สวัสดีครับผม วันนี้ 23/8/66 ผมมีอะไรจะมาเล่าให้ฟัง

ผมได้ทำงานในบริษัทแห่งหนึ่งใน จ.ชลบุรี 
ผมได้รู้สึกชอบ ผญ.คนนึง ชื่อจริงเขาชื่อ รจนา
อายุน่าจะ 30+ ส่วนผม 25  

เหตุที่ผมชอบอ้ะเหรอ?? 
คือเห็นครั้งแรกก็ใจสั่นเหมือนกินกาแฟผสมเหล้าขาว
**ใจสั่นหน้าแดง** 
เห้ยยย ดูแล้วนางเป็นแบบสาวห้าวๆเฮิร์ทๆอ้ะ การแต่งตัวคือคลาสสิค ผมหน้าม้าอะไรประมาณนี้แหละ

คือนางเข้างาน 08:00 น. เลิก 20:00 น. ผมมาทำงานก็จะขี่รถเครื่องมาเจอกันตลอด จนผมจำรถเครื่องที่นางขี่มาได้เพราะเจอทุกวัน Honda super cub สีดำ ทะเบียนระยองจำได้เลย 

ทุกวันเลิกงาน2ทุ่ม ผมก็จะไปยืนแอบดูนางแทบทุกวัน พอเจอแล้วก็จะตีเนียนไปเดินข้างๆ ทุกๆวัน บางวันเขาก็มองเราบ้างนะ โอ้วววว คิดแล้วใจหวั่นไหว 😁

ผมก็ทำแบบนี้มาเกือบๆ 3-4 เดือนละ
พอมาวันนี้ 23/8/66 ผมได้ตัดสินใจเขียนบทเพลงของลาบานูนไปว่า

"จะเป็นเดียวที่ไม่บอกรักเธอไม่หวังให้เธอต้องมาบอกรักกัน แค่คนหนึ่งคนที่อยากเจอเธอทุกวันไม่อยากผูกพันไปกว่านี้ ได้แต่ห่วงใยเพียงแค่เธอข้างเดียวไม่ขอยุ่งเกี่ยวเกินกว่าความหวังดี เพียงแอบรักข้างเดียวก็พอ เพราะว่าฉันขอเพียงเท่านี้ก็สุขใจ จากคนที่แอบชอบ ชายชุดดำ " 

เนี่ยแหละผมเขียนไปแบบนี้ แล้วก็ม้วนๆๆๆ เป็นแท่งเอายางรัดแกงมัดแล้วก็ไปแขวนตรงแฮนรถนาง นี่แหละ 
และพรุ่งนี้ผมจะเขียนไปแล้วไปแขวนไว้ที่เดิม เดี๋ยวมาดูกันว่าจะเป็นยังไงบ้าง รอรับชมเรื่องของวันต่อไปได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะมาอัพเดท 😉😉

*** ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านครับ ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ *** 😊😊😊