เจ้าชายจักรภพทรงแก้ปัญหาด้วยการเรียก 10 สิงหราชมาประชุม
ซึ่งก็มากันครบ ได้แก่ ลำพอง โจ สวิส โอรส โจ้ โจโฉ อองซาน ยามาดะ ซูซูกิ และ แซม
เมื่อมากันครบแล้ว เจ้าชายจักรภพได้กล่าวก่อน
"เนื่องจากทางหน่วยเหนืออยากให้ 10 สิงหราชติดตาม
เจ้าหญิงวิมลลักษณาไปที่หนานนูเปียด้วย
ทางฉันก็เห็นด้วย แต่ทางเจ้าหญิงศรีจิตราทรงไม่เห็นด้วย
ฉันเองเห็นว่าควรเรียกวกนายทั้งหมดมา แล้วแถลงเหตุผลให้พวกนายฟัง
แล้วให้พวกนายตัดสินใจเองว่าจะไปหรือไม่ไป
ฉันขอเริ่มก่อนเลย ฉันคิดว่าพวกนายตอนนี้ก้ประมาณ 14-17
เป็นวัยแกร่งที่ควรหาประสบการณ์ในการปฏิบัติภารกิจที่สำคัญ
การไปครั้งนี้จะมีคนเก่ง ๆ ที่เป็นพี่เลี้ยงพวกนายไปด้วย
พวกนายจะได้เห็นตัวอย่างในการแก้ปัญหา วิธีคิด
วิธีการวางแผนต่าง ๆ นบว่าเป็นสิ่งที่คุ้มค่ามาก
ฉันเลยอยากให้พวกนายทุกคนได้พบประสบการณ์ที่หาจากที่ไหน
ไม่ได้อีกแล้ว รับรองว่าการไปครั้งนี้จะทำให้พวกนายแกร่งขึ้น
ได้ประสบการณ์ดี ๆ มากขึ้นและเป็นผู้ใหญ่เร็วขึ้น
ต่อไปเรียนเชิญเจ้าหญิงศรีจิตราครับ"
และก็ถึงคราที่เจ้าหญิงจะได้แสดงความเห็นบ้าง
"จริง ๆ แล้ว ฉันรู้สึกว่าพวกเธอยังไม่พร้อมที่จะ
เดินทางไปในที่ ๆ อันตรายอย่างหนานนูเปีย
พวกเธอยังอ่อนต่อโลกและขาดประสบการณ์
ทริปนี้ไม่ใช่ทริปที่จะให้ประสบการณ์พวกเธอ
อย่างมากมาย พวกเธออาจต้องเผชิญเหตุการณ์ที่
คาดไม่ถึง ซึ่งฉันรู้สึกว่ามันยังไม่คุ้มที่จะส่งพวกเธอไปเสี่ยง
โดยที่เรายังไม่รู้ว่าที่โน่นมีอะไรเกิดขึ้นกันแน่
สิ่งสำคัญที่สุดที่พวกเธอต้องพึงระลึกไว้เสมอก็คือ
พวกเธอยังไม่พร้อมที่จะปฏิบัติการนอกอาณาจักร
พวกเธอควรฝึกฝีมือให้ดีกว่านี้ ควรจะโตกว่านี้อีกหน่อย
ค่อยไปปฏิบัติภารกิจนอกอาณาจักร"
พอทั้งสองคนกล่าวจบแล้ว 10 สิงหราชขอเวลาพวกเขาประชุมกันเป็นการส่วนตัว
ทั้งสองจึงต้องออกไปรอด้านนอกก่อน
เจ้าหญิงศรีจิตรารู้สึกเป็นกังวลมาก
"อย่ากังวัลเลยครับ เรากำลังปล่อยให้เขาเลือกเส้นทางของเขาเอง"
ไม่กังวลไม่ได้หรอกค่ะ ก็ฉันห่วงเขา รักเขาเหมือนลูกนี่คะ"
"ลูกคุณคนเดียวซะเมื่อไหร่ พวกเขาก็ลูกผมเหมือนกันนะ"
ไม่นานนัก 10 สิงหราชเรียกพวกเขากลับเข้าไปในห้องใหม่
คนที่จะกล่าวคือแซม "พวกเราตัดสินใจกันแล้วครับ
ลำพอง โจ โจ้ โจโฉ และแซม จะเดินทางไปหนานนูเปียครับ
ส่วนที่เหลือจะอยู่ที่วิลล่าวนาลัยครับ"
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 103
ซึ่งก็มากันครบ ได้แก่ ลำพอง โจ สวิส โอรส โจ้ โจโฉ อองซาน ยามาดะ ซูซูกิ และ แซม
เมื่อมากันครบแล้ว เจ้าชายจักรภพได้กล่าวก่อน
"เนื่องจากทางหน่วยเหนืออยากให้ 10 สิงหราชติดตาม
เจ้าหญิงวิมลลักษณาไปที่หนานนูเปียด้วย
ทางฉันก็เห็นด้วย แต่ทางเจ้าหญิงศรีจิตราทรงไม่เห็นด้วย
ฉันเองเห็นว่าควรเรียกวกนายทั้งหมดมา แล้วแถลงเหตุผลให้พวกนายฟัง
แล้วให้พวกนายตัดสินใจเองว่าจะไปหรือไม่ไป
ฉันขอเริ่มก่อนเลย ฉันคิดว่าพวกนายตอนนี้ก้ประมาณ 14-17
เป็นวัยแกร่งที่ควรหาประสบการณ์ในการปฏิบัติภารกิจที่สำคัญ
การไปครั้งนี้จะมีคนเก่ง ๆ ที่เป็นพี่เลี้ยงพวกนายไปด้วย
พวกนายจะได้เห็นตัวอย่างในการแก้ปัญหา วิธีคิด
วิธีการวางแผนต่าง ๆ นบว่าเป็นสิ่งที่คุ้มค่ามาก
ฉันเลยอยากให้พวกนายทุกคนได้พบประสบการณ์ที่หาจากที่ไหน
ไม่ได้อีกแล้ว รับรองว่าการไปครั้งนี้จะทำให้พวกนายแกร่งขึ้น
ได้ประสบการณ์ดี ๆ มากขึ้นและเป็นผู้ใหญ่เร็วขึ้น
ต่อไปเรียนเชิญเจ้าหญิงศรีจิตราครับ"
และก็ถึงคราที่เจ้าหญิงจะได้แสดงความเห็นบ้าง
"จริง ๆ แล้ว ฉันรู้สึกว่าพวกเธอยังไม่พร้อมที่จะ
เดินทางไปในที่ ๆ อันตรายอย่างหนานนูเปีย
พวกเธอยังอ่อนต่อโลกและขาดประสบการณ์
ทริปนี้ไม่ใช่ทริปที่จะให้ประสบการณ์พวกเธอ
อย่างมากมาย พวกเธออาจต้องเผชิญเหตุการณ์ที่
คาดไม่ถึง ซึ่งฉันรู้สึกว่ามันยังไม่คุ้มที่จะส่งพวกเธอไปเสี่ยง
โดยที่เรายังไม่รู้ว่าที่โน่นมีอะไรเกิดขึ้นกันแน่
สิ่งสำคัญที่สุดที่พวกเธอต้องพึงระลึกไว้เสมอก็คือ
พวกเธอยังไม่พร้อมที่จะปฏิบัติการนอกอาณาจักร
พวกเธอควรฝึกฝีมือให้ดีกว่านี้ ควรจะโตกว่านี้อีกหน่อย
ค่อยไปปฏิบัติภารกิจนอกอาณาจักร"
พอทั้งสองคนกล่าวจบแล้ว 10 สิงหราชขอเวลาพวกเขาประชุมกันเป็นการส่วนตัว
ทั้งสองจึงต้องออกไปรอด้านนอกก่อน
เจ้าหญิงศรีจิตรารู้สึกเป็นกังวลมาก
"อย่ากังวัลเลยครับ เรากำลังปล่อยให้เขาเลือกเส้นทางของเขาเอง"
ไม่กังวลไม่ได้หรอกค่ะ ก็ฉันห่วงเขา รักเขาเหมือนลูกนี่คะ"
"ลูกคุณคนเดียวซะเมื่อไหร่ พวกเขาก็ลูกผมเหมือนกันนะ"
ไม่นานนัก 10 สิงหราชเรียกพวกเขากลับเข้าไปในห้องใหม่
คนที่จะกล่าวคือแซม "พวกเราตัดสินใจกันแล้วครับ
ลำพอง โจ โจ้ โจโฉ และแซม จะเดินทางไปหนานนูเปียครับ
ส่วนที่เหลือจะอยู่ที่วิลล่าวนาลัยครับ"