุยกับเขาเลยไม่อยากเห็นหน้าเขาด้วย เราคิดว่า น่าจะเกิดจากฝั่งใจเรื่องเขาว่าแต้เด็กจนมันเป็นปมใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เรารู้ค่ะว่าเรื่องแค่นี้ไม่รู้จะแก้ไงค่ะพยายามทำใจปล่อยว่างแล้ว
แต่พอเจอหน้าเขาจริงก็ไม่เคยมีความสุขเลยคือเขาพึ่งมาอยู่บ้านเรา ถาวรค่ะเลยไม่ชิน ทำไงดีคะ ควรฝึกใจไงดีคะ รบกวนแนะนำดีๆไม่ว่าด่ากันนะคะ ขอไม่ตอบกวนด้วยนะคะ
ไม่ชอบคนในครอบครัว
แต่พอเจอหน้าเขาจริงก็ไม่เคยมีความสุขเลยคือเขาพึ่งมาอยู่บ้านเรา ถาวรค่ะเลยไม่ชิน ทำไงดีคะ ควรฝึกใจไงดีคะ รบกวนแนะนำดีๆไม่ว่าด่ากันนะคะ ขอไม่ตอบกวนด้วยนะคะ