สวัสดีค่ะเราอย่ากจะถามทุกคนระหว่างเรียนกับทำงานเราควรเลือกอะไรดีเราจับปลา2มือมาตั้งแต่ปวช1จนตอนนี้เราปวส2แล้วแต่เรารู้สึกไม่ไหวแล้วด้วยภาระหน้าที่ค่าใช่จ่ายยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆทำให้เราไปต่อไม่ไหวในความคิดตอนนี้คือเราอยากดรอปไปก่อนแต่ครอบครัวไม่อยากให้ดรอปเพราะมันจะจบแล้วแต่ด้วยที่ว่าเราไม่ไหวในหลายๆเรื่องทั้งงานที่ทำทั้งต้องไปเรียนจนทำให้เราเข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นแต่แฟนก็บอกถ้าไม่ไหวก็ดรอปไปก่อนมันไม่มีหรอกที่จะสายเกินไปถ้าจะกลับไปเรียนเราก็คิดๆอยู่เพราะเราจะไม่มีที่ชุกหัวนอนเราต้องหาเงินก่อนไปเอาที่ดินออกเราไม่ได้มีครอบครัวซัพพอร์ตเหมือนคนอื่นเราต้องหาเองทุกอย่างไหนจะค่าน้ำมันค่ารถค่ากินทุกอย่างเราต้องหาเองเราไม่มีใครซัพพอร์ตมาตั้งแต่เริ่มเรียนเราแม่เคยพูดตอนเราจบปวชเราตัดสินใจเรียนต่อปวสแม่เขาก็เอาเราไปพูดว่าเราบ้าเรียนพอเราต่อแล้วเราไม่ไหวก็ไม่ให้เราหยุดเขาไม่เคยถามเราเลยว่าทำงานเป็นไงเหนื่อยไหมถามแต่เลิกงานกี่โมงพอเราตอบไปว่าเลิกดึกกํพูดว่าเที่ยวให้มันเยอะๆเรียนก็ไม่อยากไปไม่อายคนอื่นหรอคือไม่เขาใจว่าทำไหมต้องเอาเราไปเปรียบกับคนอื่นเขาตั้งกำแพงแรงกดดันมาที่เราคนเดียวจนตอนนี้กำแพงมันจะเริ่มพังลงมาแล้วพราะเรารับแรงกดดันไม่ไหวกลายเป็นเราที่เป็นคนผิดว่าเราเลวบ้างว่าเราไม่ดีบ้างเราทำงานมาเงินเดือนออกเราก็แบ่งให้ทั้งๆที่ตัวเองแถบจะไม่เหลือเลยเราจึงอยากขอคำปรึกจากทุกคนเพราะเราเคยคุยกับที่บ้านแล้วเขาก็จะด่าเราอย่างเดียว
ระหว่างเรียนกับทำงาน