(ระบาย)ชอบใส่ใจรายละเอียดที่ไม่จำเป็น

ขอระบายหน่อย
เปิดประเด็นเลยละกัน คือจขกท.นั่งพินิจตัวเองแล้วรู้สึกว่า ปัญหาหนึ่งในใช้ชีวิตของจขกท.คือ
ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่างมากเกินไป จนอาจทำให้เรื่องที่ไม่ยาก ยากขึ้นแบบทวีคูณ
เช่น เวลาทำงานอ่ะค่ะ จขกท.ต้องเป็นคนที่ต้องรู้ทุกรายละเอียด ไม่งั้นไม่มั่นใจ พองานเสร็จแล้ว จขกท.คิดว่างานไม่ดี ก็ไม่กล้าส่ง กลายเป็นคนส่งช้า เพราะกลัวโดนตำหนิ โดนแก้ เปรียบเหมือนช่างซ่อมรถอ่ะค่ะ สมมติเค้าจะให้เปลี่ยนยาง
นายเอ แบบไล่ตั้งแต่หัว-ยันท้ายรถเลย รถน้ำหนักเท่าไร สภาพโช๊กเป็นไง คนขับถนนยางมะตอยหรือลูกรัง แล้วพอรู้ว่าต้องเปลี่ยนยาง ดั๊นฝีมือห่วยไม่เนี๊ยบอีก งานออกมาไม่ดีเท่าที่ควรแล้วก็ไม่กล้าส่งลูกค้า เพราะกลัวโดนแก้ โดนด่า
ส่วน  นายบี ถามรุ่นพี่พี่ครับรถนี้เปลี่ยนยางอันนี้ป่าวครับ แล้วเปลี่ยนออกมาสวยเนี๊ยบ
ซึ่งคนทั่วไปเค้าคือนายบีใช่มั้ยคะ หรือเป็นนายบีที่ไม่สวยเนี๊ยบ แต่จขกท.คือนายเอเลย
หรือแม้กระทั่งเวลาเรียน ทำโจทย์เรื่องการหารอยู่แท้ๆ ชอบไปนั่งเปรียบเทียบว่าเห้ยถ้าใช้วิธีการลบผลจะออกมาเหมือนกันป่ะ แล้วก็สร้างเรื่องให้ตัวเองยุ่งยาก แล้วไม่ใช่แค่นั้น ชอบเปรียบเทียบโจทย์ด้วย เช่น แบบทำไมโจทย์ข้อนี้ทำแบบนี้ว่ะ ถ้าโจทย์คล้ายๆงี้จะทำงี้ป่ะ 
นอกจากนี้เวลาที่เจองานไม่ยากมาก จะไม่ค่อยอยากถามอะไร เพราะต้องไปแพลนให้หัวมันคิดแบบคิดปกติก่อน พอทำแล้วเจอปัญหา ต้องมานั่งคำนึงว่าปัญหานี้มันปัญหาของคนปกติ หรือปัญหาที่มาจากการโฟกัสรายละเอียดของตัวเองว่ะ 
เหมือนจกท.เป็รคนมองหาวิธีป้องกันไม่ให้เกิดปัญหา มากกว่าฝึกรับมือกับปัญหาอ่ะ
คำถามคือ มีใครนิสัยงี้ค่ะบ้างละแก้ไง