
ไม่นานนัก รถยนต์คันที่สองก็แล่นเข้ามาที่สนามบิน
คนที่ลงจากรถกล่าวว่า
"เรียนเชิญเจ้าชายมฆวินทร์กับเจ้าชายบันทูครับ"
เจ้าชายทั้งสองขึ้นรถคันที่สองแล้วก็แล่นออกจากสนามบินไป
บรรยากาศรอบ ๆ เริ่มวังเวงมากขึ้นเรื่อย ๆ
"จะมีผีไหมวะ" ลำพองเริ่มบ่น
"ถ้ามีก็ดีนะสิ กูชอบ" โจ้พูดขึ้น
"มันมีอะไรแปลก ๆ เต็มไปหมด" แซมเปรยขึ้น
"เพิ่งรู้เหรอ กูรู้นานแล้ว" โจโฉใส่เขา
สักพักก็มีรถคันที่ 3 แล่นเข้ามา
พอรถคันที่ 3 จอด คนที่ลงมาได้กล่าวว่า
"เรียนเชิญเจ้าชายจักรภพและเจ้าชายฝางครับ"
พอสองเจ้าชายขึ้นรถแล้ว รถก็แล่นออกจากสนามบินไป
"น่าจะให้ไปพักคนละที่ แต่ทำไปเพื่ออะไร" แซมบ่นเพราะสงสัย
"พวกเจ้าหญิงเจ้าชายไปกันหมดแล้ว พวกเขาจะฆ่าพวกเราไหม" โจโฉเริ่มกลัว
"ถ้ามันจะฆ่า คงเป็นนายคนแรกเลยนะโจโฉ" ลำพองแซว
ตอนนี้ฟ้าที่สนามบินสวยมาก
"กี่โมงแล้วเนี่ย" โจถาม
"นาฬิกาเหมือนถูกแทรกด้วยสนามแม่เหล็กหรืออะไรสักอย่าง
มันหยุดเดิน" โจ้บ่น
"สงสัยหนานนูเปียจะไม่ได้ล่มสลายตามที่พวกเราเข้าใจแล้วนะ" แซมให้ความเห็น

รถคันที่ 4 เข้ามาและรับเอียนกับออสตินไปแล้ว
รถคันที่ 5 เข้ามารับอันโตเนียสกับวิคเตอร์
ตอนนี้เหลือแค่ 5 คนจาก 10 สิงหราชและวรรณากับเจียงหัว
"คู่นั้นน่าจะไปก่อนพวกเรานะ" แซมพูด
"ลูกนายพลชวนกับลูกของนายพลเฉินได้รับการคัดเลือกมาที่นี่
แต่ไม่มีทหารมาเลยสักคนเดียว มันแปลก ๆ นะ" ลำพองให้ความเห็น
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คู่นั้นน่าจะไปก่อนพวกเรา" โจโฉพูดขึ้น
แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ รถคันที่ 6 มารับวรรณาและเจียงหัว
"เขาจะจัดการกับพวกเรายังไงวะ รับไปทีเดียว 5 หรือแยกเป็น 2 กับ 3" ลำพองสงสัย
"เดี๋ยวก็รู้" โจตอบ
"โน่นไงมาแล้ว รถคันที่ 7" โจ้กล่าว
พอรถคันที่ 7 จอดเทียบ คนที่ลงจากรถได้กล่าวว่า
"เรียนเชิญคุณโจและคุณโจ้ครับ"
และแล้วทั้งคู่ก็ได้ขึ้นรถไป เหลือเพียงลำพอง โจโฉและแซม
"เขาน่าจะรับเราสามคนไปพร้อมกันนะ" ลำพองออกความเห็น
"น่าจะเป็นอย่างนั้น" โจโฉกล่าว
"เดี๋ยวก็รู้" แซมพูดขึ้น
สักพักใหญ่ รถคันที่ 8 จึงเข้ามาจอดที่สนามบิน
"เรียนเชิญคุณลำพองและคุณโจโฉครับ"
ทั้งคู่หันมามองหน้ากัน "อ่ะ ไปสองคน" โจโฉอุทาน
พอทั้งคู่ไปแล้ว บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบสงัด
แซมต้องอยู่คนเดียวพักใหญ่ท่ามกลางบรรยากาศที่วังเวงมาก
เพราะไม่มีมนุษย์อยู่แถวนั้นเลยแม้แต่คนเดียว

และแล้วก็มีบางอย่างเคลื่อนไหว
แต่ไม่ได้มาทางถนน
ดันมาจากฟากฟ้า
มันคล้ายยานบินเบาะอากาศที่แซมเคยเห็นที่โสฬส
แต่ยานบินนี้ดูมีเทคโนโลยีที่ดีกว่ามาก
ตัวยานบินจอดไกลไปนิด
มีผู้ชายคนหนึ่งออกจากยานบิน
แล้วกำลังเดินตรงมาหาเขา
พอผู้ชายคนนั้นเข้ามาใกล้
จนพอจะมองออกว่าเป็นใคร
แซมร้องอุทานเสียงหลง
"สีทันดร"
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 106
ไม่นานนัก รถยนต์คันที่สองก็แล่นเข้ามาที่สนามบิน
คนที่ลงจากรถกล่าวว่า
"เรียนเชิญเจ้าชายมฆวินทร์กับเจ้าชายบันทูครับ"
เจ้าชายทั้งสองขึ้นรถคันที่สองแล้วก็แล่นออกจากสนามบินไป
บรรยากาศรอบ ๆ เริ่มวังเวงมากขึ้นเรื่อย ๆ
"จะมีผีไหมวะ" ลำพองเริ่มบ่น
"ถ้ามีก็ดีนะสิ กูชอบ" โจ้พูดขึ้น
"มันมีอะไรแปลก ๆ เต็มไปหมด" แซมเปรยขึ้น
"เพิ่งรู้เหรอ กูรู้นานแล้ว" โจโฉใส่เขา
สักพักก็มีรถคันที่ 3 แล่นเข้ามา
พอรถคันที่ 3 จอด คนที่ลงมาได้กล่าวว่า
"เรียนเชิญเจ้าชายจักรภพและเจ้าชายฝางครับ"
พอสองเจ้าชายขึ้นรถแล้ว รถก็แล่นออกจากสนามบินไป
"น่าจะให้ไปพักคนละที่ แต่ทำไปเพื่ออะไร" แซมบ่นเพราะสงสัย
"พวกเจ้าหญิงเจ้าชายไปกันหมดแล้ว พวกเขาจะฆ่าพวกเราไหม" โจโฉเริ่มกลัว
"ถ้ามันจะฆ่า คงเป็นนายคนแรกเลยนะโจโฉ" ลำพองแซว
ตอนนี้ฟ้าที่สนามบินสวยมาก
"กี่โมงแล้วเนี่ย" โจถาม
"นาฬิกาเหมือนถูกแทรกด้วยสนามแม่เหล็กหรืออะไรสักอย่าง
มันหยุดเดิน" โจ้บ่น
"สงสัยหนานนูเปียจะไม่ได้ล่มสลายตามที่พวกเราเข้าใจแล้วนะ" แซมให้ความเห็น
รถคันที่ 4 เข้ามาและรับเอียนกับออสตินไปแล้ว
รถคันที่ 5 เข้ามารับอันโตเนียสกับวิคเตอร์
ตอนนี้เหลือแค่ 5 คนจาก 10 สิงหราชและวรรณากับเจียงหัว
"คู่นั้นน่าจะไปก่อนพวกเรานะ" แซมพูด
"ลูกนายพลชวนกับลูกของนายพลเฉินได้รับการคัดเลือกมาที่นี่
แต่ไม่มีทหารมาเลยสักคนเดียว มันแปลก ๆ นะ" ลำพองให้ความเห็น
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คู่นั้นน่าจะไปก่อนพวกเรา" โจโฉพูดขึ้น
แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ รถคันที่ 6 มารับวรรณาและเจียงหัว
"เขาจะจัดการกับพวกเรายังไงวะ รับไปทีเดียว 5 หรือแยกเป็น 2 กับ 3" ลำพองสงสัย
"เดี๋ยวก็รู้" โจตอบ
"โน่นไงมาแล้ว รถคันที่ 7" โจ้กล่าว
พอรถคันที่ 7 จอดเทียบ คนที่ลงจากรถได้กล่าวว่า
"เรียนเชิญคุณโจและคุณโจ้ครับ"
และแล้วทั้งคู่ก็ได้ขึ้นรถไป เหลือเพียงลำพอง โจโฉและแซม
"เขาน่าจะรับเราสามคนไปพร้อมกันนะ" ลำพองออกความเห็น
"น่าจะเป็นอย่างนั้น" โจโฉกล่าว
"เดี๋ยวก็รู้" แซมพูดขึ้น
สักพักใหญ่ รถคันที่ 8 จึงเข้ามาจอดที่สนามบิน
"เรียนเชิญคุณลำพองและคุณโจโฉครับ"
ทั้งคู่หันมามองหน้ากัน "อ่ะ ไปสองคน" โจโฉอุทาน
พอทั้งคู่ไปแล้ว บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบสงัด
แซมต้องอยู่คนเดียวพักใหญ่ท่ามกลางบรรยากาศที่วังเวงมาก
เพราะไม่มีมนุษย์อยู่แถวนั้นเลยแม้แต่คนเดียว
และแล้วก็มีบางอย่างเคลื่อนไหว
แต่ไม่ได้มาทางถนน
ดันมาจากฟากฟ้า
มันคล้ายยานบินเบาะอากาศที่แซมเคยเห็นที่โสฬส
แต่ยานบินนี้ดูมีเทคโนโลยีที่ดีกว่ามาก
ตัวยานบินจอดไกลไปนิด
มีผู้ชายคนหนึ่งออกจากยานบิน
แล้วกำลังเดินตรงมาหาเขา
พอผู้ชายคนนั้นเข้ามาใกล้
จนพอจะมองออกว่าเป็นใคร
แซมร้องอุทานเสียงหลง
"สีทันดร"