ไม่เข้าใจตัวเอง

ไม่รู้คิดอะไร แต่มันรู้สึกใจไม่ดีเลย อยู่ก็รู้สึกว่า ตัวเองละเลยอะไรไป อยู่แต่ในห้องอุนอูอยู่เเต่ในนั้น ไม่ออกไปไหน ไม่อยากทำอะไร อยากนอนอยู่บ้านเฉยๆ ไม่อยากไปเรียน ไม่ไปผู้คนภายนอก ไม่อยากทำอะไร 
 ไปเรียนก็ไม่ได้สนุกมีแต่ความกดดัน กฎระเบียบ ผู้คน คือไม่รู้ว่าไปเรียนทำไม ไปเรียนก็เช้า กลับเย็น เรียนไปก็ไม่เข้าใจอะไรเลย งานก็เยอะ พยายามทำให้ตัวเองมีความสุขแล้ว แต่มันทำไม่ได้ ไม่รู้จักวางแผนอนาคตตัวเอง ตัวเองอยากเป็นอะไร เรียนสายไหน ชอบวิชาไหนที่สุด งานอดิเรกคืออะไร คือมันไม่มีไฟในการใช้ชีวิต เหมือนตัวเองอยู่ในกรอบที่ตัวเองยังไม่รู้ว่าจะต้องไปไหน พ่อแม่ก็ซัพพอร์ตนะ แต่ตัวเองกลับไม่มีความสุข การที่โตเป็นผู้ใหญ่ ตอนเด็กก็ชอบอยู่หรอก คอยนับตลอดว่าเหมือนไรจะถึงวันเกิดของตัวเอง แต่ตอนนี้มันกลับ..กลับตาลปัตรหมดเลย ไม่มีความสุขที่จะโต อยากกลับไปเป็นเด็ก อยากอายุ 5 ขวบตลอดไป ไม่อยากโตเป็นผู้ใหญ่ การโตเป็นผู้ใหญ่ไม่สนุกเลย.....