ผมจำได้เลย
ครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสกับสามก๊ก
ผมชอบ เล่าปี่ เพราะดูเป็นคนมีคุณธรรม รักราษฎร มีแต่คนรัก
มาหลังๆ ผมกลับไม่ชอบ เพราะเอาแต่ใจ ตอนจะยกทัพไปล้างแค้นให้กวนอู
แม้ขงเบ้งจะทัดทาน ก็ไม่ฟัง สุดท้าย พังพินาศ

รอบ 2
ผมชอบ ขงเบ้ง
คนนี้อย่างที่รู้ สติปัญญาเหนือกว่าทุกคน
แต่ Work-Life Balance หรือความสมดุลชีวิตในช่วงท้าย จัดการตัวเองไม่ได้
หักโหมทำงานหนักจนล้มป่วย ไม่ชอบตรงจุดนี้

รอบ 3
ผมชอบ จูล่ง
เป็นคนมีความซื่อสัตย์ ภักดีกับเล่าปี่และจ๊กก๊กจนถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต
มีความฉลาดพอตัว และฝีมือเพลงทวนไม่เป็นสองรองใคร แม้จะอายุมากแล้วก็ตาม
และจากไปอย่างสงบ ที่น้อยคนนักจะได้พบเจอ ส่วนใหญ่จะเสียชีวิตท่ามกลางสมรภูมิ

รอบ 4
ผมชอบ สุมาอี้
คนนี้สิของจริง รู้ว่าเวลาไหนควรนิ่ง เวลาไหนควรเคลื่อนไหว
แม้สติปัญญาไม่เท่าขงเบ้ง แต่สุขุม อดทน รอคอยโอกาส ไม่ใจร้อน
ที่สำคัญ ยังสอนลูกๆหลานๆ ในการปูทางสู่ความเป็นหนึ่ง ครองใจคน ก็จะได้แผ่นดินไม่ยาก

หลังจากนั้นมา ไม่ว่าจะดูอีกสักกี่รอบ
ก็จะเหลือคนที่ชอบอยู่เพียงคนเดียว คือ สุมาอี้