คือตั้งเเต่มีเเฟนคนเเรกเเล้วเลิกกันไป ตอนวัยรุ่นเราเคยไปยุ่งกับคนที่เเฟนอยู่เเล้วคะ เเต่ก็ยอมคิดว่าจะได้ใจผช.มา อยากเเย่งมา เพราะรักมาก เเต่ผลสุดท้ายก็ได้เลิกกันไป เราก็ใช้ชีวิตปกติโสดเรื่อยมา จนมามีคนเข้ามาจีบ เราก็คุยๆคะ เป็นพี่ที่รู้จักของเพื่อนบอกชอบเรา สุดท้ายเราจับได้ว่ามันมีเมียเเล้วก็ได้ทะเลาะกันเเล้วเลิกไป เเละมีมาคุยอีกคือเเฟนเพื่อน คือเเฟนเพื่อนคนนี้ชอบโทมาหาเราคะ เเละเเบบให้เราคบกับเค้าเงียบๆไรเเบบนี้เเต่เราไม่ได้เล่นด้วยนะคะ เพราะเค้าคือเเฟนของเพื่อนเเต่เราก็ไม่เคยบอกเพื่อนเลยว่าเเฟนมันทำแบบนี้ เเละต่อมาไปเจอผช.คนนึงคะฐานะค่อนข้างดี เเต่มารู้ทีหลังว่าคนที่มาจีบนั้น คือพ่อเพื่อนของเพื่อนเเละยังไม่ได้เลิกกะภรรยา โอเคเรารู้อย่างงั้นเราก็หาทางเลิกเลยเเต่เขาไม่ยอมเลิกกะเราเลย ยังไม่ได้มีอะไรกันเเต่ยอมให้เงินเรา ให้นั้นนี่เรา จนหย่าภรรยาเเต่เราไม่ได้ไปบอกให้เค้าทำเเบบนั้นนะคะ เเละเราก็หนีมาเรียนที่กทม.เลยเนื่องจากเราไม่ได้อะไรกับคนนี้อยู่เเล้ว เเละยังอายุน้อยเลยไม่ได้คิดไร จนมามีแฟนเป็นของตัวเองคะ ได้เเต่งงานกัน ครั้งนี้เป็นหลวงคะ ที่วางไว้บนหิ้งเลย คุณเเฟนเจ้าชู้มากคะ มีคนนั้นคนนี้ที อยู่มาสัก4-5ปีเลยเลิกอีก จนโสดมา7-8ปี มาเจอผู้ชายในเเอปๆนึง ก็คุยกัน นัดเจอนั้นนี่นู้น จนเปิดใจคบกันเเละพอคบกัน ผู้ชายบอกมันมีเเฟนเเล้วคะ มาบอกทีหลังที่มันรู้สึกไปเเล้ว จนคบมาได้ปีกว่า คบเเบบเป็นเมียน้อยเขาเเบบนั้น สุดท้ายก็เลิกกัน จนมาเจออีก ครั้งนี้ ผช.ไม่มีใครเลย เพราะทำงานซะส่วนใหญ่ เราเลยโอเคคนนี้เเหละ เราคิดจะจริงจังกับคนๆนี้เเต่สุดท้าย ผช.มาบอก เจอคนที่ดีกว่า ให้เรายอมรับเขาเหมือนอยากให้เราเป็นน้อย  เลยตัดสินใจออกจากตรงนั้นอีกครั้ง คือที่เป็นทุกวันนี้ คือเราไม่ดีพอหรือเป็นเพราะกรรมคะ เพราะที่ผ่านมาทำไมมักจะเจอเเต่ผุ้ชายที่เจ้าชู้มาก ๆ เอาไม่เลือกหรือไม่ก็คนที่มีภรรยาเเล้ว เข้ามาด้วย มันเป็นกรรมใช่ไหมคะ หรือเพราะตัวเราเอง คือเราอยากมีความรักดีดีบ้าง อยู่นานๆบ้าง ตลอดที่คบก็คนพวกนี้ เราไม่เคยทำตัวไม่ดี หรือเจ้าชู้เลยนะคะ คบเป็นคนๆไป ทำทั้งงานบ้าน งานเรือน ทำงาน ทำทุกอย่าง เเต่ทำไมไม่เคยได้ใจใครมาเลยคะ หรือเพราะเราไม่ดูเเลตัวเอง ไม่สวยคะ