คือเรากับเขาเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน สาขาเดียวกัน ร่วมกันมา1ปีได้แล้ว อยู่หอเดียวกันห้องเดียวกัน ตอนเทอมแรกเราอยู่คนละหอกัน เราอยู่หอในเขาอยู่หอนอก พอเทอมสองเขาจะย้ายมาหอใน แล้วเขาดึงดันจะเอาห้องเดียวกับเราให้ได้ คือเราไม่อยากได้เพื่อนที่รู้จึกกันอยู่แล้วมาร่วมห้องกันเพราะจะไม่มีความเกรงใจ ตอนแรกๆสนุกนะ ต้องบอกก่อนว่าหอเราอยู่ด้วยกันสี่คน รุ่นพี่นิสัยดีเป็นกันเองน่ารักมากๆ มีแต่เขาที่เสียงดังโหวกเหวกไม่เกรงใจคนร่วมห้องเลย แล้วเริ่มหนักเรื่อยๆเลยคือ 1.ยืมเงินไปนานๆทีคืน พอบอกให้คืนเขาก็บอกไม่อะค่อยคืนมีนะแต่ค่อยคืน 2.พูดไม่เห็นใจคนอื่น คือพูดให้เราหน้าเสียบ้างอะไรบ้าง พูดล้อปมที่เราไม่ชอบบ้าง พลเรือเอก งอน งอนแบบไม่คุยด้วยแต่พรุ่งนี้ก็กลับมาคุยกันปกติ 3.ไม่ตามใจไม่ได้ก็จะงอนจะว่าพูดไม่ดีใส่ 4.อยู่ห้องเดียวกันแต่ไม่เคยพาของจำเป็นเช่นจาน กะลังซักผ้ามา ยืมของพี่ร่วมห้องตลอดไม่มีความเกรงใจ 5.คือเราเข้าใจว่าเขาเป็นคนใต้(เราก็คนใต้นะแต่แค่พูดกับฟังไม่ค่อยเท่าไหร่)บางทีมีพูดเสียงดังบ้างไรบ้างยังพอเข้า แต่สำเนียงเวลาเขาพูดกับเราอะมันห้วนแบบเหมือนหาเรื่องทะเลาะตลอดเวลาแล้วเขาชอบใช้เสียงดังเข้าสู้ เราอะเจอมาตลอดจึงบอกเพื่อนในกลุ่มที่โดนเหมือนกันบอกว่าอย่าไปยอม สู้ได้สู้ เพราะเหมือนเราอยู่เฉยๆเขาก็พร้อมที่จะทะเลาะตลอดเวลาอะ เราปรับให้เขาตลอดเรื่องปมกลัวความมืดไม่กล้าอาบน้ำตอนกลางคืนก็ไปอาบเป็นเพื่อน แต่เขาไม่เคยปรับเพื่อเรากับเพื่อนเลย แล้วมีครั้งนึงมาถามว่าทำไมเพื่อนต้องถามเวลาทำงานกับเขา แล้วทำไมเขาต้องมาตัดสินใจกัน เราเลยตอบไปว่าถ้าเลือกไม่ถูกใจเขาเดี๋ยวเขาก็หงุดหงิดใส่อีก เราพูดแบบนี้เขาเงียบไปเลย เขาเคยพูดว่าเอ่อเดี๋ยวปรับให้นะ แต่เราที่อยู่หอเดียวกัน ห้องเดียวกัน อยู่กับที่ สาขาเดียวกัน เราไม่เห็นเขาปรับตามที่บอกเลย เรารู้สึกเหนื่อยและท้อมากร้องไห้อยู่หลายครั้งกับแม่ คืออยากให้เขาปรับตัวก็ไม่ฟัง เมินเดินหนี จนตอนนี้เรารู้สึกจะเป็นบ้าทุกครั้งที่เขาเริ่มแสดงอาการเอาแต่ใจของเขา เราเป็นคนมีเหตุผลที่คอยปรามเขาตลอดนะ แต่ผลคือเขาจะทำหน้าไม่พอใจและขึ้นเสียงใส่ เราทำตัวเหมือนเดิมคือยังคงเป็นคนมีเหตุผลและใจเย็น เราอยากรู้ว่าเราต้องทำยังไงให้ต้วเองมีความสุขโดยที่ไม่ต้องตัดเพื่อ นกัน เพราะช่วงนี้เราเว้นระยะห่างไปเยอะ เพราะเขาได้เพื่อนใหม่และชอบจะลืมเพื่อนที่อยู่กลุ่มด้วยกัน
เจอเพื่อนนิสัยแย่ใส่