มีใครเป็นสุขภาพจิตขั้นรุนแรงเเบบเราไหม

คือเราจะลาออกค่ะเนื่องว่าทำโปรเจคร่วมกับเพื่อน1คนค่ะ เพื่อนเราดีมากนะคะตามงานให้เราตลอดทำงานเค้าทำกีไฟล์กีไฟล์เค้าจะทำส่วนเราคือนำเสนองานค่ะ เเละประเด็นคือเราไม่คุยกันเลยค่ะพักหลังนี้ เค้าไม่คุยกับเรา

ทุกวันนี้สังคมเรียกร้องให้หญิงเเละชายเท่าเทียมกัน เเต่ในความเป็นจริงเเล้ว มันไม่เคยเป็นไปได้ ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากให้เป็น เเต่เพราะเรื่องจริงคือมันเป็นไปไม่ได้จริงๆ เเต่โบราณนานมา ผู้ชายจะออกทำงานนอกบ

เรามีความคิดไม่ชอบแม่ตัวเอง รู้สึกว่านอกจากเขาจะทำหน้าที่แม่ไม่ดีแล้วยังทำให้เราไม่สบายใจ ตอนนี้เรากำลังขึ้นม.5 หาเงินส่งตัวเองเรียนแบบจริงๆ แม่ไม่เคยสนใจเรี่องของเรา จนบางทีรู้สึกว่าหรือเราขาดความอบอ

ตอนนี้เรามีพ่อประมาณอายุ50กว่าๆแล้วค่ะ เค้าเล่นเกมฟุตบอลมาตลอดหลายปี ทะเลาะกับเเม่บ่อยๆก็เพราะเกมมีปัญหาตลอด ตอนเเม่เปิดร้านอาหารเค้ามาช่วย พอช่วยได้สักพักนึงเค้าก็บ่นว่าเสียเวลาทำมาหากินของเค้า แต่พอ

ผมเรียนจบไฟฟ้ากำลังมาครับ เเต่เรื่องความรู้ทฤษฎีไม่ค่อยได้เรื่องเลยครับ  ทีนี้พอมาลองเพิ่งทำงาน เครียดมากๆๆครับ มันเครียดตรงที่กดดันสุดๆด้วยความที่ไม่เเน่นทฤษฎี จะขอความช่วยเหลือหัวหน้ารุ่นพี่ก็ล

โดนฝรั่งเศสแบล็คเมล์ทำไงดีค่ะ เขามีรูปเราและลูกเราด้วยมันวีดีโอเกือบโป๊ค่ะ เขาจะแฉเราและมีข้อความที่คุยกันด้วย เขาจะโพสลูกเราลงเฟสภาพเราด้วย😭😭😭เศร้ามากค่ะ กินไม่ได้นอนไม่หลับ สมเพชตัวเองที่ใส่ใจเขา สง

คือเรื่องของผมมันก็เรื่องแบบแอบชอบวัยใสๆครับ คือผมแบบชอบคนนึงตอนป.2ครับซึ่งผมก็ไม่ได้สนิทกับเขาเลย แค่แบบมีโอกาศมันก็ต้องแอบมองอะครับ แล้วผ่านมาอีก2ปีก็คือป.4 ผมก็เริ่มปฎิเสธ ต่อตนเองว่าผมไม่ได้ชอบผมแ

ใครที่กำลังท้อให้อ่านโพสต์นี้นะคะ เผื่อจะเป็นกำลังใจให้ได้ เป็นเรื่องราวการสู้ชีวิตของเราเอง มีความทุกข์เข้ามาขนาดไหน หรือกี่ครั้ง เราก็ไม่เคยที่จะยอมแพ้ให้กับชะตาชีวิต เรื่องราวทั้งหมดผ่านมา 13 ปี

มอต้นเรามาจากห้องท็อปๆ ค่ะ(เน้นวิทย์-คณิต) แต่พอมอปลายเรารู้สึกว่าตัวเองชอบทางด้านภาษาเลยไปสอบเข้าศิลป์ภาษา ตอนแรกเราเครียดมากกลัวสอบไม่ติด อ่านหนังสือหนังมาก ขยันสุดเพราะเขารับแค่ห้องเดียว (40 คน) แต

นี้คือกระทู้เเรกของหนูค่ะ ถ้าเเท็กผิดห้องเล่าไม่รู้เรื่องหรือใช้คำไม่เหมาะขอโทษด้วยนะคะ           อาจจะยาวหน่อยนะคะ คือตั้งเเต่ ป.3 หนูเริ่มไม่สนใจการเรียนเพราะย้าย รร มาอยู่บ