หน้าบวมเพราะทานสเตียรอยด์มาเกือบสามปีแล้ว เพิ่งหยุดยาอยากทราบว่ามันจะยุบมั้ยคะ?

สวัสดีค่ะ ขอเล่าเป็นประสบการณ์ชีวิตเลยละกันนะคะ 555 ไม่รู้จะระบายให้ใครฟังแล้ว หนูทานยาสเตียรอยด์มา 3~4ปีค่ะ (เป็น JDM กล้ามเนื้ออักเสบในเด็ก) ระหว่างที่ทานยา/รับการรักษากับหมอ ทำให้หนูเครียดและรู้สึกแปลกแยกจากเพื่อนคนอื่นค่ะ ช่วงแรกที่เป็นอยู่ป.4 กลางภาค มีผื่นขึ้นตามใบหน้า ไปหาหมอคลีนิกเพราะคิดว่าแพ้สบู่ วนแบบนั้นอยู่ 2 สัปดาห์จนมันลามขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่ได้ไปหาหมอ เพราะจะไปพร้อมคุณปู่ที่ป่วยเป็นเบาหวานค่ะ ในช่วงที่ยังไม่ได้ไปหาหมอ ต้องไปโรงเรียนในสภาพที่มีผื่นพาดกลางหน้า55 จนเพื่อนเริ่มทัก เริ่มไม่มั่นใจในตัวเอง วันที่ไปหาหมอ ได้ตรวจเลือดและแอดมิทโรงพยาบาล2สัปดาห์ ก่อนจะถูกส่งตัวไปรักษาต่ออยู่รพ.ศรีนครินทร์ ซึ่งเป็นช่วงแรกๆที่โควิดเริ่มระบาดด้วย เดินทางลำบากสุดๆ พอไปรักษาได้แอดมิทอีก 2-3 สัปดาห์ ช่วงนั้นเริ่มทานยา แต่ไม่มั่นใจว่าทานสเตียรอยด์รึยัง เพราะผ่านมานานแล้ว555(ลืมจริงๆขอโทษค่ะ) ช่วงนั้น เริ่มเงียบผิดปกติ ไม่ได้คุยกับเพื่อน คุยทางแชตก็บางครั้งคราว มีญาติมาเยี่ยมบ้าง แต่เหงามากๆค่ะ ตั้งแต่วันนั้นมา กลายเป็นคนกลัวการโดนทิ้งไว้คนเดียวไปเลย เพราะเรื่องที่เคยโดนเพื่อนแกล้งนิดหน่อยด้วย (แต่ชอบอยู่คนเดียวนะ อ้าว ยังไงเนี่ย-) พอออกจากโรงพยาบาล ก็บวมไปทั้งตัวเลยค่ะ จากที่เคยหนัก 40 ขึ้นมา 65 ตอนนั้นบวมมากๆ ไม่ชอบตัวเองสุดๆ แต่ได้เรียนออนไลน์เลยได้พักรักษาตัวที่บ้านไปด้วย จนโควิดเริ่มเพลาลง ได้ไปโรงเรียนเล่นกัยเพื่อนปกติ แต่มีคนทักมีคนแซวบ่อย กลับบ้านมา ทำการบ้าน นอน ตื่น เรียน ไม่ค่อยเล่นกับเพื่อนเพราะโดนแดดไม่ได้ กลายเป็นเด็กแปลกๆ เวลาเล่นจะเด๋อด๋า ดีดแปลกๆ น่าจะเพราะเหงา อารมณ์แปรปรวนด้วย ขึ้นป 6 อาการดีขึ้น แต่ก็ซึมๆบางครั้ง เพื่อนชอบบอกว่าอยากป่วยเหมือนกันจะได้ไม่ต้องไปเข้าแถว แต่จริงๆเพื่อนไม่เคยเข้าใจหนูเลย อิจฉาเพื่อนที่เล่นได้แบบเด็กปกติ อิจฉาจนเกลียดตัวเอง บางครั้งเคยคิดจะทำร้ายตัวเอง โชคดีมากสุดแค่กัดแขน เริ่มคิดได้ว่าทำร้ายตัวเองไปก็ไม่มีอะไรดีก็เลิกทำ มันรู้สึกโหวงในใจยังไงไม่รู้อยู่เลยค่ะ จากเด็กสุขภาพแข็งแรงอยู่ดีๆก็ป่วย บวมยา หนูอยากใช้ชีวิตแบบเด็กปกติแบบคนอื่นบ้าง มันมีโอกาหายขาด /หายบวมยามั้ยคะ หนูแค่อยากเป็นเด็กธรรมดาคนนึงเฉยๆ อยากได้คำแนะนำค่ะ