เรามีแม่บุญธรรม แกเป็นข้าราชการบำนาญมีเงินเดือน ซึ่งแกคือพี่สาวของพ่อเราเองแกไม่มีลูกเลยขอเราเป็นลูก แกช่วยพ่อแม่เราเลี้ยงเราและส่งเราเรียนตั้งแต่เด็กเลย สมัยเด็กแกตามใจทุกอย่าง รักเรามากๆ ปกป้องทุกอย่างไม่มีใครกล้าแตะต้องเราเลย จนกระทั้งเราเรียนจบมหาลัย และทำงาน ซึ่งเราเข้าใจมาตลอดว่า ค่าเรียนค่าใช้จ่ายตอนเรียนแกเป็นออกให้หมดเพราะแกเป็นข้าราชการมีเงินเดือนพ่อแม่เราเป็นเกษตรกรมีรายได้รายวันบางวันมีบางวันไม่มีเลย แต่จริงๆแล้วพ่อแม่แท้ๆเรานี่แหละ ก็ทำงานอย่างหนักหาเงินช่วยส่งเราเรียนด้วย
         
        เรามารู้หลายๆเรื่องทีหลังว่าที่ผ่านมาแกโกหกอะไรบ้างแต่ด้วยเรารักแม่บุญธรรมพอๆกับแม่แท้ๆ เลยให้อภัยแกหมด ความดีของแกก็มีเยอะก็คือดูแลพ่อและอามาตั้งแต่เด็ก สร้างบ้านให้อยู่ด้วยและส่งเรียน เพราะย่ากับปู่เสียไปตั้งแต่พ่อและอายังเด็กมาก แกยกบ้านให้พ่อเราและไปสร้างบ้านแยกเนื่องจากแกแต่งงานใหม่ แต่ลุงเขยเราเสียไปแล้วแกก็เลยต้องอยู่คนเดียวเราเลยไปอยู่ด้วยตั้งแต่เด็กและแยกไปอยู่กรุงเทพตอนเราเริ่มทำงาน
           
          ทีนี้จะเล่าถึงปัญหาที่เกิดขึ้น แกเป็นคนที่ฟุ่มเฟือยและหัวดื้อ มาก ปากร้ายสุดๆและไม่เคยฟังความเห็นใคร ชอบสร้างหนี้สร้างสินแต่สมัยแกสาวๆก่อนปลดเกษียณแกสามารถจัดการเองได้ทั้งหมด บ้านที่สร้างให้พ่อกับอาเราอยู่ก็คือเงินกู้แกใช้หนี้จดหมดพ่อแม่ช่วยบางส่วน เรื่องเริ่มเกิดตอนหลังแกปลดเกษียณคือ ใครมาขอยืมเงินแกให้หมดถ้าไม่มีก็ไปยืมจากเพื่อนแกแล้วเอามาให้คนขอยืมจากแกอีกที บอกว่า อยากได้ดอก ง่ายๆก็คือปล่อยเงินกู้ สุดท้ายก็พังเพราะลูกหนี้ไม่ใช้เงินคืนฟ้องก็เสียเงินแถมไม่ได้อะไรเลย เป็นหนี้พอกพูลมาจนทุกวันนี้ และเดือดร้อนมาถึงพ่อแม่และญาติคนอื่นๆของเราในที่สุด
         
              พ่อแม่เราทำการเกษตรพอมีเงินก้อนก็เอาไปช่วยแม่บุญธรรมเราใช้หนี้จนทุกวันนี้ พอหนี้อันไหนหมด แกก็หาเรื่องสร้างหนี้ใหม่ อีก จนตอนนี้แกอายุ 80 อัฟแล้วก็ยังสร้างหนี้เพิ่มเรื่อยๆบางครั้งก็ปิดบังครอบครัว จนเรื่องมันแดงตอนที่แกหาเงินไม่ทัน ล่าสุด ญาติคนนึงอยากได้ที่ดินบ้านเรามาพูดจาดีๆหว่านล้อม ชวนเล่นแชร์ ชวนลงทุนและ ด้วยตอนนั้น แม่บุญธรรมเราอยากต่อเติมบ้าน (ทั้งที่ไม่มีความจำเป็นเลย ทำไว้อวดเพื่อนมั้ง) ก็เลยตกลงเล่นแชร์ด้วย แล้วเงินมันยังไม่พอค่าต่อเติมบ้านและบวกกับญาติคนนั้นก็อยากได้เงินไปลงทุนทำไร่ ก็เลยชวนกันไปกู้เงิน แกเลยเอาโฉนดที่ดินบ้านและที่ดินอื่นๆให้ญาติคนนั้นไปกู้เงินแล้วแกคือผู้ค้ำประกัน แล้วเงินกู้แบ่งกัน
            จนสุดท้าย ญาติคนนั้น เดินมาบอกแม่แท้ๆเราว่าจะไม่ใช้เงินที่กู้มากับแม่บุญธรรมแล้วน่ะ ถ้ากลัวโดนยึดที่ดินก็หาเงินไปใช้แทน (ญาติคนนี้แกทะเลาะกับแม่บุญธรรมเรื่องเงินทองๆนี่แหละเลยฝากแม่เรามาบอกอีกที) แกบอกว่าเพราะจะไม่ทำไร่แล้วเลยจะทิ้งให้แม่บุญธรรมต้องรับผิดชอบชดใช้หนี้สินทั้งหมดเองเพราะแกคือผู้ค้ำประกัน และยังมีเงินกู้อีกหลายที่เลย ที่ญาติคนนี้หลอกแม่บุญธรรมไปกู้เงินให้ คนแก่ ใครมาพูดดีด้วยหน่อย เชื่อเค้าหมด พ่อแม่เราเตือนกลายเป็นคนชั่วในสายตาแกทันที  
           
         เราเลยเพิ่งรู้ว่า แกไปสร้างหนี้เพิ่มอีกแล้ว เราสงสารพ่อแม่เรามากๆ พ่อแม่เราไม่เคยมีเงินเก็บเลย เพราะต้องเอาไปใช้หนี้แทนตลอดเพราะกลัวที่ดินจะโดนยืดแล้วตอนนนี้แกก็อายุเยอะมากแม่เราดูแลทุกอย่างทำกลับข้าว ไปส่งให้แกกินทุกวัน ไม่อยากให้แกทำกับข้าวกินเอง กลัวลืมปิดแก๊สไฟจะไหมบ้านเอา และคอยดูแลทุกเรื่องทั้งๆที่แม่เราโดนด่าสารพัดแต่แม่เราก็ยังทนได้ไม่โกรธไม่ถือสาแม่บุญธรรมเลย เพราะสงสารแกไม่เหลือใครแล้ว ญาติคนอื่นไม่มีใครเอาแล้วเพราะความปากร้าย
          แม่เราโดนด่าหยาบๆคายๆตลอดหลายปีและด่าเลยเทิดไปถึงยายพี่น้องของแม่เราด้วยง่ายๆด่าทั้งโครตเพียงเพราะมีคนมาเป่าหูว่าน้าๆที่เป็นน้องสาวแม่เราเอาแกไปนินทาให้คนในหมู่บ้านฟังเรื่อง ว่าสงสารแม่เรามากที่ต้องมาดูแลคนแก่เอาแต่ใจ แบบนี้ เราเลยไปสืบมาสรุปคือ ญาติคนนั้นแหละ เราเลยไปเอาเรื่อง ด่าชุดใหญ่  ถ้ายังมาทำแบบนี้เราจะเมียน้อยให้ผัวแก  
           

           ล่าสุดแกโดนพวกมิจฉาชีพหลอกให้ลงทุน เวลาได้เงินจากหุ้นถ้าจะถอนต้องโอนให้ก่อน  เงินเดือนแก ไม่เหลือเลย แม่เราต้องเจียดเงินมาบางส่วนให้แกใช้ แล้วแกก็มาบังคับให้พ่อเราเอาบ้านไปกู้เงินให้ เพราะไม่มีเงินจะไปใช้หนี้  พ่อเราไม่ยอม เพราะรู้ว่าแกโดนหลอกอยู่ สุดท้าย แกโทรหาเรา ปกติแกจะโทรมาคุยเพราะคิดถึงแต่เดี๋ยวนี้คือโทรมาแค่ โอนเงินมาให้หน่อยจะไปถอนหุ้น เราก็เตือนว่าแบบนี้คือมิจฉาชีพน่ะ จะพาไปแจ้งความ ออนไลน์ แต่มันต้องมีหลักฐาน แกไม่ยอมให้ เราเลยขอให้คนนั้นคนนี้ช่วยพูดเพื่อนรักแก ญาติคนอื่นๆแกด่ายับทุกคน และตัดเพื่อนตัดญาติพี่น้องหมด แกด่าเราว่า อัคกตัญญู เนรคุณ เพราะไม่ยอมช่วยแก แกเป็นคนฉลาดไม่โดนหลอกง่ายๆ อย่ามาอวดดีสั่งสอนแก
           
        มันมีอยู่ช่วงหนึ่งเราอยากให้แกตายๆไปจะได้จบปัญหา ( มันแย่มากเลยที่คิดแบบนั้นแต่ตอนนั้นเราทั้งโกรธทั้งสงสารพ่อแม่เราที่ต้องมาเดือดร้อนด้วย) เงินไม่ใช้น้อยๆ ที่แกขอ เราเพิ่งจะสร้างตัว ทำงานและต้องแบ่งบางส่วนให้เงินเดือนแม่ใช้ เดือนล่ะ 6-7000 พัน เพราะพ่อแม่เรา รายได้น้อยและอายุเยอะแล้วหาเงินลำบากไม่อยากให้แกต้องเหนื่อยแล้ว เราก็ไม่มีเงินเก็บเลย  สุดท้ายเราตัดสินใจกลับบ้านลางานยาว ทั้งๆที่เพิ่งได้งานทำบอกหัวหน้าถึงสถานการณ์ที่บ้านเลยได้ลา (เราได้งานที่กรุงเทพบ้านเราอยู่ทางภาคเหนือ)

        เราเลยตัดสินใจรีบกลับไปจัดการด่วนแบะวางแผน หลอกแกว่าจะช่วยจะหาเงินมาให้ เลยพาแกไปทำธุรกรรมการเงิน ที่ธนาคารให้แกติดตั้ง แอฟธนาคารที่มือถือเราเพราะจะได้สะดวกตอนโอนลงทุนหุ้นให้แกและถอนเงิน โชคดีตรงที่แกทำมือถือหายพอดีตอนเรากลับบ้านไปจัดการเรื่องนี้ แต่โชคร้ายตรงที่หลักฐานหายหมดแจ้งความไม่ได้ แกมีแค่ ชื่อนามสกุล เลขบัญชี คนที่ต้องโอนเงินให้ น่าจะบัญชีม้า ทีนี้เราจะเป็นคนควบคลุมเงินเดือนแกเอง เราซื้อโทรศัพท์ให้แกใหม่เปลี่ยนเบอร์ให้ใหม่ กลัวพวกมิจฉาชีพจะโทรมาหลอกอีก  และเป็นคนจัดการหนี้แกทุกอย่าง  ส่วนเรื่องมิจฉาชีพเราเลยโกหกว่า เรามีเพื่อนเป็นตำรวจ เอารายชื่อให้เช็คให้แล้วว่ามันเป็นผู้ต้องหาคดีช่อโกงและยักยอกทรัพย์ และอยู่ในช่วงหลบหนีคดีถ้าแกยังติดต่อกับมันอยู่จะโดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดด้วยแกเลยตัดใจเรื่องนี้ได้ 😄        

         เราให้เงินแกใช้เดือนละ 5000 พอแค่ค่ากินขนมเพราะข้าวแม่เราทำให้กินอยู่แล้ว ส่วนค่าใช้จ่ายอืนๆ การใช้หนี้ ค่าน้ำค่าไฟ ค่าโทรศัพท์เราจัดการหมด และจัดการโทรหาเพื่อนแกญาติคนอื่นๆและคนรู้จักหากแม่บุญธรรมขอยืมเงินใครห้ามให้ยืมเด็ดขาด หากใ้ห้เองจะไม่รับผิดชอบไดๆทั้งสิ้น  ตอนนี้สถานการณ์ดีขึ้นเยอะ  แกฟังเราแค่คนเดียว เราห้ามแกขับรถห้ามยืมเงินใครห้ามทำกลับข้าว ห้ามเปิดแอร์ทั้งวันทั้งคืน ปิดแอร์บ้างเพราะค่าไฟหลายพันเลย และห้ามสั้งของออนไลน์ในทีวี (อันนี้ก็คืออีกหนึ่งปัญหาเลยซื้อทุกอย่างที่ทีวีทุกช่องโฆษณาคอลาเจ้นเครื่องครัวอื่นๆสุดท้ายตัวเองไม่ใช้ก็เอาไปแจกคนอื่นสิ้นเปลืองมาก)

            กว่าทุกอย่างจะดีขึ้นเรากับพ่อแม่แทบแย่ทุกข์ใจกลุ้มอกกลุ้มใจมากๆ เราเลยบอกแกว่า ถ้าสร้างปัญหาอีกและดิ้อไม่ฟังไม่เชื่อเราอีก เราจะไม่มาให้เห็นหน้าอีกเลย สุดท้ายก็ยังรู้ว่าแกรักเรามาก เพราะแม่เราโทรมาเล่าให้ฟังทุกอาทิตย์ว่าแม่บุญธรรมเราพฤติกรรมดีขึ้นเชื่อฟังเราหมดทุกอย่าง  เราจะกลับบ้านทุกๆสองเดือนไปหา  เพื่อคอยดูแลเพราะก็ต้องทำงานด้วย

      แค่รู้สึกผิดตอนอยากให้แกตายเร็วๆ เพราะโกรธที่แกเรื่องด่าแม่เราทั้งที่แม่เราคือน้องสะใภ้ที่แต่งเข้าบ้านมาก็เจอแต่ความลำบากต้องคอยดูแล ย่า ที่ป่วยติดเตียง ที่มีสักเป็นป้าของพ่อและแม่บุญธรรมเรา และยังต้องลำบากมาดูแลคนในบ้านคนอื่นๆด้วย ต้องคอยทำกับข้าวให้กิน โชคดีที่บางคนย้ายออกไปตอนมีครอบครัว ภาระเลยน้อยลง แต่ยังมีพี่สาวของเราที่แม่ต้องดูแล เพราะแกพิการช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ สมัยก่อนพ่อเราก็นิสัยไม่ดีติดเที่ยวไม่สนใจครอบครัว แม่เราเลยต้องทำทุกอย่างคนเดียว โครตอยากให้แม่เลิกกับด่อและหนีไปจากที่นี่มาก อย่างกับนางทาส แม่เราโครตแกร่ง เหนื่อยมาทั้งชีวิต  (แต่พ่อเราคิดได้ล่ะ ก็ตอนที่เราเกิด แกช่วยทำมาหากินใส่ใจแม่เรา) อีกสาเหตุคือพ่อเรายอมเสียสละขายที่ดินตัวเองเพื่อช่วยใช้หนี้ให้พี่สาวตัวเอง    
         นี่เป็นสาเหตุว่าทำไมเราโกรธถึงขนาดแช่งชักหักกระดูกที่แม่บุญธรรมมาที่มาด่าหรือแตะต้องแม่เรา และถ้าเป็นคนอื่น เราคงเอาตายบอกเลย