ขอที่บ่นชีวิตการทำรายงานกับคนที่คิดต่างกันมากเกินไป

ต้องเล่าก่อนว่าตอนนี้เราเรียนอยู่มหาลัยหนึ่ง ตั้งแต่มาเรียนที่นี่วันแรกๆที่เป็นกิจกรรมสานสัมพันธ์เราก็เจอเพื่อนขอเรียกแทนว่าหนึ่ง คือหนึ่งเป็นคนที่มีความเพอเฟคชั่นนิสสูงมาก ค่อนข้างจะตรงข้ามกับเราที่เป็นคนเลื่อยๆ ไม่คิดอะไรมาก ง่ายๆ พอเรารู้จักกันตั้งแต่วันแรกทำให้หลังจากนั้นเวลาทำงานกลุ่มเราเลยได้จับกลุ่มทำรายงานร่วมกัน และพอจับกลุ่มมันก็เหมือนเป็นการล็อคกลุ่มไปเลยคือในทุกวิชา รายงาน งานย่อย work shop เราต้องอยุ่กลุ่มด้วยกันตลอดกับเพื่อนกลุ่มเดิม เพราะเพื่อนกลุ่มอื่นๆที่จะเข้ามาก็จะโดนกันออกหมดเลย และในการทำงานกลุ่มแต่ละครั้งมันอึดอัดสำหรับเรามากคือเราถนัดเรื่องการวิเคราะห์ งานต่างๆ เวลาต้องเสนออะไรเราก็เป็นคนเสนอก่อนตลอดแรกๆก็คุยกันแบ่งงานกัน พอหลังๆมาหนึ่งเป็นคนจัดการทีมเวลาเราเสนออะไรไปหนึ่งมักจะปัดความคิดเราทิ้งก่อนที่เราจะอธิบายจบ หรือไม่ก็ให้เหตุผลแปลกๆเพื่อปัดข้อเสนอเรา ละก็อ้างโน้นนี้บางทีเคยนั่งคุยกันเป็น3-4ชั่วโมง ไม่ได้ข้อสรุปพอเราถามว่าแล้วหนึ่งคิดว่าไง เราควรหาทางอื่นได้แล้วมันเสียเวลานานไปแล้ว หนึ่งก็จะบอกว่าคิดอะไรไม่ออกเอาแบบเราว่าตอนแรกน่าจะดีสุดละ คือ…เราอยากจะบอกแบบ…เอา 3ชม.เราคืนมา😔 นอกจากนั้นเวลาแบ่งงานหลังๆหนึ่งชอบให้เราทำในส่วนที่เราไม่ถนัดก่อนละจัดส่วนที่เราถนัดให้คนอื่นทำ พอสุดท้ายแล้วคนอื่นทำส่วนนั้นไม่ได้ หนึ่งก็จะให้เราทำเพราะบอกว่าน่าจะมีเราคนเดียวที่ทำส่วนนี้ได้😒 ละถ้าเราปฏิเสทก็จะยกคะแนนกลุ่มมาอ้าง ให้เราเข้าใจทุกคนว่าทุกคนก้พยายามแล้วแต่มันไม่ได้จริงๆ ถ้าเราไม่ทำที่ทุกคนพยายามมาทั้งหมดจะไม่ได้คะแนนเลยบลาๆๆ พอเราตกลงทำ ด้วยเวลาที่เป็นแบบไฟรนก้นงาน มันก็จะออกมาไม่ได้ดีหรือสมบูรณ์มากนัก(ส่วนใหญ่จะเป็นเน้นอธิบายกับวิเคราะห์รายละเอียด) หนึ่งก็บ่นเราแบบเนี้ยต้องเอางานของเรามาปรับคำ ต้องมาแก้คำให้เหมาสม ต้องจัดเรียงใหม่ ต้องเอามานั่งแก้ให้ทั้งคืนแทบไม่ได้นอนเลย มันเอาไปใช้เลยไม่ได้😑 แล้วก็จะร่ายความลำบากในการต้เงเอางานเราไปทำต่อให้ถูกใจตัวเอง เราก็จะพยายามทำหูทวนลมไปไม่ฟังถือถ้าบางครั้งมันเยอะมากก็เดินหนีออกมา

คือไม่ได้บอกว่าที่เราทำมันดีหรือถูกอย่างที่บอกคือเราจะง่ายๆ ไม่คิดเยอะ ไม่เป๊ะ (จริงๆว่าก็เป๊ะในระดับคนปกติแหละไม่ถึงกับเละเทะ) ทั้งหมดนี้มันทำให้เราไม่ติดกรอบ ออกจะดูอินดี้ในสายตาคนอื่นๆ ละพอต้องมาทำงานกับคนที่เพอเฟคเกินเบอร์ แบบที่แค่วรรคคำผิดก็หงุดหงิด หรือขีดเส้นเอียงก็โวยวาย(?) มันทำให้เราอึดอัดมากๆ แต่ก็ไม่อยากแชร์ความรู้สึกงี้ให้เพื่อนคนอื่นๆในกลุ่ม

หลายครั้งมากนะที่กลับมาถามตัวเองว่าความรู้สึกทั้งหมดนี้เป็นเค้าที่toxic จริงๆหรือเป็นเราที่อคติ และคิดเยอะไปเองแต่ก็ได้คำตอบเหมือนเดิมตลอด(คำตอบเข้าข้างเราเองนั้นแหละปกติของมนุษย์อะเนอะ)

ตอนนี้มันอัดอั้นเกิ้นเลยอยากหาที่ระบายหน่อยแหละ
#ขอพื้นที่บ่น