พยายาม toshare

วสันตลีลาศฉันท์ ๑๔ @ ฉันท์ฉันระรื่นวจนะไหม ขยับได้ก็เท่านี้ ตั้งใจจะให้เสนาะวจี ดนูหวังแนะนำความ @ อย่าจ้องจะจับสิกติกา มิมองหนาพยายาม อันเยาวชนมุประจุถาม แหละทำตามมิถอนถอย

วสันตลีลาศฉันท์ ๑๔ @ คือคนมนุษยะพลัง...........มุมั่นยังประโยชน์ชน โดยธรรมะในมนะจะดล.........วจีกายลุพร้อมสรรค์ @ ปวงทุกขะพ้นสุขะสงบ......มิรารบกิเลสพลัน กอปรกิจการประจุขยัน.........ณ ทุกกาลสถานเทอญ

@ กู มุละเถิด.......พละเกิด ครัน จงสติมั่น..............สุขะสันต์ ผล หมั่นปฏิบัติ...........ลุขจัด กล หล้า นฤมล...........สิสวรรค์ พลัน @ ธรรมจะประคอง.....ชะผยองไซร้ พ้นมหะภัย....

อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑ ....ปราชญ์หนึ่งฉลาดยิ่ง ประดิษฐ์สิ่งประโยชน์ครัน ใจจิตมุมุ่งมั่น ละสุขสันต์สบายตน ....วันวันพินิจตรอง และทดลองเสาะสืบหน ข้าวปลาสิยอมทน จะอดบ้างมิเป็นไร ....แต่สองวิฬาร์เธอ เสนอหน

แม้มีเกณฑ์ นิยม กันอยู่ แต่ หากไม่คิด ริเริ่ม/ปรับเปลี่ยน/ดัดแปลง ผู้ฅนก็อาจนิยม แต่งร้อยกรอง กันน้อยลง โคลงคลุมฉันท์ โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี @ ใส่ใจพร้อมถี่ถ้วน...คำนึง ภัยเภทเหตุคลายลด...เลี่ยงได

ใช้ รัสสระ(สระสั้น) แทนคำ รูปเอก ในตำแหน่ง บังคับ (เอก ๗) @ ขอ"โคลงฉันท์"ผลิให้ .....ไสวกานท์ โดย ละ"รูปเอก" จาร .....จะแจ้ง แทนด้วย"สระสั้น" วาน .....ชมติ..กันนา แต่งส

ผัง : ลค ลลค.....ลลค ลคลค @ มุมั่น ปฏิบัติ.......สติชัด ระวัง ระไว ประจักษ์ หิริใส......สละไซร้ สิกาย กมล @ มุมั่น พละให้.....ระอุใช้ ประโยชน์ สิดล ประจักษ์ ปะทุผล...สิประชา สงบ สบาย

* @ ฉันท์ กระไรมิง่าย จะร่ายจะลอง ประดิดประดอย ประจงฉลอง สนุกกัน ** @ จะริประเดิมขยับกวีฉันท์ ดนุมุมั่น จะค่อยประคับประคองไป ** @ จะลุสนุกไสวนะเพื่อนเกลอ วิริยะเธอ ก็ล้นทะลักนภาเพลิน *** @ กุญแจแห

กลอนฉันท์เกณฑ์ : อย่างน้อยมี ลหุ ๑ คำ ในทุกวรรค กลอนฉันท์สาม @ ข้าจะมั่น....มุสรรค์สร้าง "ระทม"สร่าง....พิบัติ, พาล @ ละลด"กู....ลุรู้ขาน ผลิผ่องฌาณ...หาญ! สินำ @ "รัก" ริเ