เราเลิกกับแฟนมา6เดือนแล้ว รู้สึกทำใจได้ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ระหว่างระยะเวลาที่แยกกันยังคงติดต่อกันตลอดมันเหมือนยังรักกันมากแต่ด้วยปัญหาและความไม่เข้าใจเค้าทิ้งเราไป เราทำใจได้ระดับนึงเค้าก็กลับมาง้อมาพูดดี เราให้โอกาสกี่ร้อยครั้งเค้าก็ทำลายจนมาวันนี้เราร้องไห้หนักอีกครั้งเมื่อรู้ว่าเค้ามีใหม่ทั้งที่เมื่ออาทิตย์ก่อนพูดกันแล้วว่าเราจะตัดขาดกัน มันมีเรื่องเงินที่เราส่งเค้าไปทำงาน ตปท. ด้วย เราก็ให้เค้าติดต่อใช้คืนทางแม่เรา แต่ทุกครั้งที่แม่ทักไปเค้าไม่ตอบ เค้ากินเหล้างานไม่ทำ ไม่มีกำหนดจะคืนเงิน ในส่วนนี้ก็ทำใจไว้บ้าง แต่มาวันนี้เราเห็นเค้ามีแฟนใหม่เราโกรธจนตัวสั่นระงับอารมณ์ตัวเองหลายชั่วโมงจนมานั่งพิมพ์กระทู้นี้ เรารู้สึกแค้น ไม่อยากให้เค้ามีความรักหรือความสุข อยากให้เค้าทุกข์ทรมารเจ็บปวดเหมือนทุกอย่างที่เค้าทำกับเรา อยากให้เค้าวายวอด ซึ่งก่อนหน้านี้เค้าก็แย่มากไม่เหลืออะไรรถโดนยึดชีวิตตกต่ำมากแบบอดมื้อกินมื้อหลังจากเลิกกับเราไป แต่พอเค้าจะมีความรักใหม่เรารับไม่ได้ เราร้องไห้อีก ในใจคิดว่าทำกับเราขนาดนี้ได้ยังไง จะไม่ยอมให้มีความสุข ยังรู้สึกผิดหวังเสียใจมากๆว่าไม่น่าเป็นคนแบบนี้ไปได้เลยเค้าไม่ใช่พ่อของลูก ไม่ใช่แฟนคนแรก แต่ทำไมเราเสียใจมากขนาดนี้นานขนาดนี้
มีคนเข้ามาเรื่อยๆ เราคุยสักพักเค้าจะดีแค่ไหนใจเราก็ไม่รักไม่ชอบรำคาญเบื่อ
ยังมานั่งคิดถึงคนเดิม ทำไมเป็นแบบนี้ ไม่อยากจะเชื่อว่าเรื่องทั้งหมดคือความจริงเรารักกันมากทำไมถึงทำเราเจ็บช้ำได้มากขนาดนี้ เราจะเสียใจแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน เราไม่เคยเป็นแบบนี้เลย หาเหตุผลไม่ได้สักที รู้แก่ใจเค้าเลวขนาดไหนทั้งเรื่องเงิน ทั้งติดเหล้า ไม่ทำงาน ทั้งนอกใจ ในใจยังคิดว่าเค้าจะเปลี่ยนได้ จนวันนี้มันหนักเกินคน เลวเกินคน รู้ทุกอย่างเข้าใจทุกอย่างว่าไม่มีทางจะดีขึ้นได้เพราะทัศนคติเค้าแย่ทากตอนนี้ไม่เหมือนตอนที่คบกัน เราจะผ่านไปยังไง ผู้หญิงคนนึงจะเสียใจได้นานขนาดไหน