คือพ่อของผมมักจะพูดสิ่งที่ทำให้เกิดเสียงหัวเราะเเต่การหัวเราะเกิดจากการบูลลี่(รึป่าว)
เช่นน้องผู้หญิงที่เป็นญาติของผม เธอจะไม่ค่อยอาบน้ำในช่วงวันหยุด จะอาบเฉพาะตอนเย็นทีเดียว
เเล้วน้องชายเเท้ๆของผมก็ชอบไปเล่นกับเธอมากเเล้วทุกครั้งที่พ่อผมไปส่งก็จะถามเชิงล้อเลียนว่า
เธอได้อาบน้ำรึป่าวซึ่ง เป็นมานานมากเเล้ว น่าจะประมาณ1ปีเเล้ว พ่อของผมก็ยังถามอยู่บ่อยๆครั้ง
นึบางทีก็พูดถึงเรื่องน้ำหนักของเธอ ผมพยายามบอกพ่อหลายครั้งว่าอย่าพูดเเบบนั้น
เเละมีการเรียกเธอว่า "เลม่อน" เเล้วพ่อของผมก็บอกเด็กๆว่าให้เรียกเธอว่าเลม่อน
ด้วยความที่บ้านผมมีเด็กเยอะ 6 คน เเละยังมีพี่ของเธอที่เป็นคนคอนข้างผม พ่อผมเรียกพี่เขาว่าขาตะเกียบ
ญาติโดนขนาดนี้คงไม่ต้องบอกว่าผมกับน้องจะโดนขนาดไหน การล้อเลียนจะเกิดขึ้นในวง
ศนถนา ต่างๆ เช่นการกินหมูกระทะที่บ้าน ทุกครั้งที่มีการรวมตัวกันพ่อของผมจะพูดเรื่องตลกที่เป็นปมด้อย
ของ 1-3 ในวงศถนา เพื่อทำให้เกิดเสียงหัวเราะ จากปมด้อยของผู้อื่น ผมพยายาบอกพาออยู่ 2-3 ครั้ง เพราะว่าผมกลัวพ่อมากเลยทีเดียว
เเต่ทุกครั้งต้องเป็นผมที่ต้องเงียบพูดเเค่ว่าอย่าทำให้คนอื่นหัวเราะเพราะจุดด้อยของอีกคน
ประมาณนั้นพ่อก็จะตอบทันทีว่าพ่อก็อยากคุยเล่นเเล้วพอผมบอกว่ามันไม่ดีพ่อก็เริ่มโกรธ
โกรธกับปัญหาเล็กๆเป็นเรื่องจริงจรัง เเล้วก็เชิงเเบบ เดียวทีหลังจะไม่คุยเล่นด้วยเเล้วอยากให้จริง
ก็จัดให้เเล้วเป็นผมรู้สึกผิดเเทน การล้อเลียนเกิดกับ ผม น้องชาย เเละ ญาติ
เเล้วทุกคนคิดยังไงครับ?
ใช่การบูลลี่ไหม?
เช่นน้องผู้หญิงที่เป็นญาติของผม เธอจะไม่ค่อยอาบน้ำในช่วงวันหยุด จะอาบเฉพาะตอนเย็นทีเดียว
เเล้วน้องชายเเท้ๆของผมก็ชอบไปเล่นกับเธอมากเเล้วทุกครั้งที่พ่อผมไปส่งก็จะถามเชิงล้อเลียนว่า
เธอได้อาบน้ำรึป่าวซึ่ง เป็นมานานมากเเล้ว น่าจะประมาณ1ปีเเล้ว พ่อของผมก็ยังถามอยู่บ่อยๆครั้ง
นึบางทีก็พูดถึงเรื่องน้ำหนักของเธอ ผมพยายามบอกพ่อหลายครั้งว่าอย่าพูดเเบบนั้น
เเละมีการเรียกเธอว่า "เลม่อน" เเล้วพ่อของผมก็บอกเด็กๆว่าให้เรียกเธอว่าเลม่อน
ด้วยความที่บ้านผมมีเด็กเยอะ 6 คน เเละยังมีพี่ของเธอที่เป็นคนคอนข้างผม พ่อผมเรียกพี่เขาว่าขาตะเกียบ
ญาติโดนขนาดนี้คงไม่ต้องบอกว่าผมกับน้องจะโดนขนาดไหน การล้อเลียนจะเกิดขึ้นในวง
ศนถนา ต่างๆ เช่นการกินหมูกระทะที่บ้าน ทุกครั้งที่มีการรวมตัวกันพ่อของผมจะพูดเรื่องตลกที่เป็นปมด้อย
ของ 1-3 ในวงศถนา เพื่อทำให้เกิดเสียงหัวเราะ จากปมด้อยของผู้อื่น ผมพยายาบอกพาออยู่ 2-3 ครั้ง เพราะว่าผมกลัวพ่อมากเลยทีเดียว
เเต่ทุกครั้งต้องเป็นผมที่ต้องเงียบพูดเเค่ว่าอย่าทำให้คนอื่นหัวเราะเพราะจุดด้อยของอีกคน
ประมาณนั้นพ่อก็จะตอบทันทีว่าพ่อก็อยากคุยเล่นเเล้วพอผมบอกว่ามันไม่ดีพ่อก็เริ่มโกรธ
โกรธกับปัญหาเล็กๆเป็นเรื่องจริงจรัง เเล้วก็เชิงเเบบ เดียวทีหลังจะไม่คุยเล่นด้วยเเล้วอยากให้จริง
ก็จัดให้เเล้วเป็นผมรู้สึกผิดเเทน การล้อเลียนเกิดกับ ผม น้องชาย เเละ ญาติ
เเล้วทุกคนคิดยังไงครับ?