ผมคบกับผู้หญิงคนนึงครับผมอายุ20 เคยมีรักทางใกล้ครับแล้วผมก็ทำไม่ดีสักคนเลย ผมเคยนอกใจเคยทำอะไรหล่ายๆอย่าง จนวันนี้ผมรู้สึกกลับใจได้ครับอยากเป็นแฟนที่ดีของใครสักคนนึงในชีวิต ผมได้รู้จักผู้หญิงคนนึงครับเขาอยู่เชียงรายแต่เดิมเขาเป็นคนแพร่มาทำเรียนพยาบาลที่เชียงราย ผมพูดได้เลยว่ารักเขาจริงๆครับ เราเจอกันครั้งแรก ที่กรุงเทพช่วงวันเค้าดาว ตอนนั้นผมไม่ทีความกล้าพอจะชวนเขาไปเที่ยวไหนเพราะผมไม่ค่อยชอบออกไปไหนเลยชวนเขาไปร้านเหล้าสถานะตอนนั้นเรายังเป็นคนคุยก้นอยู่นะครับ ก็ไปกินเหล้าอะไรกันเสร็จก็เจอเขาครั้งแรกบอกเลยครับน่ารักกว่าในรูปเยอะเลย ก็แยกย้ายกันกลับบ้านครับ ตอนนั้นเขาก็มาพักหอพี่สาว ผมก็ด้วยทำงานไม่มีเวลาเจอเขามากเท่าไหร่ก็ถือโอกาสลางานไปส่งเขาวันสุดท้ายที่สนามบินดอนเมื่อง ถามว่าไกลไหมก็พอสมควรเลยครับจากดอนเมืองมาลาดกระบังแต่ตอนนั้นผมดูออกว่าเขาไม่ได้จริงจังสักเท่าไหร่เขาก็ยังมีคนอื่นคุยเผื่อๆไว้ แต่ทำไงได้อยากเป็นแฟนที่ดีของใครสักคนจริงๆครับผมจะทำให้เธอประทับใจตั้งแต่ตอนนี้ ช่วงนี้นลงอะไรเขาก็ไม่ให้แท๊กในไอจีหลักเขาน่าจะยังไม่พร้อมครับ ผมก็รู้สึกเสียใจนิดๆที่การเจอกันครั้งแรกพาเขาไแร้านเหล้านึกแล้วก็อยากไปที่ๆมันนานกว่านี้อีกหน่อย อยู่ด้วยกันเวลาผ่านไปไวมากเลยครับ แล้วก็มาเจอกันอีกครั้งนึงช่วงสงกรานครับ ดีใจมากที่สุดคือรอบนี้ได้ไปหลายๆที่ด้วยกันเลยครับ แล้วได้มาอยู่ด้วยกันสักพักนึง จนพี่เขาเพื่อนเขาถามแระจำว่าเป็นอะไรกันเนี่ย แต่ผมก็อยากบอกว่าเป็นแฟนมากเลยครับ แต่มันมีผมคิดฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ เขาก็บอกคนอื่นว่าเพื่อน หลังจากไปส่งเขาที่สนามบินเสร็จ รอบนี้ผมตัดสินใจขอเขาเป็นแฟน แล้วเขาก็ยอมรับครับ หลักจากนี้เขาก็เริ่มๆดล้าเปิดตัวครับ เราเจอกันครั้งที่สามช่วงเดือนกรกฎาครับ แต่ระหว่างที่เขาอยู่เชียงรายช่วงนั้นเขาไปร้านเหล้าบ่อยมาก เพื่อนๆก็แซวว่าเขาติดเหล้าหรือติดใครหรือป่าวผมก็บอกไม่มีหรอก ผมจะเป็นฝ่ายรอเขากลับมาคุยตลอดครับ แล้วมีวันนึงผมเผลอหลับไปเค้าก็ไปร้านเหล้าละผมก็ตื่นมาช่วงดึกๆก็โทรหาเขา เขาก็ไม่รับ ปกติเขาจะรับ ผมก็สงสัยเขาก็บอกวันนี้กลับไปไม่คุยนะจะนอน แล้วผมก็โทรตามตื้อเขาก็บอกนั่งรถอยู่แล้วก็ถ่ายมาให้ดูตอนนั้นผมรู้ครับว่าไม่ใช่เพื่อนเขา ผมก็โทรตื้อจนเขาถึงห้อง แล้วถึงก็คุยกันสักพักก็กลับหลับไป ผมก็ได้แต่เก็บไปคิดครับ และก็มาเจอกันรอบนี้ ผมมีช่วงหยุดยาวก็ไปรับเขาสนามบิน แต่เวลามาผมจะช่วยเขาออกค่าเครื่องบินนะครับไม่ได้ให้เขาออกคนเดียว เราก็มานั่งคุยดันเล่นกัน ผมก็เห็นแชทนึงเด้งมาจากไล์เขา บอกได้คำเดียวครับจุกอกผมก็ถามเขาว่าใครเขาก็ดึงโทรศัพไป แล้วผมก็อยากรู้ส่าใครเขาก็ไม่ยอมแล้วผมก็ไปอ่านทันครับว่า ไอคนที่ทักมาคือคนที่ไปส่งเขาหอวันนั้น พอยิ่งรู้ยิ่งจุกในใจเลยครับ เขาไม่ได้ให้เข้ามาวันนั้นเพราะผมตื่นมาก่อน แล้วแฟนผมก็บอกผู้ชายคนนั้นว่าวันกลังนะ แล้วก็คุยกันมาจนถึงวันที่ปมเจอ ก็ประมานอาทิตกส่า ผมทำไรไม่ถูกเลยครับก็ได้แต่กอดเขาและบอกเขาว่าวันนั้นได้ทำไรหันมั้ยเขาก็บอกว่าไม่ผมตัดสินใจทักไปถามผู้ชายตรงๆว่ามายุ่งอะไรกับปฟนผมทำไรหันบ้างก็ไม่รู้อยู่ดีครับก็กอดแฟนผมแล้วบอกว่าผมจะให้โอกาสเขาเพราะว่าผมรักเขาจริงๆครับบางทีก็ดูโง่ไปเลยครับ และผมก็ไปทำงานกลับมาเขาก็เขียนขอโทษผมไว้ผมอ่านไปแล้วร้องไปเลยครับก็คิดว่าเขาคงจะเลิกแล้วจริงๆ แต่ผมก็รู้สึกแบบนั้นนะครับแล้วตอนนี้เวลาเขาไปไหนผมก็จะระแวงไปหมดเลยจนบางครั้งเขาก็ว่าว่าเดินไปมั้ยผมอยากรู้ครับเพื่อนๆเจอแบบนี้รับมือยังไงครับไม่ให้ระแวงแล้วเก็บมาคิด